Идеална за секс, идеална за брак, идеала за ова, идеална за она... Превише примерно ми звучи. Напрам некоја глупост, ќе видам и идеална и светиидеална.
Ќе живеам со друг човек, тогаш кога ќе можам прво да живеам сама. Од било кој аспект. Значи, завршување на школо би требало да биде примарната цел, а соодветната возраст некоја си минимална граница.
Жалам, не гледам на венчавањето како на задолжителен процес пред заеднички живот со тој што го сакам. Потпис не е гаранција за љубов, прстен такоџе. Брак - небрак, сеедно. Само што е пожелно, за комшиите да не мислат дека сум неморална.
У осталом, кој ги тркала сите. Кога ни се сака, тогаш. Техничките нешта од секогаш сум ги мразела. Има побитни работи од "да/да".
Edit: Или кога ќе почнат да ме прашуваат "госпоѓа или госпоѓица?", или кога ќе си се фатам како се кезам на глетката на брачен пар со дете, или кога едноставно ќе го фатам букетот (не ми текнува како се викаше
) на свадба. (Што нема да се деси.
)