Не постои нешто што ќе ме натера да те заборавам , не постои нешто што ќе ме натера да мислам дека повеќе не си меѓу нас.Од време на време ме удира еден ваков мото вејф и се присеќавам на сите моменти поминати заедно со тебе и со сите останати.Почнувајќи од цртањата на биљбиљи на екскурзии во основно,до апсењата во парк после плејмејкер , деновите поминати во лулу и што уште не.Човече уште не ми се верува што побогу ни се задеси...Пријателе верувај ни не знам што се деси во последниве две години...Ова е класичен хаос....Пробувам да глумам јак и дека можам да издржам ама....Не знам што да ти кажам духард , да има нешто што ќе те врати и тебе и ткогит све би направил и тоа два пати по 2..............................................................
