Драга Кајгана,
Доаѓа оној дел од годината кога надвор почнува да мириса на школо, кога улиците се испразнуваат, кога асфалтот се лади и станува влажен со по некое вирче врз него.
Доаѓа оној дел од годината кога почнува да ти се создава одбивност кон одењето на работа, затоа што се потиш под десетте јакни, капути, џемпери и маици од што е разлика во температурите на тебе и надвор. Оној период кога осеќаш дека ладниот ветар ти ги сече образите, додека ладниот нос почнува да ти тече и почнуваш да шмркаш.
Доаѓа оној дел од годината кога не ги осеќаш убавините на времето и животот колку што деновите ти се создадени од школо/работа - дома. Како и оној дел од годината кога го очекуваш снегот и Новата Година.
Доаѓа оној дел од годината кога можно е да падне снег и кога се гушиш во маглата додека смрзнуваш од ладно. Како и оној период кога ги правиш подготовките за Нова Година, сфаќаш уствари со кој имаш или немаш да ја славиш Новата Година и оној период кога ја живееш монотонијата на слободните денови.
Уствари, доаѓа оној дел од годината кога очекуваш што побрзо да дојде лето