Ве читав, си се чудев дали јас различно го перцепирам Хаус, или не сум гледала од по одамна па сум го заборавила неговиот лик.
Погледнав една епизода и дефинитивно различна перцепција имам бар од оној првиот пост на ада..
Типот е кул не затоа што е саркастичен и ироничен..
Типот е кул зашто се што кажува е реалност.
Ако на некој од ликовите му рече:
„You are an idiot“- тоа е зашто ликот во моментот е идиот.
Едноставно нема влакна на јазикот, си кажува она што е читливо, анализира се можно и ја бара логиката во секое нешто.
Башка, знае дека животот му е дааааалеку од совршен, заебан е и физички и психички, but he doesn't give a fuck about it!
И на сите тоа им е јасно.
Едноставно си поставил штит пред себе, од се може да се одбрани и се може да нападне.
А што има лошо во тоа не знам.
Егото му е огромно, реалист е до срж, гледа низ лагите и не допира ништо до него...
Децении наназад ни се сервираат ликови, текстови...разни форми било уметнички било присутни на медиумите, во кои наводната бесчуствителност, посочувањето на ништожноста и неискреноста на човекот, благиот садизам и сл. се нагласуваат. И уште поинтересно е дека луѓето тоа го сакаат.
Како да живееме во ерата на цинизмот и сарказмот.
Why?
Поентата е што сме навикнати да ни сервираат се маскирано:
"No Taub, your nose is not big, it suits your face.."
Секако дека на нашето его таа маска му годи, но се губиме во идеализираните и маскирани работи, градиме нов идентитет кога сме удобно сместени позади стравот од реалноста и уживаме во лажната реалност..
Не, нема ништо во реалноста што ја нуди Хаус, ликовите во серијата се повредени од реалноста од која бегаат а со која Грегори ги соочува, а не од „кретенизмот“ на Хаус како што тие милуваат да си кажат.
Случајот со поштарот..Well..You see, he’s an idiot..
Кога веќе некој презема идентитет на нешто што не е - нека се потруди да биде добар во тоа.
Не е поентата да бидеш злобен со сила, поентата е да бидеш реален и свесен за твојата реалност. Секако и да бидеш спремен за последиците кои те очекуваат кога ќе се нафураш на реалност