Едно дете-предност или недостаток?

[dino-jr]

Муабетов ... :nesvest:
Не сум знаела досега дека сум пола среќна!

А можеби си среќна само третина, а не го знаеш тоа :smir:

 

[Маwечко]

Муабетов ... :nesvest:
Не сум знаела досега дека сум пола среќна!

Среќата апсолутно не зависи од брат/сестра, има многу други начини да ја доживееш.
Туку, недостаток е голем! Се имам произнесено на друга тема колку и кога ми фалеле брат/сестра. Нов момент е што како поминува времето повторно се јавува тоа чувство дека фалат :icon_frow.

Мислам дека тоа и му е поентата.
Дека секогаш ќе ја има таа празнина и чувство дека нешто недостига и ќе те прави несреќна.


Благодарна сум зашто имам сестра, ама премногу. Мислам дека ќе шизнев да бев сама.:nesum:

 

[B. Boop]

Мислам дека тоа и му е поентата.
Дека секогаш ќе ја има таа празнина и чувство дека нешто недостига и ќе те прави несреќна.


Благодарна сум зашто имам сестра, ама премногу. Мислам дека ќе шизнев да бев сама.:nesum:

На крај ќе се сведе дека сите на исто мислиме, ама различни термини користиме. :smir:
За мене не се работи за чувство на несреќност, туку едно поинакво, тие што имаат брат или сестра не можат да го почувствуваат. За да бидеш несреќен претходно треба да бидеш среќен, односно да си почувстувала некое чувство.
На крај ептен чувствителна ми излезе реценицава!

 

[Well]

...iskreno, brat imam, mi e zal sho nemam i sestra plus...nema bolje od tri deca u familija...ushe ako se meshani-mashko i zenski, ili dve mashki i edno zenski, extra stvar...

 

[Професорот]

Јас правам само близнаци.

 

[GarDiaN]

Sekako prven se gleda finansiskata sostojba. Najdobro e ako se nema pari barem za edno dete da stignat parite odosto za dve deca da patat. Ama po moe mislenje podobro e dve deca u sekoj slucaj. Mnogu raboti mozes za sebe i za drugite da sfatis ako imas sestra ili brat. VO kakov bil slucaj podobro e da ima dve deca. Kako i da e sve zavisi kako ke bide vospitano, i dve deca i deset deca da imas moze site da bidat razgaleni, no vo socialna smisla, vo smisla na podobro i pobrzo osoznavanje na nekoi raboti i resavanje na nekoi precki najdobro e da se ima brat ili sestra.

 

[Ankica]

:helou:Обично децата се раѓаат со ралика од најмалку три години , време кога малиот чуствува колку е важен и се се врти околу него.Одеднаш се раѓа друго дете на кое сакале или не, родителите мора да му обрнуваат поголемо внимание, и еве проблем љубомора ,страдање, а за некое дружење не може да стане ни збор најмалку уште 13 години. Но тоа е и првата школа во животот дека не сме сами и дека мора да се прифакаме меѓу себе . Мојот маж е второ дете во осумдетна фамилија ,што да ви кажам, кога првпат влегов во нивна куќа а моравме еден период да живееме заедно јас бев во шок . После извесно време тоа почна да ми се допаѓа а кога се одселивме ми недостасуваа вечерите со смеа песни и долги муабети .се случуваше да го земам ручекот и да одиме таму да го ручаме заедно . Сега кога сме во позрели год.да речам, многу значи големината на фамилијата секогаш има кој да ти се јави да помогне ако треба и сл. Моето мислење е дека треба да се има повеке деца, пријатели за пријатели ама брат и сестра е нешто друго . :smir:

 

[sarita]

Кога ни се роди ќерката со мажот ми и се посветивме целосно.Кога беше малечка толку многу ја сакав што не сакав да помислам да имам уште едно дете оти мислев дека во моето срце нема место за друго.И таа не сакаше да слушне за братче или сестриче.Дури имаше некои мислења дека сум била премногу себична па затоа не сум родила уште едно дете.А јас мислев само на неа.Да биде многу сакана и да и се пружи се што се може.
Но сега почнав да размислувам за други работи.Што ако ми се случи нешто?Сега не има нас нејзините родители, но еден ден нас ќе не нема и таа ќе остане сама.Друго е да има брат или сестра.И болката е помала ако има со кој да се подели.Се тешам дека ќе си оформи фамилија и нема да биде сама.А до тогаш да бидеме здрави и живи.

 

[Justice for All]

Не знам што предност може да постои? Нема да делам наследство? Никој не ми сметал, не сум се карал, сум немал на кого да љубоморам? Сфашта.
Ја лично, не осеќам некоја изричита потреба од браќа/сестри, баш сеа, иако признавам дека би ми се нашле. И ко ќе видиш.... низ цел живот би ми се нашле, и во детство и подоцна во животот. И баш си помислив читајќи ја темава... моето дете нема да има чичковци. Многу е глупо. Замисли уште ми се погоди некоја иста како мене за жена... моето дете нема да има воопшто први братучеди. Па тоа е шит, човече. Од страната на мајка ми се 3, а од татко ми 5 деца. Јас многу си ги сакам моите братучеди. Прв братучед/ка е за мене најблизу што знам за брат/сестра, поготово една од нив што ми е близу врсничка (само 6 месеци сме разлика).
Дефинитивно не чини да си едно дете.
И плус човече има стереотипи. Као на пример, ти се веруе, на факс почнаа да ми оправаат некои муабети дека пошто сум бил едно дете сум сакал секогаш да бидам во центар на вниманието, сум бил себичен... wtf, ја себичен???? Глупости!

 

[Красулка]

Поаѓајќи од себе како едно дете во животот не сум требала ништо да делам,вниманието целосно насочено кон мене и се ми следувало на мене.Но тоа никогаш не сум го гледала како којзнае каква предност затоа што она што го имаат моите другари и другарки со своите браќа или сестри никогаш нема да го искусам.Го сметам за огромен недостаток бидејќи како што ќе минува времето тие ќе имаат некои крај себе,за разлика од мене.
Гледано од аспект на иден родител(во некоја далечна иднина:winkмислам дека би се одлучила за две ако не и повеќе деца.Многу е подруго кога имаш некои кој знаеш дека секогаш ќе биде тука за тебе,дури и по смртта на родителите без разлика на се,некои со кој ќе можеш да споделиш и добро и лошо и негде каде што во било кое време си добредојден.
А од аспект на тоа единецот во фамилијата е себична личност и центар пажња се зависи од тоа како е воспитувано,не е тоа некое си правило:wink:

 

[devojka111]

дефинитивно недостаток
таквите деца се обично разгалени и осамени
најдобро е 2-3 деца на приближна возраст

 

[пробистипка]

дефинитивно недостаток
таквите деца се обично разгалени и осамени
најдобро е 2-3 деца на приближна возраст

Нема врска тоа дека таквите деца се разгалени и осамени, па и ја сум единица и да сум осамена НЕ СУМ , затоа што имам повеке братучеди кои ми се како брака и ептен другарки така да од осаменоста нема ни О.А дека се разгалени тоа зависи од воспитувањето а не од тоа дали е едно или 2 деца или повеке.Вие мислите дека ако е едно дете и дека свето се врти околу нив а тоа не е точно .Така да е направена погрешна генерализација

 

[Ајанта]

Имањето само едно дете, т.е да се биде единец е огромен недостаток за семејството и уште повеќе за детето.

 

[пробистипка]

Имањето само едно дете, т.е да се биде единец е огромен недостаток за семејството и уште повеќе за детето.

ај те молам што недостатоци има???

 

[Ајанта]

ај те молам што недостатоци има???

Многу.
1. Во семејството нема нормална хиерархиска поставеност, т. е наместо децата да се борат за вниманието и почитта на родителите, родителите се натпреваруваат за вниманието на детето што резултира со егоцентричност кај детето, и понатаму низ животот тоа се соочува со проблеми од социјална природа, бидејќи семејството треба соодветно да го подготви за живот, а самите деца најчесто се презаштитени.
2. Во фазите на развој кога децата постепено излегуваат од сенката на родителската грижа, единчето нема со кого да ги подели дилемите на созревањето, а тоа е фрустрирачки.
3. Како возрасна личност го чувствува недостигот на некој близок, со иста крв......
Да не должам, ќе ја цитирам народната поговорка:" Брат брата не рани, тешко на тој што го нема. "