Зошто сте сами?

[Björn]

Сигурен си? Вие ги спомнувате леванка и десанка, ние имаме цел асортиман на помагала, такви какви што не би ти паднале на ум и се неспоредливи со еден обичен машки полов орган.

мене би ми паднале

 

[Macedon1um]

Сигурен си? Вие ги спомнувате леванка и десанка, ние имаме цел асортиман на помагала, такви какви што не би ти паднале на ум и се неспоредливи со еден обичен машки полов орган.

На пазар приметив кривите краставици се поефтини од правите, продавачот вика правите се жени ги купувале а мажите од поефтините криви зимале..

Кој знае зошто е тоа така

 

[Стев]

-Зошто сте сами?
Одма ќе одговорам. Оти им кажувам на другите тоа што нејќат да го слушнат...

 

[ЈуријАркадиевич]

Затоа што сум слабак.

 

[Dumbledore]

Претпоставувам дека повеќето го гледале Кум 2. Има, барем за мене, еден психолошки момент во последната сцена од филмот. Тука Пузо на маестрален начин (сега во книгата, па потоа и на филмското платно), успева да ја долови онаа крајна изолираност на самиот карактер Мајлк (Микеле) Корлеоне. Прв пат филмот го имам гледано пред 15тина години, но кога го гледав пред 5-6 години започнав да правам анализа како тоа сите главни карактери полека се оддалечуваат од него пред сѐ поради неговиот карактер. Дури на моменти личи на Мерсо од "Странецот". Но да не го тупам со "правилата на игра", туку да направам поврзување со темава.
Последната сцена од филмот е манифестација на карактерот и одлуките на Мајкл кои го водат кон изолација. Можеби и моите одлуки и карактер ме водат кон некоја слична изолација. Башка со Коронава, па и фактот дека не сум присутен на социјалните мрежи, тешко дека би влегол во некоја врска. Од друга страна немам ни некоја желба. Мене ми е јасно зошто сум сам, но вистинското прашање е дали треба да сум сам! Дали од мене она што се бара- да си го средам животот или пак да се потпрам на своите желби и да останам уште долго сам? Тоа веќе прераснува и во една морална дилема.

 

[Anon]

Мене ми е јасно зошто сум сам, но вистинското прашање е дали треба да сум сам!

Не треба да си.
Љубов и формирање семејство се работите кои барем го залажуваат бесцелниот живот што го живееме.
Е сеа повеќето жени се дно од карактер и треба да се потрудиш да ја најдеш правата а тоа е малку како игла во сено...

 

[Илко Илија]

Претпоставувам дека повеќето го гледале Кум 2. Има, барем за мене, еден психолошки момент во последната сцена од филмот. Тука Пузо на маестрален начин (сега во книгата, па потоа и на филмското платно), успева да ја долови онаа крајна изолираност на самиот карактер Мајлк (Микеле) Корлеоне. Прв пат филмот го имам гледано пред 15тина години, но кога го гледав пред 5-6 години започнав да правам анализа како тоа сите главни карактери полека се оддалечуваат од него пред сѐ поради неговиот карактер. Дури на моменти личи на Мерсо од "Странецот". Но да не го тупам со "правилата на игра", туку да направам поврзување со темава.
Последната сцена од филмот е манифестација на карактерот и одлуките на Мајкл кои го водат кон изолација. Можеби и моите одлуки и карактер ме водат кон некоја слична изолација. Башка со Коронава, па и фактот дека не сум присутен на социјалните мрежи, тешко дека би влегол во некоја врска. Од друга страна немам ни некоја желба. Мене ми е јасно зошто сум сам, но вистинското прашање е дали треба да сум сам! Дали од мене она што се бара- да си го средам животот или пак да се потпрам на своите желби и да останам уште долго сам? Тоа веќе прераснува и во една морална дилема.

Најлесно е да завршиш како Мерсо, до вечер можам да го направам тоа. Тешко но многу подобро ќе завршеше ако одлучеше да изгради некој нов живот со женскиот лик(заборавив како се викаше) но рамнодушноста го донесе до смрт. Среди си го животот и гледај да завршиш со некого, можеби ќе немаш доволно среќа да најдеш толку заљубена жена како онаа од Странецот во Мерсо, но барем нема да бидеш сам, светов е и онака премногу срање за да го живееш сам.

 

[Dumbledore]

Не треба да си.
Љубов и формирање семејство се работите кои барем го залажуваат бесцелниот живот што го живееме.
Е сеа повеќето жени се дно од карактер и треба да се потрудиш да ја најдеш правата а тоа е малку како игла во сено...

Ама гледам и ти си сам.

 

[Anon]

Ама гледам и ти си сам.

Неам сили веќе да барам, чекам да ме најдат. Може и никогаш да не дочекам.
Додуша повеќето и онака они ме најдоа ама џабе, дно карактер. Moze do mene e, ehehehe.
Nice guys finish last.

 

[Илко Илија]

Ама гледам и ти си сам.

Јас мислам дека е самА.
Се мести изгледа

 

[Dumbledore]

Најлесно е да завршиш како Мерсо, до вечер можам да го направам тоа. Тешко но многу подобро ќе завршеше ако одлулеше да изгради некој нов живот со женскиот лик(заборавив како се викаше) но рамнодушноста го донесе до смрт. Среди си го животот и гледај да завршиш со некого, можеби ќе немаш доволно среќа да најдеш толку заљубена жена како онаа од Странецот во Мерсо, но барем нема да бидеш сам, светов е и онака премногу срање за да го живееш сам.

Пузо крадел од Ками.
Како да изгради живот, кога немаше волја?

Автоматски споено мислење: 6 септември 2020

Неам сили веќе да барам, чекам да ме најдат. Може и никогаш да не дочекам.
Додуша повеќето и онака они ме најдоа ама џабе, дно карактер. Moze do mene e, ehehehe.
Nice guys finish last.

...or alone.

 

[Илко Илија]

Пузо крадел од Ками.
Како да изгради живот, кога немаше волја?

Одамна ја читав книгата и на неа не се сеќавам најдобро, имам некој чуден трип на лесно заборавање на филмови и книги(ако сум ги гледал/читал еднаш) но мене женскиот лик ми остави впечаток на заљубена жена во лик како Мерсо што не е толку реално. Јас сум горе доле рамнодушен лик и го знам тоа добро, на Мерсо беше само да прифати брак со девојката, тогаш ќе ја добиеше волјата, барем од моја гледна точка.
(Малку фикција користам но како пример само)

 

[Стев]

Ама гледам и ти си сам.

Знаејќи го него, веројатно симпувал и барал божици и кралици. Мој совет, ако сонот ти е да најдеш некој барај. Ако не, следи ги соништата или амбициите. Амо под никој случај не симпувај. Ќе зажалиш апсолутно во неодредена точка на времето и просторот/

 

[Dumbledore]

Одамна ја читав книгата и на неа не се сеќавам најдобро, имам некој чуден трип на лесно заборавање на филмови и книги(ако сум ги гледал/читал еднаш) но мене женскиот лик ми остави впечаток на заљубена жена во лик како Мерсо што не е толку реално. Јас сум горе доле рамнодушен лик и го знам тоа добро, на Мерсо беше само да прифати брак со девојката, тогаш ќе ја добиеше волјата, барем од моја гледна точка.
(Малку фикција користам но како пример само)

Кој добива, а кој губи во таков брак?

 

[LostParadise]

Неам сили веќе да барам, чекам да ме најдат. Може и никогаш да не дочекам.
Додуша повеќето и онака они ме најдоа ама џабе, дно карактер. Moze do mene e, ehehehe.
Nice guys always finish last.