Православната Црква ја гледа Земјата пред се‘ на духовно-симболично а отпосле и на материјално ниво‘.
Така, Земјата, како и целата Вселена, се створени првично, пред да биде створен човекот, а створени се заради човекот, за да може човекот, како врв во Божјата креација, да биде владетел со целиот материјален Свет и со се‘ што е створено на Земјава.
Земјата е средиште на кое Бог ја насочил својата креативност кога се во прашање живите битија, а посебно човекот.
Дали Земјата е рамна или топчеста, тоа не е прашање од духовна природа, туку од материјална. Сведоци сме на појавата на спротивставени мислења по однос на прашањето за нејзиниот облик.
Сликата која си ја поставил, е доцносредновековна односно ранонововековна претстава за Вселената, која не е мотивирана од верско учење, туку од појавата на часовникот, кој во периодот од ренесансот е сметан за најсложен механизам па така, часовникот станал парадигма по која, наводно, била створена и по која функционирала Вселената.
Црковната претстава за Земјата е непроменета, за разлика од научната, која се мења за „потребите„ од секоја нова човекова генерација...