Драга Кајгана (виртуелен дневник)

[Feisty]

Ауууу напори луѓе.

Пред неколку месеци се видов со еден далечен роднина, падна муабет за ЕУ грантови, Еразмус проекти и ми вика ако знаеш да пишуваш проекти еве ти ја организацијава да пуштиме некој. Ја сум зафатен со работа, а у онака примарно на организацијава не и се Еразмус проекти.

Отпрво бев како, до пред 4 месеци само се шетав и си викав ех да имам организација колку јако ќе беше, а сеа некој ти дава и си викаш па и не е така едноставно.

Anyway, прифатив, добивме еден у Романија у партнерство со Естонки, заврши и вториов треба ние да го имплементираме у Охрид.
Немам видено понапорни жени, не третираат ко да сме глупи од сите држави шо бевме на подготвителниот состанок.

Требало да сме изнајмеле минибус од Скопје, али за да го напраиме тоа требало да прашаме 5 компании и да споредиме која имала најмала цена. Замисли.
Ги одбрав учесниците али они мислеле дека било подобро да читаат апликации и заедно да сме одлучувале
А за нивните они да одлучеле.

Буквално опишана една активност у информацииве, ми вика ама знајш ли да ја направиш.
Знам, баш како шо пишува на листов

Парите за подготвителниот состанок у Охрид ги добија они и за 5 оброци за 5 луѓе у 3 дена спичкаа 500 евра, по ресторани, па ајвар многу е за вас.....

Па го видоа цимеров како пушел у соба 2 дена не му зборнаа.
Од сеа само со познати луѓе ова не со 30+ control freak жени. Од толку држави и нормални организации ќе се објаснуваш со некои кои си ги нашол на фб група.

 

[Хоуп]

Глупав ден!

 

[BilboBaggins]

Практична жена е најканцер емисија на тв во последно време. Зелки за туршија спремаа в студио

 

[Björn]

8 саат - темница?!
Готово. Дојде зима, надвор мириса на школо, чекаме Нова Година со СпанџБоб.

 

[MAJA 345]

Практична жена е низа во сељачките емисии и блувотини на Балканов, т.е од Србиве. Мислам дека ги надминаа и Бугарите во кич, ако тоа беше можно. Само дома кога си одам пуштам тв, некни баш ја затекнав емисијава, ја легнале една типка и друга и пушташе струја на лице за да и ги фатела белите влакна на фаца кои не било препорачливо да се депилираат. Тоа било најнов метод. Абе замаранција со изглед, кил ми нау у пм. Кога се друго ти е решено во животот, оние минималните влакна ти праат проблем само, јебига.

 

[Scirea]

Мењам жену...

 

[Medea]

Драга,

Го гледав Avec l'amour и длабоко ме трогна. Не само поради наивноста на целосната приказна, туку личнотото доживување и соживување со Дионис.

Дионис, еј! Од поднебје каде ракијата и виното се дел од крвта, речиси обредно, ритуално соживеаната ономастика совршено се вклопува во оваа неслучајна документирана (и)сторија. Овој наш Дионис собираше стари истории што се движат, ги пакуваше како што неговата Грозданка ги пакуваше тортите (дали случајно или не се избрани двете дихотомии на женско/машките стереотипи, оставам надвор од рамката) и се расплака кога неговите ученици му ја разбраа и поддржаа страста.

Страст. Тоа што Дионис го има, со самото свое име. Nomen est omen. Желбата да ги изоди своите патишта и прелета своите неба, го водат до една и единствена цел – да остави зад себе нешто кое ќе му се најде на градот, ќе остави куп р’ѓосана радост, едноставно, живот вложен во еден Музеј.

Да се биде сам свој музеј е можеби наједноставното умирање и воедно, наједноставното бидување бесмртен. Малиот град на исток кој може да стане централна туристичка атракција, нема вакви Петар Пановци во секоја доба. Овој Мал Принц, облечен во постсоцијалистичко тело на професор, со насмевка на ренесансен сликар, колекционер и сонувач, е симболот на се’ она што секојдневно губиме, во борбата со светот и со себе. Тој е слободен. Собира љубов и со љубов ја предава својата страст кон својот град, општина, свет. А нормално, наспроти него, стојат надуени чиновнички творби кои би сакале да ја имаат таа негова безвремена храброст, но за жал имаат само длабоки џебови и општина со плиток буџет. Двата света во еден кадар се одлична презентација на ослободувањето кое трпи поради локалната политика.

Дионис е крикот на секој од нас, детето кое лета авиончиња и создава небо само за себе, вози кон иднината и се мајтапи со сопствениот поредок. Затоа што преку овој филм, навистина ќе направи Музеј. И ќе ни остане нам, читателите и гледачите на неговиот лик и дело, неговото поле со нерамна земја и покрив за автомобилите да бидат заштитени. Заштитени со љубов.

Големо браво за екипата зад ова ремек дело.
М.

 

[The_Red1]

Д.
Никогаш не верував дека ова ќе го пишам ама.....Господ да ме чува од мензис на Ванковска и климакс на Филе (оној ќелавиот за Барса што е).

 

[Löwe]

Просечен Фиромјанец одма ја знае причината за ураганот Ирма.


А Јапонците ете се познати како мирен и трудољубив народ, па ете и нив скоро секојдневно ги тресат разни земјотреси, а не се ретки и оние над 7. И кај нив има урагани. Ама тоа е просечен фиромјанец. За се има одговор.

 

[Abraham]

Кајгана,

имам многу за што да се жалам, ќе ги редам едно по едно без некаков специфичен редослед.

1. Ако треба да бирам меѓу бидување аутистичен и емоционално нестабилна зависна од цел свет за најмала ситница дроља што не останала без дечко повеќе од 48 часа во последните 15 години, тогаш увек ќе бирам да бидам аутистичен. Да, имам убав дел од симптомите, тоа на никаков начин не ме обезвреднува како личност.
2. Ако треба да бирам меѓу бидување „малце така со психички проблеми“ и цела деценија имам студирано и уште немам најдено работа, а јас доаѓам од истото место и веројатно ќе успеам да дојдам до работа за 3, увек ќе го бирам второто, пошто факит, не сум неспособно копиље што ќенка дека нема работа, а има делузивни идеи дека е боље да е во брак, отколку да најде работа. О вие кариеристи, што најголемиот напор кој го имате направено во животот е да фатите кур во рака.
3. Не глумете среќни. Ако животот ви е трагедија, не пробувајте да завлечете други луѓе во него. Досадни сте, напнати, тешки за справување, безживотњаци едни.
4. Ако живееш во поголем град повеќе од пола година и уште не знаеш како да стигнеш од крајно познати точка А до точка Б, отсели си се, се бараат аргати на ниви во источна Македонија, ќе најдеш некаде што да праиш, на нива нема да се изгубиш никогаш.
5. Тие ебено ретардирани летни културни настани што се правеа оваа година. Добро бе, дали сте нормални? Дали сериозни мислите дека некој што има алтернативен мајндсет му е потребно некој со неговата усрана невладина организација да му организира летни настани? Нему му е летен настан да излезе во некое темно уличе, да пие вино и да слуша албум од почеток до крај на блутут звучниче. Прекинете да праите организации кои имаат за цел да го подобрат животот во заедницата, о вие филантропи по 30 години што уште бараат пари за цигари од татичко, веќе пропаднатиот градски кмет.

Не, драга, не само што никогаш не одам екстра милја за некого, туку најчесто не одам милја воопшто. Пошто ваквите дегени ни живеат во опкружувањето. Не, не сум пуно возбуден за да се дружам со некој таков кога ќе ме побара. А јас нормално, не ги ни барам, пошто не сакам да бидам во друштво на некого со кој после 20 минути ќе ни се изгуби муабетот и ќе мораме да играме Бриџ.
Периодов пак работам со терапија, и можда имам крајно нереалистични мисли за тоа каква треба да ми биде динамиката со луѓе, ама не, не сакам да имам идиоти околу мене.
Го чекам денот кога ќе заминам од државава, а тоа ќе биде побрзо од што мислам веројатно, ќе го сменам името и презимето и нека ги извести девојка ми дека сум умрел таму некаде од аневризма. Пошто не ве поднесувам, другари, вие сте се ради кое поминувам на другата страна на улицата пошто не сакам ни здраво да си кажеме.

 

[|gor]

50 лајкови на постов и Џони да го објави разговорот со Мрме.

 

[Björn]

Не знам за што збори овој изнад мене, али објавување разговори е кул.

 

[Рудници и]

Не за џабе се рекло со лајца да может ќе го исркет езероно

 

[Sungerot Bob]

Драга Кајгана,
Што народ ќе бевме. Сите се знаат, сите се паметни, се они се во право, се нивното не е предрасуда, туку точно тврдење. Затоа еве гледам државата ни цвета од толку ум.

 

[Del Boy]

Кеј, ако вечерта ја поминам само со цироза супер ќе биде. Толкав наплив на измешани емоции со толкав интензитет од крајност до крајност првпат искусувам. Ова е нешто тотално ново за мене. Ми се скока од голема радост и ми се плаче од голема мака. Ваљда тоа е резултат на собирање и угнетување чувства и емоции во себе со години , емоционална бомба која експлодира во одреден момент.

Најверојатно да имав девојка ќе ја убиев од љубов и секс вечерва, ама немам, се спаси кутрата која и да е.

И да, onaj ko te ljubi sretan je. Жива ми била.