Драга Кајгана (виртуелен дневник)

[Scirea]

Полноќ, полека Чаир го фаќа сонот, нит свадби свират, нит калаши пукаат, едноставно тивко е... одам сам по пат додека Кумова Слама ти е на слушалки.

Yeah...

 

[Del Boy]

Курсот на еврото во локална менувачница, 61.30
Курсот на еврото на скопски аеродром, 55.50

20 мин штотуку влезен во државата те крадат. Умрете од лепра матер ви.

 

[bijons]

...Браво докторка симнувам капа на твоето знаење.... Полагам... и имам лош материјал за учење...ама сакав да бидам сигурен...Ти благодарам многу ти си прекрасна фала што постоиш.

Кајг,
дали знаеш зошто вака некој да пишува во ЛП, за да јавно на форумов „плука“ на све што ќе искоментирам?

 

[Almeida]

Да не биде клише некој круг и слично излитено од вртење...
24 години се пројдени од смртта на Милан Младеновиќ, баш на денешен ден. Да не умреше од тоа шо умре, ќе умреше од мака од тоа у шо се претвори тоа општество. Луѓе шо зборуваа за емоции се конвертираа у мајмуни спремни за парење...
Можевме барем една улица да му дадеме у Скопје, пошо којзнае колку пати свиреа тука...дури мислам и дека последен концерт му е баш тука.

 

[Hurin]

имам време само 20тина минути во денот да проверам социјални мрежи и форуми а после работно време немам па ни и нешо желба да читам шо се случува со светот и народот.
вчера мислам беше начекав некоја статија на фб, а можеби и вест беше. Протест на анима мунди или некоја таква активистичка група. се расчитав во коментари и имаше една дискусија кај што заврши со : Државава уште некое време ќе се распадни и народот ќе се разнебити, кучиња и мачиња ќе има за секогаш, гледајте на приоритетите.
си се изнасмеав и завршив со фејсбукот за тој ден.

 

[Кикацо.]

Greed has poisoned men’s souls, has barricaded the world with hate, has goose-stepped us into misery and bloodshed. We have developed speed, but we have shut ourselves in. Machinery that gives abundance has left us in want. Our knowledge has made us cynical. Our cleverness, hard and unkind. We think too much and feel too little. More than machinery we need humanity. More than cleverness we need kindness and gentleness. Without these qualities, life will be violent and all will be lost….

Цитат од говорот на чарли чаплин во 1940 сеуште многу релевантен и ден денес, нешто од подобрите работи шо ги имам прочитано.
Со ова го завршувам и моето дружење на драга кајгана а воедно и на форумов. Се читаме по некоја година. *drops mic*

 

[Gogi-ManUtd]

Пола од коментарите по социјалниве мрежи за настанот со девојчето се дека било измислена приказана за да се изврши геноцид врз кучињата, зошто девојчето скокнало во вода, како е можно кучината да ја мавале, читај "мавале", можеби бегала од луѓе и слично.

Млад човечки живот згаснува од водење негрижа на институциите и државата, а читај што се се пишува. Нека оди некој од овие сега да им ја ублажи болката и загубата на родителите и блиските.

Дно дна станавме, не можам да се изначудам.

 

[dragonsky]

Роди ме мајко куче, и фрли ме во Македонија

 

[Ilumious]

Во топ феномени кај народов наш ми е она лингурсконо, сељачко барање попусти. Сигурно сте посведочиле, од типот на одиш кај забар, ти кажува забарот белеење на заби рецимо 300 евра и ти викаш, „ауууу, скапо е ова“, „аа па има и други забари“, „ааа на времето поевтин беше“ и ред други дофрлања.

Као тука сега е моментот кај што забарот мора да ти рече ај ај, за тебе 150че ќе наредиме хехехехе и сите си живеете среќни до крајот на животот.

Истото е и со продавнициве за работи од домот, за мебел, оператори и што ти не. Никој не ти става нож под грло, не мораш да коментираш, ако си имаш избор како што викаш, терај си ама финтата е што немаш и сигурно ти е ептен бед што не си го фатил попустот во Хубо три саксии по цена на една и сега мора да им го дрвиш на консултантите таму.

 

[KaWa]

Драга, освен луѓево од постов над мене, кај што очајнички бараат попуст на нешто скапо (ако ти е многу скапо не мора да го купиш, не е крај на свет), полоши од нив се сите иселеници во странство, а највеќе имам видено во групата на фејсбук Македонци во Германија. Е таму 80% се без основна писменост, стручност да не правиме муабет. Не знаат името на својата матична држава да го напишат правилно, ама битно на македонските вечери у Франкфурт/Штутгарт/Минхен пак се пее "ќе биде наша најмила" (што ваша најмила мамето ваше??). Обавезно се бара prevos со кола (во време кога имаш евтини летови секој ден). Зимаш германска плата (макар и минималец) а бараш да пројдеш поевтино и од македонски стандард. Многу си ја сакаат државата, многу сакаат да праат пари, а да им ги отвориш профилите (секој 30+ игра тексас холдем, фармвил, лудо клуб и некои рандом ретардирани игрици). Па работете да му ебам мајката, најди втора работа (450 евра), ќе правиш пари. 10 години таму не знае ни да бекне германски сакал да просперира... Летоска бев на работа и имав прилика да сретнам македонци (кои не знаеа дека и ја сум македонец) и тоа одма се коментира "види го батково, вака така" фрлаат ѓубре на улица и слично. Ми се повраќа од секаков вид иселеник во странство без образование. Да одиш како магистрант или докторант е веќе друго, секоја почит за нив. Ова другово е

 

[Anco]

Др...измислиле за доктор, а за бравар како ли е знаеш ли Др..ага.
Еве да си видиш што висеше на ѕидот кај ? некаде пред земјотресот и нека не те лажат дека тогаш не можело колено да видиш.

 

[jamey jasta]

Пред некој ден, онака на фамилијарна слава по повод именден слушнав како неколку мали деца од 8 години разговараат:
едното дете вика - "ја имам 1000 денари, мои, само мои, лично мои".
другото му реплицира - "пффф, јас имам 50 евра, знаеш колку се тоа? 6.000 денари"
третото од таму скроз сериозно - "јас 350".
Мислам интересно беше и смешно изглеаше целата ситуација и е спорна од многу аспекти, пред се колку парите ни се "влезени" у днк-то уште од мали нозе, али тоа не е битно за муабетот и ќе го искористам како вовед на главниот муабет кој го правиме уште од мали нозе.

Кога сме веќе кај луѓе кои што (не) иритираат(а.к.а топ феномени), во топ 3 ги ставам возрасните луѓе(генерално машките, иако и женски не се толку ретки) кои ради свое его/комплекс или незнам каков психички "недостаток" мораат да лажат, измислуваат или филмаат приказни од својот живот.
Под овие причи ги вбројувам разните "леееееле, ти незнаеш што и праев тогаш и тогаш", познатата машка лага - "леееле како ја дупев таа и таа/ леле колку ме замара(ше) една" (а уствари изел корпа или он е тој што ја замара), па се до "баце шо не си дојдеш горе? праам 4000 евра у Шведска/Немачка, менаџер работам на градилиште, аудито ми е горе го остаив таму" а уствари смрди на ефтини туни од ЛИДЛ или АЛДИ шо се вика од џеб му испаѓаат , па се до познатото "другар/ка мој/а направи нешто wow" - сценарио кое персоната штотуку го измислила колку да се најде у муабет или да биде центар пажња. Капак на се е кога некој тотално имагинарно у недостаток на аргументи ќе каже "ти мене ќе ми кажуваш мој роднина работи таму и таму, знам каква е ситуацијата".

Се прашувам зошто луѓето ја имаат оваа потреба да се претстават себеси во најдобро можно имагинарно светло? Се плашат ли од она што се они стварно, односно од нивните злобни карактери и лоши души? Сакаат да бидат имагинарно "подобри" од другите? Сакаат премногу лаги, па се лажат и самите себеси дека се некој и нешто? Или пак се патолошки лажговци?

 

[Scirea]

 

[Kostic]

Crvena Zvezda, Srbija i Crna Gora,
pushili smo granje sa Dzordzevic Bora,
dok osvane sunce bice kul,
jucer ga je pusio FC Liverpool!

 

[whatto]

zakon ej stvarno zakon super e hehehehee

ja obozavam ova fotgrafija i jas isto