Не се изненадувам туку се плашам самата од себе...
За многу работи што ги имам направено ама не се плашам зашто сум ги направила истите туку се плашам затоа што не бев свесна како/зашто и поради што а богами и уште не сум свесна и не ми е јасно...))
Се изненадувам и тоа најчесто кога сум у цајтнут (читај кога ќе дојде јајцето на газот)Правам чекори толку брзи а толку спретни што понекогаш и ме плаши тоа.
Се има случено, додуша ретко.
Еден од случаите кога се изненадив од сам себе е кога успеав на приемниот испит на факултет да ги имам сите максимум бодови, од причина што одаааааааааааамна немав имано таков максимален успех (на тестови, контролни и сл.) освен на диктатите по германски јазик
Друг пат, кога му вратив на татко ми за некои здодевни животни лекции, едноставно ми се собра и ми прекипи и морав да вратам, а се однесуваше на доста долго солење памет
Трет пат, се изненадувам како тоа од доста дружељубиво и отворено дете со куп познанства, се сведов на минималност, затвореност и рамнодушност кон се.
Еве баш преска се изненадив колку добро сум играл билјард, го победив најјакиот таму што кисне по цели денови на билјард. А ја еднаш месечно играм само, како што бев ја изненаден тој беше уште повеќе пошто сите ме знаеа како "дупка", али не повеќе хехехех:baeh:
Има моменти коа сум многу храбра за некои постапки, покасно се чудам на самата себе си од каде толкава храброст, си велам не сум тоа јас, неможам да направам такво нешто. Ова обично коа сум нервозна и ќе направам нешто, најчесто непромислено
Оваа страница користи колачиња за персонализирање на содржината. Со продолжување на користењето, се согласувате со нашата политика за користење колачиња.