Жени кои не сакаат да станат мајки

A

ateist

Гостин
Мора ли секоја жена да има или да сака да има дете?
Дали на таа одлука влијаат повеке фактори и искуства (како што мислам)или како што ме убедуваат дека тоа е само избор..ништо повеке.
кој ?
кој тоа те убедува ?

овие :

Во Македонија се вршат околу 30.000 чедоморства годишно
“Ревита“ не прави разлика помеѓу регистрирани и нерегистрирани абортуси. Податоците на Републичкиот завод за здравствена заштита се однесуваат само на 6.000 РЕГИСТРИРАНИ абортуси. Во нивните бројки и статистики ги НЕМА нерегистрираните абортуси, кои се 3 до 4 пати побројни. Реалната бројка е дека во Македонија има околу 30.000 абортуси годишно.


Не ни е важно дали некоја жена абортирала во државна или приватна клиника. Нам ни е важно да ги едуцираме за последиците за нивното здравје и животот на бебето. Ние сакаме да зборуваме за здравјето на жената и животот на нероденото дете, а не за бројките, но ајде.

Вие мислите дека секој абортус е регистриран? Дека нема ниту една жена која абортира во друг град? Дека илјадници жени абортираат после работното време? Дека интервенциите ги заведуваат со еуфемизмот „хируршка интервенција со локална анестезија“, „киретажа“ или „гинеколошки преглед“? Дека насилниот (докторски) абортус се заведува како патолошки (спонтан) абортус? За жал, илијадници абортуси не се заведуваат во медицинските книги, ниту се водат во архивите, сметководството, книгите... Во клиниките се договараат „итни“ доаѓања за време на дежурство, па лажно се заведуваат како „спонтан абортус“.

http://www.abortusne.org.mk/index.php/fakti/130-2009-01-28-19-06-23

.
.
.
.
.


Агресивни кампањи против абортусот

Елена Ацевска

Мирјана Најчевска


Агресивни кампањи против абортусот. Скопје е преполно со постери на кои на едната страна има слика на бебе, а на другата фетус. Кој стои зад сево ова? Повторно се отвори темата за оправданоста на абортусот.

Дали жената има право на избор или, пак, прекинувањето на бременоста е рамно на убиство? За оваа тема отсекогаш постоеле различни ставови.

Експертите за човекови права на оваа тема гледаат од два аспекта. Едниот е здравјето на жената, кое може да биде загрозено со бременоста, а другиот е нејзиното право да одлучи.

Со забрана на абортусот се нарушува и нејзиното право на избор.

„Во случајов правото на избор дефинитивно се доведува до прашање доколку го ограничиме слободното избирање дали жената ќе абортира или не, заради тоа што ние треба да ги стимулираме жените сами да решаваат за одредени работи во услови кога се дестимулирани за вакво решавање во секојдневниот и во јавниот живот“, изјави Мирјана Најчевска, експерт за човекови права.

И гинеколозите се на ставот дека абортусот има своја оправданост. Од една страна, жената има законско право до 10-та недела сама да реши дали сака да ја продолжи или прекине бременоста. За поодминатата фаза одлучуваат докторите, доколку откријат аномалии на плодот.

„Може да е поврзано со силување, може да е поврзано со желбата на двајцата партнери, истовремено и со социо-економскиот момент којшто постои во нашата земја“, рече Адела Стефанија, директор на Клиниката за гинекологија.

„Сепак, тоа претставува право на бремената жена и право на избор на понатамошен сопствен живот. Посебно тука треба да нагласиме за малолетничките бремености, кога самото дете раѓа дете“, додаде Стефанија.

Абортусот отсекогаш бил осудуван од црквата. Тие се на ставот дека тоа е рамно на убиство.

„Ослободувањето од фетусот, почнувајќи без разлика во кој период на бременоста, претставува чин на класично убиство“, вели Стојко Ристовски, МПЦ.

Во Македонија нема точни податоци бројот на абортуси. Само на Клиниката за гинекологија оваа година абортирале 1.700 жени. Од нив 88 се девојчиња под 18-годишна возраст.

Голем дел од жените, особено малолетнички, прекинот на бременоста го прават во диви ординации. Во Европа абортусот до 10-та недела е дозволен секаде, освен во Ирска.

http://www.a1.com.mk/vesti/default.aspx?VestID=86645
.

.

Нормално дека на некоја феминистичка комуњарка не треба да и се даде задоволството да роди и изфрустрира некое дете.
.
комунистите имаа достоинство и им го признаваа правото на достоинство на другите луѓе

а бидејќи

капиталистичките свињи освен силеџиства уцени закани , малоумштии незнаат ништо паметно ( дегенерици невидени )

затоа
жените не се должни , И НЕМААТ ПРАВО , во име на хуманоста да им создаваат предмет за изживување на капиталистичките свињи

Немаат право оти сепак станува збор за ....деца ...кој не се виновни за ништо а уште неродени се осудени на тормозења , малтретирања од лудаци , мањаци и слична лепота која господари со капиталистичкото општество
( нормалните се предмет на злоставување од ненормалните )
.
.
.
..

Работливите луѓе - најчеста жртва на мобинг
Сашка Цветковска
Антони Новотни


По секојдневната психичка тортура која му ја приредуваат колегите, на човек му пука филмот. Но, работникот не е насилник, туку жртва на мобинг.

А, вредните и амбициозните се најчести жртви на своите колеги или шефови. Ако не ви даваат работа, ве исмејуваат, ве навредуваат и игнорираат - тогаш повеќе од сигурно е дека ве малтретираат психички на работното место.

„Креативни, преземливи луѓе, коишто сакаат нешто да сторат, коишто се извршителни, но секако велиме - трн во окото на некои раководители, кои токму заради тоа што се работливи, преземливи или затоа што си ги извршуваат совесно работите или проговоруваат за некои неправилности, биваат казнето со систематско-психолошко тероризирање“, изјави Антони Новотни, невропсихијатар.

А психичката тортура не и е далечна ниту на земјава. Според анкетите на Здружението за заштита од мобинг, дури 45 отсто од испитаните одговориле дека биле психички малтретирани на работа.

Од партијата ДОМ на денешната трибина за мобинг соопштија дека добиле поддршка и ќе предложат измени во законот за работни односи, со што би се овозможило мобингот да биде и казниво дело.

„Мобингот е трет вид психичко вознемирување, мобингот се повикува на Член 6, којшто значи дискриминација на работно место и сите казнени одредби коишто важат за било кој вид дискриминација, важат и за мобингот“, рече Лилјана Поповска, ДОМ.

Психолозите велат дека мобингот треба да се сфати сериозно. Според истражувањата, најчести жртви на мобинг во земјава се жените, но и вработените во јавниот сектор, особено во образованието, во здравството, но и во фабриките каде нема добра организација.

http://www.a1.com.mk/vesti/default.aspx?VestID=111652
 
N

Nephthys

Гостин
Гарфилд...

Господарот ако е добар станува слуга,а слугата станува господар и така стануваат едно.Тоа можам да го кажам за мојот учител Ниче кој ако е добар учител не може да
биде лош господар.

Лош е за оној кој се плаши од него.

Бистијалноста никогаш не може да биде база за создавање на нешто добро,за тоа е потребен само “цивилизиран” секс.А можеби под бистијалност во овој контекст мислиме на две различни работи.Јас мислам на животинско задоволување на човечките потреби надвор и изнад самата потреба,нешто слично на рибите во аквариум-кога ке им се понуди многу храна тие не можат да престанат да јадат и умираат од прејаденост.
На тој начин се однесуваат и многу луѓе кога се нивните сексуални нагони во прашање.Јас не ги негирам човечките пориви,само ја негирам нивната злоупотреба и хипокризија која лаже дека нагонот не станал смисла.

Ќе се сложам со тебе за се што рече освен за тоа дека детето треба да стане наше наследство.Детето не мора да биде наша надоградба.Тоа е боржуарска малограѓанска идеја која кажува дека детето мора нужно да биде “поголемо” и “подобро” од нас.Не гледам зашто.Ти со тоа застапуваш дека треба смислата на нашите животи,успеси и постоење да се мери преку децата,дека треба да не “надминат” и да бидат “наше наследство низ вековите.”

Не,на човекот е само она што тој ќе го направи, бидејќи нашето дете не може да биде никогаш до крај наше,дел поради тоа што поголемиот број од своите одлуки ќе ги носи(и треба да ги носи)без наш благослов.Единствено што можам да додадам е дека на детето треба се да му се пружи за успех,не за наш-туку за негов.
Зашто треба детето кое е добро негувано да стане најголема смисла на нашето постоење?Што тоа говори за самиот човек?Дека нема смисла во себе си,па по таа логика оној кој е неплоден или не сака да има дете нема никогаш да го достигне неговиот степен?

Не,човекот мора сам на себе да си биде најголемо достигнување и со своите резултати да го покаже на светот своето лице.Детето може да биде “најголемо” само во споредните резултати бидејќи како што кажав,детето не е целосно наше дело бидејќи е производ и на своите желби.

Ако твојот дедо е најголемо достигнување на твојот прадедо,а твојот татко на твојот дедо,ти најголемо достигнување за твојот татко,а твојот син нешто најсмислено за тебе...зарем не ја гледаш апсурдноста не протерувањето на смислата низ генеза,СМИСЛА која треба да се оствари во секоја индивидуа во овој ланец а не да се “одолговлекува” на нашите внуци и деца?!

Постојат малце вистински мајки а уште помалку вистински татковци!Нека се размножуваат само силните а и тоа нема да им биде гаранција дека децата ќе им бидат силни.Детето има биолошки смисол во своите родители-дел и духовен,но најголема смисла ке достигне само бидејќи сите ние сме патници низ овој свет,и само ќе се пробива низ магла и каливи патишта низ планинските врвови,и само треба да научи да не се разочара и да не изгуби надеж кога послем долгиот пат ќе наиде на пустина и бесмисла и кога ќе свати дека патот само што му започнал..

Ако сакаш да оставиш нешто во наследство на своите децатогаш научи го да биде ХРАБРО и да не рачуна на тебе таму каде што не можеш да му помогнеш.Својата вистина мора да ја освои сам инаку нема да биде вистина.

P.S. Cinot na tnr nevera e vo srcata. Nema vrska so decata! 

Ова е моабет на сите неверни мажи кои не веруваат дека постои неверство надвор од срцето.Немам јас проблем со тоа некој/а да биде неверен/а,да греши-но имам проблем ако истата таа грешка сака да ја постави како нешто исправно.Единствено нешто што е полошо од самиот грев е неговото оправдување.А зашто е ова грев?Затоа што е лицемерно,не можат дом и дете како врв на смислата да постојат заедно со неверството.
Дека не постои неверство туку дека така е наречено и дека неверството не е неверство ако не се случи во срцето е контрадикторно.
Зашто?
Затоа што неверството за да се случи мора да почне прво од срцето.Тука настанува,но тука не завршува.
Затоа што ако срцето ти е врзано за некој тогаш ќе ти биде врзано и телото и судбината и животот!Ако секоја нишка која што ги спојува мажот и жената е искината тогаш може да не постои неверство,но ако секоја нишка е искината тогаш не би требало да постои ни брак и тогаш секоја лојалност губи смисла.

Ако мажот не врши неверство во срцето кога е неговата жена во прашање дали е тогаш неверен кон љубовницата?!

Zatoa, idni majki, ako se resite deka zasluzuvate da bidete del od plejadata bozici koi sustestvuvale na planetava, vnimavajte, rabotite ne se ostavaat napolovina!
А,што со оние жени кои не сакаат или не можат да бидат мајки?
Што се они?
Обични смртници во споредба со горенаведениве "божества"?
 

Divider

Seraphim
Член од
24 февруари 2005
Мислења
27.337
Поени од реакции
3.062
Nephthys



Што се случува кога ќе добиеш бебе? Подобро прашање би било: што не се променува?

1. Престануваш да ги мирисаш рoзите, бидејќи твоето бебе е во твоите раце мајко!

2. Порано се сметаше за бестрашна, сега си уплашена, мајко, но за среќата и добробитта на бебето, а тоа всушност те чини исполнета!

3. Жртвите кои мислеше дека треба да ги сториш за бебето повеќе не ти се чинат жртви туку среќа и благодет, мајко!

4. Го почитуваш секој нов живот, сечие позитивно гледиште, став и сечија мака е низ инаква призма посматрана.

5. Почнуваш да љубиш на поинаков, поисполнет начин.
6. Чувствуваш дека болката на бебето е триж пооглема од секоја твоја, лична.

7. Започнуваш повторно да веруваш во нештата во кои си верувала со твојата искрена детска душа, мајко.

8. Прекинуваш контакти со лицата со кои тоа сти требала да го сториш многу одамна...конечно, мајко!.

9. Срцедто ти ррасте до немерливи висини и величини..

10. Место на себе, помислуваш на друг, на своето бебе, илјадници пати во денот и тоа ти носи насмевка.

11. Секој нов ден е нова среќа и изненадување.

12. Стануваш утринска личност.

13. Го гледаш своето бебе во огледалото, место себе.

14. Почнуваш да ги цениш родителите повеќе, дури и за нештата за кои си била налутена, мајко!

15. Твојата љубов станува безгранична, немерлива и ти дава надчовечка моќ.


Понатаму:


Не навлегувам во bestiality како база, основа за создавање нешто ново, ние, луѓето сме го надминале тој стадиум на мизантропија, нељубие и цинизам во поглед на животот (како кај Ниче на пример).
Животинското задоволување на потребите има кај животните, не кај луѓето, оние кои заслужуваат да го носат тој термин (не говорам за бездушниците, нелуѓето, силувачите, педофилите итн)
Нагонот постои, но не е смисолот, има разлика меѓу секс, водење љубов и постигање на љубов.
Детето е наша "надградба" не во смисол да мора/треба/е нешто повеќе од нас, иднивидуализмот се губи во родителствоtо, но, сепак, да дозволам сешто, ќе речам, надграба во тоа да успееме да постигнеме, за него, и само за него, повисок стадиум на псотоење.
Тоа е нашиот печат, нашето наследство.
Воспитувањето е клучен момент, а уката е доживотен момент. Значи, одлуките ќе ги носи, но не како tabula rasa, туку врз основа на основите кои ќе му ги дадеме ние, родителите. Ако гледа мизогинија, ќе биде женомрзец, ако гледа љубов и правилности, сигурно нема да израсне во убиец на илјадници (а ниту ни на еден).
Не навлегувам во неплодноста, тоа е предмет на друга тема и јас сочувствувам со тие луѓе. А тебе ти е изговор за твојата теза на нероткинство. Не, може да се вклучи во уката и воспитувањето, од страна, кај роднините, ако веќе ја тапите острилката, но реков, друга тема, не навлегувам во тоа и не ти се фаќам на јадицата.
Ддетето е како глина, која ја обликуваме и даваме основа, за потоа, преку нашите позитивни примери, се дообликува. мајката, таткото не престануваат да го сакаат детето само затоа што некој рекол дека 18 години го чини тоа дете возрасен, не ссамо правно одговорен. Родителите вечно го љубат своето дете. И е најголемо, преку своите резултати на кои ние сме горди.


Мојот прадедо имал синови, ќерки, тие учеле од него, го надополниле, а со тоа и себе се воздигнале во правилни лица, такуѓере мојот дедо со своите синови и ќерки и мојто татко со мене и моите браќа и сестри.
По твојата логика, тркалото немаше да биде измислено и потоа ставено на оска, за транспорт на нештата, бидејќи генезата на индивидуата е нешто кое е не тесно поврзано со ланецот на постигнувања, туку е тесно поврзана со осмислувањето на самите себе како родители, на начинкој нашите деца ќе ги сочини еднакви и подобри луѓе од нас самите, како наше продолжување на смислата, љубовта, постоењето.
Не цитирај погрешни цитати за ова тема, неапликативни ти се.
Ние сме патници низ овој свет, но својот печат го оставаме преку нашите дела, акции, активности, а за тоа да го сториме, некој ни дал основа, упатство, пример, а тоа се главно, нашите родители. Иако е неапликативен твојто пример, сепак, колку да се најдам во муабет и да ти подвлечам некои работи кои си ги промашила во теоритизирањето на апологетиката за нероткинство со цел и умисла.
Вистините се патишта на перцепција. Не реков: роди го мајко и фрли го на буниште! реков, дај пример, основа, потоа помагај, ненаметливо, со цел да се довообликува. Ако е храброста примарна, дај му основа за храброст, ако е милоста, милостието, итн.

Околу вистините: мојот пат е моја вистина, но ако е и твоја, повели, заедно ќе го чекориме!


Сега, неверата е друг муабет, но ако сакаш, накратко, бидејќи при немање аргументации се оди во паушализам и замена на тези (како на религија што прават вехабиите), да појаснам:
љубовта не познава граници, затоа не може да се дефинира, бидејќи самиот поим дефиниција доаѓа од латиснки definire, да огради, ограничи, стави во рамка, а не може да се стави во рамка тоа што е највозвишено чувство, кое се случува еднакво мисловно, духовно, телесно и трансцедентално.
Затоа, за да се нарече нешто невера, мора претходно да се определи што е тоа верност, а кога говориме за љубовта, значи самите ние за себе ја определуваме што е тоа и што значи таа љубов, следствено самите определуваме и верност и невера.

Имено, како што реков, јас, за себе, не за тебе или другите, сам, си ја определувам идејата, поимот и самата љубов, следствено сам определувам верност и неверност.
се додека сакам, а сакам безмерно и безгранично и таа своја љубов, кон себе, деца, жени, кучиња, мачки, идеали, ја определувам и не ја повредам и прекршам, немам невера, моето срце е чисто, а мојата љубов ангелска.
нејсе, говориме за деца, имање, немање, не за љубов и дефинирање на поимите љубов, верност, неверност (иако мислам дека конечно ме сфати барем ти што сакам да кажам).
Жените кои не сакаат да бидам мајки не се обични смртници, сите сме обични смртници, она што не поставува на тронот до боговите (во кои не верувам, само сликовист израз) е нашиот момент на себедоизграбда преку вонвременско, метафизичко и овоземско создавање уште едне придонес преку нов живот, чиј темел ние го даваме.
Оние кои не сакаат, јадни се, бедни во душата, страдни, а не се свесни за тоа.
Оние кои не можат...жал ми е за нив. Моето сочувство.
Тука говориме за здрави, рпави жени кои не сакаат да раѓаат, не за оние кои сакаат, а не можат (не сакам замена на тези, знаеш, конкретно, да се држиме до дискусијата, нели).
Благодарам на вниманието.

Повели, тебе ти е ред!

И не заборавај:


16. Откриваш многу нешта поврзани со едно мало запче и тоа те чини жива


17. Конечно се сфаќа дека вистинското богатство не е материално

18. Конечно знаеш од каде изгрева сонцето

19. Иако лепливи, сепак лижавчињата имаат магична моќ

20. не ти пречи да си легнеш порано во петок навечер


21. Откриваш внатрешна сила која не си знаеле дека ја имаш во себе



Елем, доволно за сега.
 
V

[vladimir]

Гостин
Жените кои не сакаат да бидам мајки не се обични смртници, сите сме обични смртници, она што не поставува на тронот до боговите (во кои не верувам, само сликовист израз) е нашиот момент на себедоизграбда преку вонвременско, метафизичко и овоземско создавање уште едне придонес преку нов живот, чиј темел ние го даваме.
Оние кои не сакаат, јадни се, бедни во душата, страдни, а не се свесни за тоа.
Оние кои не можат...жал ми е за нив. Моето сочувство.
Тука говориме за здрави, рпави жени кои не сакаат да раѓаат, не за оние кои сакаат, а не можат (не сакам замена на тези, знаеш, конкретно, да се држиме до дискусијата, нели).
Zavrsuvanje so skolo, rabota, brak pa deca se voobicaen redosled na najvaznite raboti vo zivotot. Ako eden maz i zena koi se vo brak zaednicki odlucat da nemaat deca, zenata e taa koja ke bide osuduvana, nemoralna, bedna, jadna, stradana i bla bla...Zosto? Pa zatoa sto majcinstvoto e glavna uloga vo zivotot na edna zena. Ragjanjeto na noviot zivot e prirodna stvar. I sekoj akt koj ja zanemaruva ovaa isklucitelna mok na zenata za reprodukcija, ne e vo sostojba da ja svati vistinskata priroda. Boze moj ima mal milion pricini zosto da ne se imaat deca, i tolkav broj zosto da se imaat deca.
Sekoja zena ima dar, t.e bioloska predispozicija da ragja (ciklus, ovulacija..), valjda potrebno e da imaat dobra protivteza za vakva bioloska predispozicija. Go negiraat ona sto prirodno im e dadeno. Vlozuvanjeto trud vo na profesionalen, intelektualen, ekonomski plan moze da ja potisne taa predispozicija za ragjenje na deca. Ako toa sto go postignala vo zivotot ja ispolnuva i se naviknala taka da zivee tesko se odlucuvaat veke vo godini da go pomenat toa i da imaat deca. Lugjeto (zboruvam za zeni i mazi) koi ne sakaat da imaat deca vo osnova se egoisti. Ali sekoj ima pravo na svoj izbor, neli?
 
N

Nephthys

Гостин
Гарфилд

Розите мирисат и понатаму бидејќи светот е еден во својата убавина и дете не може долгорочно да му одвлече внимание.Смислата на животот на една жена не е само да раѓа,тоа може да биде само еден дел.
На човекот не му припаѓа ништо освен она што го добил со сопственот труд.Ако ти дефинираш дека најголемата смисла кај една жена е да раѓа деца и да ги израснува тогаш не си многу подобар од оние кои тврдат дека нејзината смисла е кариера.Само си ги променил параметрите и една минливост си заменил со друга.
Aко детето не се смета за примарна смисла,тоа не значи дека не сакаш да ја поделиш среќата со тоа дете,ниту пак значи дека ќе го сакаш помалку од оној кој истото го смета за смисла на своето постоење.
Смислата е надвор од релацијата татко-син,мајка-ќерка итн.
Тоа се само историски коинциденции бидејќи јас сум можела да се родам како дете на некои сосема други родители(all is possible in the ever expanding universe).

Овде не сакам да навлагам во биолошките перипетии,бидејќи секое дете е уникатно,но поентата ми е дека условот во кој сум родена е всушност историска одредба.

Јас не сум ниту анархиста,ниту нихилиста за да тврдам дека раѓање на дете нема никаква смисла,очигледно го немаш разбрано мојот пост.
Зашто мора да биде изборот помегу себе и некој друг,во овој случај детето.Зашто да не биде и себе и друг?
Што више,за погледот на некој друг да биде исправен човек мора прво да се погледне себе и да се засака за да може да сака и друг.
Поголемиот број од родителите не се сакаат доволно себе,а и како може да се сакаат себе си кога не се ни познаваат,следствено како тогаш ќе ја пренесат љубовта на сопственото дете и како ќе го научат да сака?

Еве ти нешто и за жртвите кои ги наброја.
Жртвите кои ги создаваш не се всушност за детето туку се за тебе самиот,бидејќи свесно или полусвесно очекуваш дека тоа дете ќе ти се восхитува.Ти сакаш тоа да те надмине,а како да те надмине кога ти се немаш надминато самиот себе?Тоа надминување не е воопшто тешко ако детето ти е вистнски надчовек.
Позади родителските жртви обично не се крие само алтруизам,туку алтруизам помешан со очекувања дека детето ќе стане нешто за што родителот сонува.Тоа не е искрена и чиста љубов бидејќи е помешана со себичност и таквата љубов и жртва го заробуваат детето наместо да го ослободат.Бидејќи кога детето чувствува дека нешто им должи на своите родители тогаш тоа повеке не е слободно.
Ти овде ми ги кажа само своите уверувања кои не се убедливи.

Што ако веќе сум била утринска личност?
Што ако веќе сум ги почитувала своите родители?
Што ако веќе си имал срце вивнато во немерливи величини и висини?
Што ако веќе си се жртвувал,несебично и доброволно за нешто што го сакаш и во што веруваш?
Што ако сум знаела безгранично и несебично да сакам и без дете.Јаден е тој човек кој чека да се случи нешто екстерно за да се разбуди во него вистинска убавина и љубов и кој не го дочекал своето дете со веќе сите горенаведени квалитети.


Не навлегувам во bestiality како база, основа за создавање нешто ново, ние, луѓето сме го надминале тој стадиум на мизантропија, нељубие и цинизам во поглед на животот (како кај Ниче на пример). 


Не!Не е тоа омраза кон животот ниту пак цинизам,туку недоверба во луѓето дека се способни да изгледаат здрави генераци.Јас се залагам да се создава живот и да се раѓа,но ако го создаваат луѓе кои се надминале самите себе и кои се свесни за својата природа.

Јас не сум индивидуалиста.Индивидуализмот е затвореност во себе а со самото тоа и слабост.Индивидуализам е резултат на страв,токму искривениот индивидуализам е присутен во животот на поголемиот број родители кои пробуваат наместо да му дозволат на своето дете да биде уникатна личност прават само свој продолжеток или надградба.
Дозволи да те потсетам што тврдеше.
Тврдеше дека универзална смисла и светла точка на постоењето е раѓање и правење на дете.Јас тогаш те прашав што е со оние кои не се во состојба да имаат деца?Дали тоа значи дека они никогаш не можат да достигнат возвишен смисол на постоење?

Не,татко!
Смислата треба да биде во нешто изнад тоа.
Тоа е како јас да тврдам дека одењето е смислата на животот а потоа ти да ме побиеш со тоа што ќе ми наведеш дека постојат луѓе кои немаат ноги.Така јас сметам дека мора да постои нешто универзално што не е ограничено ни со нашата биологија,ни со нашето тело,дури ни со нашата историја.Тоа е сила на духот кој сам во себе наоѓа смисла.

Очигледно е дека говориме за две различни знаења.Јас повторно кажувам дека не сум анархист и верувам дека е потребна акумулација на знаењето,но кое?Знаење кое може и треба да се учи со надградба и продолжување на туѓите траги,таму каде што другите(мајка,татко,баба,дедо)застанале.
Но постои и она друго знаење кое не може да се акумулира однадвор,туку може да се црпи само одвнатре.Тоа е знаење старо колку и небото и во секој е потенцијално исто,така да и старите и младите,оние кои живееле пред 2000 години и кои ќе живеат во наредните 100 имаат исто право и иста должност да го откријат сами.

Немам промашено ниеден пример туку ти си ја промашил смислата.
Можеби случајно,а можеби и намерно бидејќи си татко на манипулацијата.
Нашите акции и нашите дела се всушност получовечни и полуостварени токму поради тоа што следиме исклучиво надворешни инструкции.Ние не сме вистински патници,ние сме само носачи на туѓиот багаж и сите одиме во колона еден позади друг а никој не знае што се наоѓа во торбата.
Не,татко!
Човекот треба да се ослободи од непотребниот товар кој му го оставиле други во наследство и да избере само она кое ќе му биде корисно на неговиот духовен пат во внатрешноста на самиот себе.Ке понесе малку “храна” и можеби некоја корисна алатка како нож за да се одбрани од можните опасности на тој пат,но кога ќе дојде во несогледивите дивини наречени “ЈАС” ќе му ја снема храната и ќе се иступи оштрината на ножот која нема да биде доволно јака за да ги убие сите ѕверови кои ќе му се испречат на патот.На крај ќе мора да се ослободи од се бидејќи ништо од тоа што го понел нема да му користи и мора да научи да ги користи своите раце за да ги собере плодовите и да ги убие дивите ѕверови за храни и со боси ноги да се искачи по каменитите карпи се додека не стигне горе од каде е се изгледа еднакво и мало.Тоа е она што суфиите го нарекуваат “the station of no station”.


За љубовта и неверството:

Ова за неверството е чиста апологетика.
За разлика од љубовта која е безгранична и која не може да се дефинира,неверството е ОГРАНИЧЕНО и може да се дефинира.

Бидејќи што е неверството ако не е негација на љубовта.

Овој пример е поврзан а ти намерно го извади од контекст.
Јас го спомнав неверството прашувајќи како тоа многу добри и фини луѓе кои ги сакаат своите деца сепак бараат среќа надвор од својот дом и сексуално задоволувајќи се на многу начини ја запоставуваат својата фамилија.Интересно е дека рече љубов према жените а не према жена.
Можеби твојата потсвест со тоа индиректно го оправдува неверството,со силината на сексуалниот нагон(посебно кај мажите),но тоа е всушност е следење на своите нагони без никаква дисциплина која е карактеристика на просечен човек.Тоа дури не е ни полигамија,бидејќи полигамијата е по поштена затоа што објектите на машката страст (жени/љубовници)меѓусебно се знаат и прифаќаат таков вид на однос и во тој случај нема неверство.
Неверството секогаш оди заедно со лажење и криење а тоа се повторно одлики само на човекот-никако на надчовек кој е единствен во состојба да одгледа дете.

За крај,коментар на твоето тврдење дека жените кои не сакаат деца се јадни.
Не,татко на патријархалната демагогија!
Можеби таквите жени се свесни колку се уништени од своите родители или околината па не сакаат својата “болест” да ја пренесат на своите деца.Не се доволно силни да го победат минатото во себе,но се доволно силни за да не направат неправда на некој друг кој би го довеле на овој свет.По тоа се повеќе надлуѓе од другите жени кои немаат храброст па се повиткуваат на преќутната наредба и очекувања на својот маж и општество,па така се унесреќуваат и себе и своето дете,а мажот кој и онака е егоцентричен ќе продолжи да живее во илузија дека направил нешто големо само затоа што по обичен сексуален пат произвел уште едно суштество кое во најдобар случај ќе стане медиокритет и кое поради лошиот почеток нема никогаш да стане господар на својата судбина.
 

Divider

Seraphim
Член од
24 февруари 2005
Мислења
27.337
Поени од реакции
3.062
Гарфилд

Розите мирисат и понатаму бидејќи светот е еден во својата убавина и дете не може долгорочно да му одвлече внимание.Смислата на животот на една жена не е само да раѓа,тоа може да биде само еден дел.
На човекот не му припаѓа ништо освен она што го добил со сопственот труд.Ако ти дефинираш дека најголемата смисла кај една жена е да раѓа деца и да ги израснува тогаш не си многу подобар од оние кои тврдат дека нејзината смисла е кариера.Само си ги променил параметрите и една минливост си заменил со друга.
Aко детето не се смета за примарна смисла,тоа не значи дека не сакаш да ја поделиш среќата со тоа дете,ниту пак значи дека ќе го сакаш помалку од оној кој истото го смета за смисла на своето постоење.
Смислата е надвор од релацијата татко-син,мајка-ќерка итн.
Тоа се само историски коинциденции бидејќи јас сум можела да се родам како дете на некои сосема други родители(all is possible in the ever expanding universe).

Овде не сакам да навлагам во биолошките перипетии,бидејќи секое дете е уникатно,но поентата ми е дека условот во кој сум родена е всушност историска одредба.

Јас не сум ниту анархиста,ниту нихилиста за да тврдам дека раѓање на дете нема никаква смисла,очигледно го немаш разбрано мојот пост.
Зашто мора да биде изборот помегу себе и некој друг,во овој случај детето.Зашто да не биде и себе и друг?
Што више,за погледот на некој друг да биде исправен човек мора прво да се погледне себе и да се засака за да може да сака и друг.
Поголемиот број од родителите не се сакаат доволно себе,а и како може да се сакаат себе си кога не се ни познаваат,следствено како тогаш ќе ја пренесат љубовта на сопственото дете и како ќе го научат да сака?

Еве ти нешто и за жртвите кои ги наброја.
Жртвите кои ги создаваш не се всушност за детето туку се за тебе самиот,бидејќи свесно или полусвесно очекуваш дека тоа дете ќе ти се восхитува.Ти сакаш тоа да те надмине,а како да те надмине кога ти се немаш надминато самиот себе?Тоа надминување не е воопшто тешко ако детето ти е вистнски надчовек.
Позади родителските жртви обично не се крие само алтруизам,туку алтруизам помешан со очекувања дека детето ќе стане нешто за што родителот сонува.Тоа не е искрена и чиста љубов бидејќи е помешана со себичност и таквата љубов и жртва го заробуваат детето наместо да го ослободат.Бидејќи кога детето чувствува дека нешто им должи на своите родители тогаш тоа повеке не е слободно.
Ти овде ми ги кажа само своите уверувања кои не се убедливи.

Што ако веќе сум била утринска личност?
Што ако веќе сум ги почитувала своите родители?
Што ако веќе си имал срце вивнато во немерливи величини и висини?
Што ако веќе си се жртвувал,несебично и доброволно за нешто што го сакаш и во што веруваш?
Што ако сум знаела безгранично и несебично да сакам и без дете.Јаден е тој човек кој чека да се случи нешто екстерно за да се разбуди во него вистинска убавина и љубов и кој не го дочекал своето дете со веќе сите горенаведени квалитети.


Не навлегувам во bestiality како база, основа за создавање нешто ново, ние, луѓето сме го надминале тој стадиум на мизантропија, нељубие и цинизам во поглед на животот (како кај Ниче на пример). 


Не!Не е тоа омраза кон животот ниту пак цинизам,туку недоверба во луѓето дека се способни да изгледаат здрави генераци.Јас се залагам да се создава живот и да се раѓа,но ако го создаваат луѓе кои се надминале самите себе и кои се свесни за својата природа.

Јас не сум индивидуалиста.Индивидуализмот е затвореност во себе а со самото тоа и слабост.Индивидуализам е резултат на страв,токму искривениот индивидуализам е присутен во животот на поголемиот број родители кои пробуваат наместо да му дозволат на своето дете да биде уникатна личност прават само свој продолжеток или надградба.
Дозволи да те потсетам што тврдеше.
Тврдеше дека универзална смисла и светла точка на постоењето е раѓање и правење на дете.Јас тогаш те прашав што е со оние кои не се во состојба да имаат деца?Дали тоа значи дека они никогаш не можат да достигнат возвишен смисол на постоење?

Не,татко!
Смислата треба да биде во нешто изнад тоа.
Тоа е како јас да тврдам дека одењето е смислата на животот а потоа ти да ме побиеш со тоа што ќе ми наведеш дека постојат луѓе кои немаат ноги.Така јас сметам дека мора да постои нешто универзално што не е ограничено ни со нашата биологија,ни со нашето тело,дури ни со нашата историја.Тоа е сила на духот кој сам во себе наоѓа смисла.

Очигледно е дека говориме за две различни знаења.Јас повторно кажувам дека не сум анархист и верувам дека е потребна акумулација на знаењето,но кое?Знаење кое може и треба да се учи со надградба и продолжување на туѓите траги,таму каде што другите(мајка,татко,баба,дедо)застанале.
Но постои и она друго знаење кое не може да се акумулира однадвор,туку може да се црпи само одвнатре.Тоа е знаење старо колку и небото и во секој е потенцијално исто,така да и старите и младите,оние кои живееле пред 2000 години и кои ќе живеат во наредните 100 имаат исто право и иста должност да го откријат сами.

Немам промашено ниеден пример туку ти си ја промашил смислата.
Можеби случајно,а можеби и намерно бидејќи си татко на манипулацијата.
Нашите акции и нашите дела се всушност получовечни и полуостварени токму поради тоа што следиме исклучиво надворешни инструкции.Ние не сме вистински патници,ние сме само носачи на туѓиот багаж и сите одиме во колона еден позади друг а никој не знае што се наоѓа во торбата.
Не,татко!
Човекот треба да се ослободи од непотребниот товар кој му го оставиле други во наследство и да избере само она кое ќе му биде корисно на неговиот духовен пат во внатрешноста на самиот себе.Ке понесе малку “храна” и можеби некоја корисна алатка како нож за да се одбрани од можните опасности на тој пат,но кога ќе дојде во несогледивите дивини наречени “ЈАС” ќе му ја снема храната и ќе се иступи оштрината на ножот која нема да биде доволно јака за да ги убие сите ѕверови кои ќе му се испречат на патот.На крај ќе мора да се ослободи од се бидејќи ништо од тоа што го понел нема да му користи и мора да научи да ги користи своите раце за да ги собере плодовите и да ги убие дивите ѕверови за храни и со боси ноги да се искачи по каменитите карпи се додека не стигне горе од каде е се изгледа еднакво и мало.Тоа е она што суфиите го нарекуваат “the station of no station”.


За љубовта и неверството:

Ова за неверството е чиста апологетика.
За разлика од љубовта која е безгранична и која не може да се дефинира,неверството е ОГРАНИЧЕНО и може да се дефинира.

Бидејќи што е неверството ако не е негација на љубовта.

Овој пример е поврзан а ти намерно го извади од контекст.
Јас го спомнав неверството прашувајќи како тоа многу добри и фини луѓе кои ги сакаат своите деца сепак бараат среќа надвор од својот дом и сексуално задоволувајќи се на многу начини ја запоставуваат својата фамилија.Интересно е дека рече љубов према жените а не према жена.
Можеби твојата потсвест со тоа индиректно го оправдува неверството,со силината на сексуалниот нагон(посебно кај мажите),но тоа е всушност е следење на своите нагони без никаква дисциплина која е карактеристика на просечен човек.Тоа дури не е ни полигамија,бидејќи полигамијата е по поштена затоа што објектите на машката страст (жени/љубовници)меѓусебно се знаат и прифаќаат таков вид на однос и во тој случај нема неверство.
Неверството секогаш оди заедно со лажење и криење а тоа се повторно одлики само на човекот-никако на надчовек кој е единствен во состојба да одгледа дете.

За крај,коментар на твоето тврдење дека жените кои не сакаат деца се јадни.
Не,татко на патријархалната демагогија!
Можеби таквите жени се свесни колку се уништени од своите родители или околината па не сакаат својата “болест” да ја пренесат на своите деца.Не се доволно силни да го победат минатото во себе,но се доволно силни за да не направат неправда на некој друг кој би го довеле на овој свет.По тоа се повеќе надлуѓе од другите жени кои немаат храброст па се повиткуваат на преќутната наредба и очекувања на својот маж и општество,па така се унесреќуваат и себе и своето дете,а мажот кој и онака е егоцентричен ќе продолжи да живее во илузија дека направил нешто големо само затоа што по обичен сексуален пат произвел уште едно суштество кое во најдобар случај ќе стане медиокритет и кое поради лошиот почеток нема никогаш да стане господар на својата судбина.
Ne sum impresioniran, demagogija, apsolutna demagogija, nikakva sustina, nema sodrzajnost, ne mi se dopaghja, demagoska apologetika na nestata koi ne mozat tuku taka lesno da se opravdata, odbranat, objasnat.
A ocebijno voopsto ne si me sfatila, tuku si se potrudila samo da napises dolg post koj navidum se cini kontrapozicija na mojot, a vsusnot nema dopirni tocki so ona sto sakav da go iskazam i go kazav.

Mozes ti i poubavo, ajde, odnovo, cekam.

:smir::smir::smir::smir::smir::smir::smir::smir::smir::smir:
 
N

Nephthys

Гостин
Нема да дозволам да нападнеш така добар пост со глупости.Бидејќи ако ништо друго,мојот пост не беше едноставен збор на "вистини" кои се self-evident ама само на тебе.Можеби во својата ароганција не можеш да сватиш зашто другите луѓе не ги прифаќаат тие твои "вистини",а само демагог може да свати нешто што е прецизно,полемички и симболички искажано како демагогија.

Признај дека си уништен!
А бидејќи си домашен мачор,а не лав како некогаш сега немаш сила да се впуштиш сериозно во длабочината и симболиката на она што го напишав,па затоа бегаш во скутот на твојот "господар" каде што имаш лажна сигурност.
Пиши кога ќе се ослободиш од оковите!
 

Divider

Seraphim
Член од
24 февруари 2005
Мислења
27.337
Поени од реакции
3.062
Нема окови, нема дискусија, ти говориш за една периферна работа во овој момент да полемика, а јас за сосема друга.
 
N

Nephthys

Гостин
Има окови!
Сите наведени примери се корисни бидејќи ја тестираат твојата хипотеза.
I won,you lose!
I'm done with you!
 

Divider

Seraphim
Член од
24 февруари 2005
Мислења
27.337
Поени од реакции
3.062
okoovite se samonmametnati, a jas premnogu se cuvstvuvam sloboden za da si nametnam.

Nego, termata bese zenite koi sakaat da ne bidat majki, a ne neverijata neli
 
N

Nephthys

Гостин
Се е тоа поврзано!
Напиј се шеќер и вода,па кога ќе се потсмириш и дојдеш малце на себе пиши!
 

Divider

Seraphim
Член од
24 февруари 2005
Мислења
27.337
Поени од реакции
3.062
Moze Vicodine so whiskey.
Onaka, to salute all the Mothers!
 
N

Nephthys

Гостин
Може!
Напиј се и од мене една во нивна чест!
 

Divider

Seraphim
Член од
24 февруари 2005
Мислења
27.337
Поени од реакции
3.062
Za da bide vo tvoja cest, ke moram edna casa crveno vino, kako krvta, kako simbol na zivot koj go sozdavaat.
 

Kajgana Shop

На врв Bottom