Приметив дека на работа, во автобус, банка, продавница, било каде на јавно место, луѓево од страв ниту кашлаат, ниту шмркаат, со страв душички кивааат...а ако нешто такво се случи, сите околу него го гледаат мрско и се оддалечувааат...језива работа.
Дали физичкиот контакт ќе стане табу тема?
Нема ракување, нема гушкање, како ќе одиме во кино, театар, на утакмици, на прослави, како ќе спортуваме....па како сум разочарана, неможам да одам на аеробик а никој не знае до кога.
Дали ќе почнеме дома да вежбаме, да учиме, да работиме....се поради тоа дистанцирање и изолирање.
Сите луѓе имаат потреба од физички допири, лични друштвени контакти, меѓучовечки интимности...па сите овие работи ни се потребни за нашата физичка и психичка емоцинална благосостојба
...