B
Boudicca
Гостин
Во 1897 година, археолозите откриле зачудувачки артефакт на приватна сопственост во Л'Алкудија во Валенсија, Шпанија. Станува збор за статуата т.е. полихромната биста со претстава на мистериозен женски лик. Веројатно потекнувајќи од IV век п.н.е., на бистата е прикажана жена која носи елаборативна и комплексно изработена капа на главата. Во денешно време оваа биста се смета како едно од најпознатите иконични уметнички дела во Шпанија, познато како „Дамата од Елчè“.
Приказната вели дека едно младо момче од четиринаесет години превртело еден камен, на тој начин под него откривајќи ја оваа биста. Бистата ги прикажува главата, вратот и рамената на жената и се протега сè до градите. Сепак, сосема е можно дека бистата првично била дел од поголема статуа со приказ на целото тело на претставената жена.
Нејзината комплексна капа се карактеризира со два големи калеми или дискови, познати како „родети“, позиционирани од обете страни на главата. Се смета дека ова била церемонијална капа и дека жената можеби била свештеничка. Капата се протега по челото, со шема на декоративни испакнувања, додека, пак, реси висат пред нејзините уши, а сложените ѓердани ги красат нејзините гради. Лицето на жената прикажува смирена и безизразна експресија, а кога оваа биста била пронајдена, на неа биле откриени траги од црвена, бела и сина украсна боја.
Потеклото на скулптурата е интригантно и станало предмет на жестока дебата, имено, некои научници сугерираат дека скулптурата е ибериска и можеби била поврзана со Танит, картагинска божица, додека други предложиле дека делото отсликува некоја атлантидска божица. Необичните одлики на скулптурата, како што се очигледната елонгирана глава и калемите од обете страни на капата, исто така, предизвикале да се предложат бројни алтернативни теории за нејзиното значење, а некои од кои најекстремните сугерирале вонземјански интревенции во нејзината изработка.
Постојат и други теории кои тврдат дека статуата не го заслужува вниманието што го привлекува бидејќи таа е всушност фалсификат, тврдејќи дека обликот на очите и носот на дамата се „премногу деликатни за да бидат изведени во времето на предхристијанска Шпанија“. Овој аргумент е отфрлен од многу други научници, кои ја гледаат бистата како врно уметничко достигнување на раната ибериска цивилизација. Како и да е, „Дамата од Елчè“ до ден-денес ја плени имагинацијата на луѓето.
Во продолжение е претставена бистата и нејзината полихромна реконструкција врз основа на трагите од боја изворно пронајдени на неа. Слични на неа се и „Дамата од Гвардамар“, која е варовничка женска биста, висока 50 см, датирана околу 400 година п.н.е., која била откриена во фрагменти на феникискиот археолошки локалитет Кабезо Луцеро во Гвардамар дел Сегура во провинцијата Аликанте, Шпанија во 1987 година, како и медалјон со слична претстава на асириско женско божество или пак, „Семирамида“, пронајден во Јута, кој содржи и клинесто писмо, за чиишто калеми околу главата, кои се поделени во 12 сегменти, се смета дека ги претставуваат дванаесетте зодијачки знаци, додека лотосот на врвот на капата се смета дека го репрезентира сончевиот диск.
Приказната вели дека едно младо момче од четиринаесет години превртело еден камен, на тој начин под него откривајќи ја оваа биста. Бистата ги прикажува главата, вратот и рамената на жената и се протега сè до градите. Сепак, сосема е можно дека бистата првично била дел од поголема статуа со приказ на целото тело на претставената жена.
Нејзината комплексна капа се карактеризира со два големи калеми или дискови, познати како „родети“, позиционирани од обете страни на главата. Се смета дека ова била церемонијална капа и дека жената можеби била свештеничка. Капата се протега по челото, со шема на декоративни испакнувања, додека, пак, реси висат пред нејзините уши, а сложените ѓердани ги красат нејзините гради. Лицето на жената прикажува смирена и безизразна експресија, а кога оваа биста била пронајдена, на неа биле откриени траги од црвена, бела и сина украсна боја.
Потеклото на скулптурата е интригантно и станало предмет на жестока дебата, имено, некои научници сугерираат дека скулптурата е ибериска и можеби била поврзана со Танит, картагинска божица, додека други предложиле дека делото отсликува некоја атлантидска божица. Необичните одлики на скулптурата, како што се очигледната елонгирана глава и калемите од обете страни на капата, исто така, предизвикале да се предложат бројни алтернативни теории за нејзиното значење, а некои од кои најекстремните сугерирале вонземјански интревенции во нејзината изработка.
Постојат и други теории кои тврдат дека статуата не го заслужува вниманието што го привлекува бидејќи таа е всушност фалсификат, тврдејќи дека обликот на очите и носот на дамата се „премногу деликатни за да бидат изведени во времето на предхристијанска Шпанија“. Овој аргумент е отфрлен од многу други научници, кои ја гледаат бистата како врно уметничко достигнување на раната ибериска цивилизација. Како и да е, „Дамата од Елчè“ до ден-денес ја плени имагинацијата на луѓето.
Во продолжение е претставена бистата и нејзината полихромна реконструкција врз основа на трагите од боја изворно пронајдени на неа. Слични на неа се и „Дамата од Гвардамар“, која е варовничка женска биста, висока 50 см, датирана околу 400 година п.н.е., која била откриена во фрагменти на феникискиот археолошки локалитет Кабезо Луцеро во Гвардамар дел Сегура во провинцијата Аликанте, Шпанија во 1987 година, како и медалјон со слична претстава на асириско женско божество или пак, „Семирамида“, пронајден во Јута, кој содржи и клинесто писмо, за чиишто калеми околу главата, кои се поделени во 12 сегменти, се смета дека ги претставуваат дванаесетте зодијачки знаци, додека лотосот на врвот на капата се смета дека го репрезентира сончевиот диск.