Драга Кајгана (виртуелен дневник)

Partizanen banditen

Психијатриски случај
Член од
24 август 2016
Мислења
5.453
Поени од реакции
15.992
Драга

Можеби не сум до толку да се сопнувам и паѓам како @shumecha.tableta, ама тука сум некаде. Денес пред да тренирам со точакот, морав да земам нешто и кога се развртев мислев дека е празно местото пред трафиката за да не ги вадам спринтериците од педалите, арно ама имаше жена со дете и како немам ништо во главата на брзина ја извадив десната нога, но се занесов на лева страна и како таа нога ми беше фиксирана на педалите се најдов на земја. Среќа немаше помлади во околината да ми се смејат, коленото го одрав по 322532543 пат, а една жена цело време ме гледаше без да трепне како да го гледа Исус Христос пред неа, а не некој што нема појма од животот.
 

Лаик

Романтичар
Член од
4 август 2018
Мислења
1.387
Поени од реакции
3.078
Како ме нервираат овие кога на почетокот водат фер и коректен разговор се до моментот кога сакаат да ти украдат енергија и да ја сместат во фолдерот-Моето Его...финтата е што ја го препознавам тоа на време и може да добијат два средни прста од мене од левата и десната рака ко бонус премиум и ко клучеви за отклучување на екстра клаудот од еден Тера...
 
Член од
7 февруари 2021
Мислења
203
Поени од реакции
612
Сабота беше веќе е Недела. Допивам лименка случајно најдена в кола, дома сум, пијам пиво ама сепак сум "сув".
Сепак среќен, не знам не сум ловџија ама ваљда е вака кога одиш на лов и гледаш куп срни ама не убиваш ниедна. А животни не убивам освен ако не сум приморан да убијам за храна. Пајаци, муви пчели ги вадам низ прозор наместо да ги плеснам, не да ти се фалам ама во последно на мравка не газам - и се чувствувам прекрасно. Го читам и сфаќам колку лузерски звучи постот и сепак притискам "Испрати". Поздрав Кајгано до наредна прилика, се надевам со убиена (легната) "срна".
 

Византиецот

what you looking at, ass
Член од
14 март 2021
Мислења
2.572
Поени од реакции
5.978
Кеј,

ко бев мал, видеото ми беше крипи. Не ми беше страв, страв немав од ништо.
Така ме воспита животот. :rolleyes: Или срцето лавовско, александрово. :ROFLMAO:

Години подоцна дознав дека видеото е направено во Јужна Кореја, стил Аниме. Бритни дошла на идејата, бидејќи во тој период имала лични животни борби и не била во состојба да снима видео.
Јужно Кореанецот од Сеоул бил комплетно поласкан од тоа што најубавата жена на Западот - буквално новата Мерилин, го одбрала него за да ја анимира. Во секој случај, која чест.
Во видеото Бритни е хероина која урива корпоративен систем, предводен од лик кој создава Клонови. Еден од клоновите е и нејзиниот. Целиот концет е нејзин и нагласила дека сака видеото да е мрачно, онака баш Аниме.
Изгледа некој брат од друштвото толку се опседнал со неа што си рекол мораме да ја клонираме. Лошо.



Албумот се вика Blackout (Прокрварување, ама како отсртрелна рана низ бела кошула кога прокиснува. Ние немаме збор за тоа. Тежок англискиов да си иби пиперо).
Сликите се од холанѓанката Ellen van Unwerth. #Христијани.
*2008ма Господова.
* Два милениуми по смртта (и оживувањто) на нашиот Крал.

 

TrendS

Work Smart, Not Hard
Член од
14 декември 2018
Мислења
4.405
Поени од реакции
29.797
Медиумиве почнаа да "работат".
СЗО веќе се пушта во "акција", CNN и слични на турбо, само за ова дрдорат.
280956582_10224603958880337_5951089653998871888_n.jpg
Ајде набрзо ПЦР некој или што ти знам што за тестирање во промет за ова чудо, па набрзо и вакцини фабрикиве ќе фатат да штанцаат, нови сертификати на повидок. Бизнис тече даље.
Pandemic season 2 is coming soon
Лилјакот е крив :lolzz::lolzz::lolzz::lolzz:
 

Ska Maniac

Бараба
Член од
2 октомври 2013
Мислења
9.073
Поени од реакции
21.951
Драга Корвус, пардон Кајгана,

денес после толку години мојата прва љубов ми рече да !!! :love:
Со нејзе се знаеме уште од петто - шесто оделение кога првпат почна да ми го привлекува вниманието. Сите од класот ми збореа како не била за мене, била мутава, глупа, непривлечна. Но јас бев убеден дека во нејзе има
некој драж кој што крие огромен потенцијал. Можеби на прв поглед не беше атрактивна и привлечна , дури беше и малце досадна или пак јас бев премлад и премал па не можев да ја сфатам сериозно. Потенцијалот верував дека со текот на времето ќе го
откријам и дека нема да останам изневерен на крајот. И како што се одвиваа настаните целиот тој следен период јас бев на седмо небо. Накај седмо - осмо одделение веќе толку бевме зближени и заљубени што ништо не можеше да ме раздели од мојата
прва и единствена голема љубов. Првпат во животот ја доживеав најубавата ноќ. Конечно сфатив што е тоа што го чекаат со нетрпение и на кое што се радуваат мажите. Чувството беше прекрасно. Јас, таа, пијани од љубов и заедно под ѕвездите на мајското ѕвездено небо.
Животот ми доби нова димензија. Мислам дека полека почнав да ги правам првите чекори во светот на возрасните. Одлично ни одеше во следниот период од околу 2 години кога во истиот месец ни се случи првиот навидум мал но голем потрес. Длабоко останв разочаран до сепак не губев надеж.
Знаев дека таа е вистинската, знаев дека таа ќе ја сакам цел живот без разлика на околностите. Брзо потоа се консолидира, пак се вративме на старата хармонија и љубов. После све години од овој неочекуван и непријатен настан повторно многу пријатно ме изненади.
Го имаше истото искушение но сега многу позрело и помудро се соочи со него и секако излезе како победник. Јас пак бев насреќниот човек на светот. Повтроно нова екстаза и неочекуван голем бран на среќа ме поплави. Неописливо добро чуство кое што не го почуствував се до денес. За жал следниот период многу ни заладија односите.
Таа веќе не ме правеше толку среќен, почна да паѓа под туѓи влијанија, јас бев груб себичен и почнав да и го вртам грбот. Имаше периоди каде што целосно ја заборавав. Бев гомно од човек зошто довербата одма ја изгубив од неа после првите најави за бура. Сигурно бев и неискусен и не знаев да ја вреднувам нејзината убавина и верност. Имаше мал момент на блесок кој што беше прекраток и изгледаше дека е крај на една преубава ера но сепак не беше доволно за да продолжиме од онаму каде што застанавме. Во меѓувреме пробав и со други.
Не одеше од сегашна гледна точка. Тие беа само мала утеха додека длабоко во себе патев по мојата прва љубов. Таа не блескаше како порано со сиот свој сјај. Времето ја имаше сменето, не беше така привлечна но мене сеуште длабоко во себе ми беше моето се. Мојот живот. Мојата прва и едниствена голема љубов.
Додека патевме разделени еден за друг низ секакви срања таа поминуваше. Поради тоа и јас поминував низ истите срања бидејќи се чуствував немоќен да и помогнам. А реално и немав и не можев како да и помогнам. Единстевно верував дека времето ќе ги излечи сите рани. А времето очигледно работеше за нас.

Последниве 3 години пак се сретнавме и почнавме поинтензивно да се дружиме. Не беше тоа како на почетокот но беше многу многу добар напредок со оглед на тоа дека дека последните неколку години не ни знаев воопшто што се случува со неа. Срцето ме болеше и душата ми плачеше кога гледав како сите околу мене уживаат со своите први вистински големи љубови.
Си реков дека треба да бидам поодлучен и поупорен во врска со нејзе. Дека треба безрезервно да и се посветам како на почетоткот за да види и сфати дека повторно таа ми е се. не за џабе кажале дека јунаците се познаваат на мака. Со цврста одлучност пак почнав да контактираме и инсистирав колку ми дозволуваше врмеето секој слободен момент да го поминам со неа.
Верував дека еден ден тоа ќе ми се исплати и само позитивно ќе ми се врати. Не погрешив . Од ден во ден, од недела во недела ја гледав и ја следев постојано како пополека се враќа во нејзината стара слава. Секако дека беше далеку од тоа што беше на почетоткот кога се запознавме но сепак беше голем напредок од периодот кога тотално се заборавивмке и изгубивме целосен контакт.
После толку години го имаше истиот тој шарм иако убавината и беше прилично променета. Сега имаше други атрибути со кои што ме освојуваше. И покрај ваквата разлика повторно таа ги разбуди моите чуства кон неа. Повторно сериозно ми го привлече вниманието. Од некаде предминатата - минатата година чуствувам дека пак почнав да губам глава заради нејзе.
Последниов месец, особено последниве недели беа вистински тест за мене и мојата љубов и посветеност кон нејзе. Секој ден го поминував во паника и тензија од тоа како ќе се покаже таа и како јас ќе изреагирам на тоа. Сигурно и нејзе не и беше сеедно бидејќи знаеше дека после толку време пак има шанса да го привлече моето внимание 100 %. Приетив дека искрено и напорно се труди.
Даваше се од себе за да успее а јас тоа знаев да го приметам и да го ценам. Можеби изгледав ноншалантен но само јас знам какви бранови на непријатност чуствував низ грбот, какви салта ми правеше утробата, како ми чуреше главата од overthinking по неа, како претерано се потев и се ежев од помислата дали пак ќе ни се случи срање период што овој пат сигурно 100% и психички ќе не утепаше двајцата.

И се тоа траеше до денешниов ден. Денешниот ден ме врати во времето кога првпат се заљубивме, времето кога на момент ме направи да бидам најсреќниот човек на светот, времето кога знаев дека на момент можеме врмето да го застанеме и да уживаме само ние двајца иако се наоѓаме во огромен метеж.
Уште кога ја видов на првиот поглед прекрасно изгледаше и во очите можев да и го видам огнот што го носи во душата на беспоштедната борба за нејзините вредности и идеали што го немав видено долго, долго време. Бев зашеметен и изненаден од нејзината грациозност. Ја видов како храбро пристапува без срам, без респект и како храбро чекори кон успехот. Ме виде и ми се насмевна, ми даде знак дека овој пат заедно со моја поддршка пак ќе успееме и пак ќе се вратиме на славните патеки.
Толку беше.Ми зовре крвта, на момент го игубив разумот. Ме освои за цел живот и вечно ме врза за нејзе. Си ветивме дека вечно ќе бидеме заедно доека смртта не не раздели (колку и да звучи клише) и дека никогаш повеќе нема да ја напуштам кога ќе се најде во тешка ситуација бидејќи и јас така се ставам во тешка ситуација. Добар период од животов го поминав како зомби додека бев разделен од неа. не се сеќавам ни што сум правел ни со кого ни каде. Смислата на животот ми беше изгубена.
Од денес се чуствувам како поново да се родив. Пак вербата и лојалноста кон нејзе ми е на високо ниво само без моите двоумења. Сега одиме до крај. Почнуваме да пишуваме нова заедничка историја. Оваа наша победа ќе биде водилката низ идните премрежја што ни ги носи животот. Никогаш не знаеме што носи иднината но наше е да не се откажуваме и да се бориме.
 

Natural-girl

Morphine
Член од
16 октомври 2007
Мислења
3.462
Поени од реакции
5.246
Постов на Ska Maniac погоре го читав со тензија и благо разочарување пошто све си мислев дека ќе испадне дека е за цигара или нешто слично (во стилот на Sussaro). Али штом е за девојка, мило ми е и со среќа.

Онтопик: Недела вечер. Станот среден, кујната измиена, идеме со нова недела на предизвици, напорно работење, трчање по дете и правење бескрајни оброци. Како беше онаа позната реченица, ќе не знам дали да се убијам или да си направам кафе.
 
Член од
8 јануари 2022
Мислења
141
Поени од реакции
416
Во саботата преку ден косев трева, а вечерта пиев џин тоник со мраз, може дента не ми беше ништо, ама затоа вчера и денеска ме боли глава, ме болат очи, во носот како цело време да имам нешто заглавено што ме тера да кивам на секое и за крај, грлото ми е лом па и си поткашлувам така малку од повеќе.
 
Член од
8 мај 2013
Мислења
11.148
Поени од реакции
35.693
Како бе може Dzimis Tsapas да им е смешен…
 

Диле Јоргачев

Одделение за заштита на народот
Член од
3 април 2017
Мислења
8.637
Поени од реакции
27.838
За циган само рачка од лопата и мавање до посеруење,до фаза интензивна нега и да не се знае дали ке преживее.
 

Kajgana Shop

На врв Bottom