- Член од
- 4 мај 2009
- Мислења
- 2.476
- Поени од реакции
- 5.544
Македонскиот јазик е исклучително продуктивен во однос на деминутивните (намалени) форми. Речиси не постои збор кој не може да се деминутивизира (дури и именки како џин може да се најдат во деминутивни форми: џинче, џинченце, џинчуле, итн.)
Најчесто, деминутивите означуваат нешто што е мало (по обем, размер, количество, важност, итн.) или што е својствено за (или посврзано со) деца. Во повеќето јазици, деминутивите се типични за именските зборови. Во македонскиот јазик деминутиви се среќаваат и кај именски зборови (именки, придавки) и кај глаголски зборови (глаголи, прилози)
Именки (во сите родови)
маж: мажуле, маже, маженце, мажулинка
кола: количка, количе, количенце, количуле
дете: детенце, детуле, детуленце
Придавки (во сите родови)
убав: убавичок
лесна: лесничка, лекичка
ситно: ситничко, ситнечко, ситникаво, ситнулесто
Глаголи
трча: трчка, трчкара,
плива: пливка
ужива: уживка
Прилози
тука: тукичка (?)
полека: полецка, полекичка
гласно: гласничко
Една од честите употреби на деминутивите е изразување на емотивна блискост (галовност). На пример, македонскиот изобилува со хипокоризми (галовни форми на лични имиња)
Владо: Влатко, Влатче, Влаткица
Ацо: Аце, Ацика, Ацуле
Ленка: Ленче, Ленкица, Ленчуле
Од прагмалингвистичка гледна точка, деминутивите често пати се употребуваат за да го намалат обемот, количеството, итн. на услугата која се бара или пак да избегнат потенцијална конфронтација со соговорникот. Во обата случаја се работи за ублажување на исказите. Во текстот што следи вакви употреби на деминутивните форми се во болд и италик.
"Дечко, може малце пенкалцето?"
"Ве молам едно лепче ама попеченко."
"Ќе можеш едно стотче да ми позајмиш до среда?" (100 евра)
"Абе синче, убаво е јакничево ама скапичко е малку...а да подразгледаме на други места?"
Повелете со примери и коментари за форми и употреби на диминутиви.
Најчесто, деминутивите означуваат нешто што е мало (по обем, размер, количество, важност, итн.) или што е својствено за (или посврзано со) деца. Во повеќето јазици, деминутивите се типични за именските зборови. Во македонскиот јазик деминутиви се среќаваат и кај именски зборови (именки, придавки) и кај глаголски зборови (глаголи, прилози)
Именки (во сите родови)
маж: мажуле, маже, маженце, мажулинка
кола: количка, количе, количенце, количуле
дете: детенце, детуле, детуленце
Придавки (во сите родови)
убав: убавичок
лесна: лесничка, лекичка
ситно: ситничко, ситнечко, ситникаво, ситнулесто
Глаголи
трча: трчка, трчкара,
плива: пливка
ужива: уживка
Прилози
тука: тукичка (?)
полека: полецка, полекичка
гласно: гласничко
Една од честите употреби на деминутивите е изразување на емотивна блискост (галовност). На пример, македонскиот изобилува со хипокоризми (галовни форми на лични имиња)
Владо: Влатко, Влатче, Влаткица
Ацо: Аце, Ацика, Ацуле
Ленка: Ленче, Ленкица, Ленчуле
Од прагмалингвистичка гледна точка, деминутивите често пати се употребуваат за да го намалат обемот, количеството, итн. на услугата која се бара или пак да избегнат потенцијална конфронтација со соговорникот. Во обата случаја се работи за ублажување на исказите. Во текстот што следи вакви употреби на деминутивните форми се во болд и италик.
"Дечко, може малце пенкалцето?"
"Ве молам едно лепче ама попеченко."
"Ќе можеш едно стотче да ми позајмиш до среда?" (100 евра)
"Абе синче, убаво е јакничево ама скапичко е малку...а да подразгледаме на други места?"
Повелете со примери и коментари за форми и употреби на диминутиви.