Дали сте извршиле прељуба додека сте во сериозна врска или брак?

Член од
24 август 2011
Мислења
9
Поени од реакции
12
Јас би сакала да ја прочитам твојата приказна, ме заинтересира и тоа не само од љубопитност туку би сакала да слушнам едно посериозно размислување на темава, а не само претпоставки и празни муабети. Па дури и да не сака некој да го прочита она што имаш да го кажеш, слободно напиши го, ако ништо друго барем ќе ти олесни.

позз и добредојде на форумов :)
..не знам дали ќе биде посериозно или не, ама знам декаќе биде искрено. благодарам за поддршката која ми ја даваш за да го напишам она што следи, ама тоа не е за да ми олесни мене, туку на сите оние кои се наоѓаат во ваква ситуација и се соочени со прашањето што понатака? - да му простат на партнерот, или не.. дали ќе се случи пак.. дали на крај краева, ако прифатам такво нешто сум на некој начин глупава..или... што е уште пострашно, заради гордоста сепак попрво би ја прекинале врската отколку да простат
--- надополнето: Aug 25, 2011 9:09 PM ---
хмм..ќе се вратам едно 15 години наназад и најпрво ќе се потрудам да објаснам декаЧ - нашата врска првите три години беше совршена! и тоа во секаков поглед! сите практично ни завидуваа од начинот на кој функциониравме..мислам дека и сега, оној однос кој го имаме и практично резултат на тие три години кога практично станавме едно.. ни јас ни од не сме биле луѓе кои изневерувале и секој дел од нашата иднина го планиравме внимателно, со многу љубов и разбирање. млади, заљубени, пресреќни! темата неверство ни беше непозната..никогасш немало соменж, а ни потреба за тоа.. и најбитната работа коха ја памтам до тоа време е дека не се откажав он ни еден дел од самата себе, немав потреба од никаков компромис за да врската биде толку добра..ниту тој.. беше се навистина совршено.. ама..(е секогаш има ама).., ние сме луѓе кои свесно размислуваат и верувајте.. ние погрешивме ..не поради здосадување од еден од друг..не поради лош секс.. ниту пак љубовта се намали.. ние погрешивме додека онака несвесно го планиравме својот живот на подобро... решивме да оформиме семејство.. планиравме нови работни места, да го завршиме образованието, да се надградиме.. едем од нас успеа..другиот не.. и тогаш..хм..наиште потреби од животот станаа различни.. нагласувам.. сакавме најдобро за себе.. ова што сега го пишувам, го свативме години покасно, не тогаш..тогаш се уште се боревме да најдеме начин да успееме, љубовта не го намали својот сјај ни за момент..
--- надополнето: Aug 25, 2011 9:18 PM ---
стигнавме до шестата година од нашата врска и веќе бевме дефинирани како луѓе.. се уште сакавме да го поминеме животот заедно, се уште се сакавме како и порано..сексот беше совршен..а прељуба или други луѓе немаше ни во најосамените мисли во нашата глава.. ама.. останатите луѓе околу нас веќе почнаа да ја приметуваат разликата... поготово неговите.. нагласуваа дека не сум за него, дека сум послободно умна, дека ќе заработувам повеќе, дека ќе го влечам за нос и останати работи кои можат да следат кога ќе се вмешаат другите.. нас не ни беше тоа битно затоа што..нели, се сакавме.. дури и им се смеевме на останатите.. но, притисикот од неговите стана толку голем, што кога соопштивне дека ќе се земеме, неговите мислеа дека жовотот на нивниот син е отиден во пропаст.. тогаш, за прв пат сватив дека љубовта можеби не е се.., дека дури и да не се во право..дали пак јас сакам да бидам дел од семејство кое мене не ме сака...дали треба да бидам обична жена која се грижи за своето семејство треба да бидам онаква како што они сакаат?..или да си останам иста... промената на моето работно место притисокот го направи неподнослив и јас наместо свадба.. решив да ја раскинам врската.. а го сакав.. и тој мене..исто како и на почетокот.. на друг или друга - не помислувавме!
 

vaga1985

Разочарена од се
Член од
30 јули 2011
Мислења
1.564
Поени од реакции
418
..не знам дали ќе биде посериозно или не, ама знам декаќе биде искрено. благодарам за поддршката која ми ја даваш за да го напишам она што следи, ама тоа не е за да ми олесни мене, туку на сите оние кои се наоѓаат во ваква ситуација и се соочени со прашањето што понатака? - да му простат на партнерот, или не.. дали ќе се случи пак.. дали на крај краева, ако прифатам такво нешто сум на некој начин глупава..или... што е уште пострашно, заради гордоста сепак попрво би ја прекинале врската отколку да простат
--- надополнето: Aug 25, 2011 9:09 PM ---
хмм..ќе се вратам едно 15 години наназад и најпрво ќе се потрудам да објаснам декаЧ - нашата врска првите три години беше совршена! и тоа во секаков поглед! сите практично ни завидуваа од начинот на кој функциониравме..мислам дека и сега, оној однос кој го имаме и практично резултат на тие три години кога практично станавме едно.. ни јас ни од не сме биле луѓе кои изневерувале и секој дел од нашата иднина го планиравме внимателно, со многу љубов и разбирање. млади, заљубени, пресреќни! темата неверство ни беше непозната..никогасш немало соменж, а ни потреба за тоа.. и најбитната работа коха ја памтам до тоа време е дека не се откажав он ни еден дел од самата себе, немав потреба од никаков компромис за да врската биде толку добра..ниту тој.. беше се навистина совршено.. ама..(е секогаш има ама).., ние сме луѓе кои свесно размислуваат и верувајте.. ние погрешивме ..не поради здосадување од еден од друг..не поради лош секс.. ниту пак љубовта се намали.. ние погрешивме додека онака несвесно го планиравме својот живот на подобро... решивме да оформиме семејство.. планиравме нови работни места, да го завршиме образованието, да се надградиме.. едем од нас успеа..другиот не.. и тогаш..хм..наиште потреби од животот станаа различни.. нагласувам.. сакавме најдобро за себе.. ова што сега го пишувам, го свативме години покасно, не тогаш..тогаш се уште се боревме да најдеме начин да успееме, љубовта не го намали својот сјај ни за момент..
--- надополнето: Aug 25, 2011 9:18 PM ---
стигнавме до шестата година од нашата врска и веќе бевме дефинирани како луѓе.. се уште сакавме да го поминеме животот заедно, се уште се сакавме како и порано..сексот беше совршен..а прељуба или други луѓе немаше ни во најосамените мисли во нашата глава.. ама.. останатите луѓе околу нас веќе почнаа да ја приметуваат разликата... поготово неговите.. нагласуваа дека не сум за него, дека сум послободно умна, дека ќе заработувам повеќе, дека ќе го влечам за нос и останати работи кои можат да следат кога ќе се вмешаат другите.. нас не ни беше тоа битно затоа што..нели, се сакавме.. дури и им се смеевме на останатите.. но, притисикот од неговите стана толку голем, што кога соопштивне дека ќе се земеме, неговите мислеа дека жовотот на нивниот син е отиден во пропаст.. тогаш, за прв пат сватив дека љубовта можеби не е се.., дека дури и да не се во право..дали пак јас сакам да бидам дел од семејство кое мене не ме сака...дали треба да бидам обична жена која се грижи за своето семејство треба да бидам онаква како што они сакаат?..или да си останам иста... промената на моето работно место притисокот го направи неподнослив и јас наместо свадба.. решив да ја раскинам врската.. а го сакав.. и тој мене..исто како и на почетокот.. на друг или друга - не помислувавме!
Тука нема изневерување па ти дошло период кога поради долга врска си се нашла во момент на криза и си размислила така и си го оставила ама поради причина за неговата фамилија, верувај ми и која и да си и најсовршена да си и најдобра ако треба да бидеш снаа секако никогаш нема да бидеш доволно добра за нивниот син секогаш ќе ти најдат мана и друг да си фатиш пак ќе зборат нешто а тој ако толку дозволувал неговата фамилија да му се меша немаше да биде во врска со тебе толку време. Значи се бориш за тоа што го сакаш без разлика на се без разлика другите што ќе кажат. Таков народ сме мораме да ги гледаме маните а не вистинската вредност на човекот. Оди си го врати дечкото оти ретко ќе најдеш таков како него. :)
 
T

Tetro

Гостин
дали треба да бидам обична жена која се грижи за своето семејство треба да бидам онаква како што они сакаат?..или да си останам иста... промената на моето работно место притисокот го направи неподнослив и јас наместо свадба.. решив да ја раскинам врската.. а го сакав.. и тој мене..исто како и на почетокот.. на друг или друга - не помислувавме!
Тоа, кхм, ти е најголемата грешка во животот. толку.
 
Член од
24 август 2011
Мислења
9
Поени од реакции
12
продолжувам.. значи раскинавме.. бевме во контакт постојан и се уште се осеќавме дека припаѓаме еден на друг.. ама.. веќе верувавме дека е подобро да прекинеме сега отколку покасно..
јас со новата работа добив и нови колеги.. млади, етузијасти забавни, препрасни.. меѓу нив беше и едне тип кој беше женет..несреќно женет..заглавив на млади години и како добро воспитан дечко се оженил заради детето.. живеел во брак без љубов шест години и се само заради детето.. .. мене почна да ми се допаѓа, јас на него.. два месеци се трудевме да го задржиме пријателскиот однос.. ама работите излегоа од контрола... мене секој ден со него ми изледаше совршен и се повеќе се убедив дека не згрешив што ја прекинав врската.. само.. некев да бидам ничија љубовница.. а детето..хм... се уште му ги памтам очињата... ја познавав и жена му.. и он мојот бив дечко.. едноставно.. сите погрешни работи во нашиот живот како да најдоа оправдана причина да се впуштиме во врска...
--- надополнето: Aug 25, 2011 9:45 PM ---
врската траеше 6-8 месеци.. полека почна да се намалува мојата љубов кон мојот бив дечко и да расте новата..иако, знаев дека е погрешна.. во ниеден момент не помислив дека ќе дојдеме до стадиум каде тој ќе посака да ја напушти жена му, затоа што, јас не барав ништо.. совеста ме гризеше секој ден. не ме интересираше тоа што тој го кажуваше - дека неговито брак бил осуден на пропаст уште од самиот старт, дека доволно му е таков брак..дека ова не е класично неверство и дека секој кој сака да се разведе има право на тоа и дека после тоа истот ака има право да го продолжи својот живот со оној кој го нашол понатака.. јас..не можев да го прифатам тоа.. сметав дека треба да биде дел од своето семејство и дека ова нашето, сепак ќе има крај.. дека подобро е да изврши неверство, да помине ова што се случува и дека и двајцата ќе оладиме со емоциите и тој пак је и се врати на својата жена.. инсистирав да го задржи бракот
--- надополнето: Aug 25, 2011 9:53 PM ---
нормално.. константните бегања од дома, поголемата незаинтересираност која тој ја покажуваше во своето семејство доведе до момент кога неговата жена свати што се случува и тој не го негираше тоа.. набргу настана хаос.. од една страна јас - која сакав одма да се повлечам, од дрга страна тој, кој инсистираше да продолжиме, од друга страна жена му која имаше волја да му прости ако се врати дома.. дознаа и неговите и нормално, застанаа на страна на жена му и практично го соочија со фактот дека семејството е побитно од љубовта која ја осеќа спрема мене и дека развод не доаѓа во предвид.. јас не преземав никаков чекор.. мојот бивш дечко не знаеше ништо.. можеби насетуваше дека веќе имам друг, ама успеав да ја сокријам мојата врска од него.. некако, и покрај тоа што не бевме заедно, не сакав да го повредам дека ја спродолжив понатака.. поготово не на овој начин..како нечија љубовница.. а..морам да признам се уште го сакав на некој начин..ми фалеше..
--- надополнето: Aug 25, 2011 9:56 PM ---
и едне што се случи на крајот.. мојот нов.. направи нешто што можеби беше погрешно, можеб не.. ама.. го направи.. дојде еден ден на работа и ми соопшти јас ја напуштам државава.. имаш доволно врмее да сватиш што сакаш.. ќе има доволно време моите дома и мојата жена да свати дека е готово.. а мене ми треба алку мир за да не се осеќам како најголема стока на светот со самиот факт дека конечно решив да направам нешто за себе.. - заминувам утре.. така и направи
--- надополнето: Aug 25, 2011 10:13 PM ---
јас сватив што сакам.., пак ќе нагласам..тогаш мислев така.. сакав семејство, дом, љубов и се она што отсекогаш го планирав внимателно.. не сакав да имам живот со некој кој зад себе има минато и тоа минато да ме соочува секој дне со прашањето - дали вреди да се раструри дури и неуспешен брак заради љубов.. во наредниот перидо одлучив дека не сакам ништо повеќе со него.. дека е подобро да си ја вратам старата љубов и дека разликите во нашето семејство..неговите родители, мојот немирен дух сепак ќе нјдат заеднички јазик кога ќе сватат дека јас се би направила за него.. а мојот нов (сега бив)? хм.. тој не се помири лесно со мојата одлуката.. неговото заминување за странство сега стана постојана дестинација.. нашат земја му стана странска.. цели 8 години.. неговото семјество покасно, ја сватило грешката и го молеле да се врати и да прави што сака, а неговата жена.. е таа се уште не се откажуваше од него.. бил тој во странство или тука.. ниједна друга не може да ја замени! покасно дознав дека се враќал во земјава само заради детето како на празник и со напредок на технологијава никогаш не го напуштил и секојднево бил во контакт со нив.. за време на летото го земал со себе.. така некако функционирале последниве 8 години.. а јас и он.. хм... немавме никаков конктакт..
--- надополнето: Aug 25, 2011 10:23 PM ---
значи.. се смирив со првиот дечко.. полека работите околу нас се вратија на свое место.. јас цело време се осеќав како да сум изневерила и совеста ме гризеше секој ден.. не заборави на тоа.. ама, хм.. кога одново се обврзав со него, не помислив на друг.. претходното искуство не ми покажа дека е лесно да изневериш некого..напротив, дури и да знаеше ѓто се случи, мојата совест ме казнуваше секој ден.. се земавме.. љубовта беше тука..сексот одличен.. ама.. проблемите од неговите не попуштија.. и детето кое го родив не смени ништо.. напротив, ги влоши работите.. колку и да се трудевме, колку и да сакавме, секој ден станувавме се подалечни и подалечни. јас не се вклопив во неговото семејство..тој не бараше да бидам како нив, ама се повеќе се повлекуваше и почнавме да ги губиме интересите кои ги имавме како пар... влијанието на неговото семејство беше толку големо што јас веќе не можев да го воспитувам моето дете како што сакам бидејќи они веруваа дека е тоа погрешно..еден ден..си го земав детето и си отидов.. пресеков..реков дека е време да заземе став..не сакав моеот дете да расте така.. разделбата и неговото заземање став го толерирав две години.. ни тогаш не најдов љубовник, а ни тој.. практично немаше секс..така одвоени го живеевме нашиот брак.. се само ради други..
--- надополнето: Aug 25, 2011 10:39 PM ---
минатата година..кога веќе сите кои не познаваат сватија дека сме разделени ... некако од нигде никаде добив понуда на фб од мојот бивш.. се изненадив..тотално!.. малку, помалку почнавме да комуницираме.. јас не знаев ништо за него.. ама он знаеше скоро све за мене.. еве што се случувало со негоЧ значи последните 8 години ги поминал скоро целосно во странство..тука блиску.. во моментот кога дознал дека јас и сопругот сме разделени поднел барање за развод, кое неговата жена сеуште го спори заради имотно - правни работи.. решил одново да ме конктактира.. призна дека тие 8 години животот го поминал без никаква контрола,,жени, искачање.. дека не се заљубив одново и дека никогаш не ме заборавил ... а јас се сетив дека сепак ми беше убаво со него.. ама..бракот си брак.. детето си е дете.. разделени или не.. он или јас.. ауууу..претешко е.. емоциите кон двајцата ми се исти.. односно интезитетот е исти, ама од различни причини.. мојот сопруг дозна за нашата нова врска.. некако си ги свраза работите пред 8 години и практично..хм..ме обвини дека јас никогаш не сум прекинала со него.. дека неговите биле во право, дека јас сум се разделила со него само заради друг и дека никогаш не сум го сакала.. вината е сега уште поголема.. како да го убедиш човек дека не така..тој практично мисли дека нашиот живот бил лага.. дека ако мојот бивш не заминел во странство дека јас ќе сум останела со него, а не дека ќе сум ја продолжела врската која ја имавме 6 години наназад.. ништо не може да го убеди во спротивното.. значи разделена сум.. моментално пак сама и полна со вина..и со прашањето што понатака? живот пише романе, па и јас ви напишав еден... не е се така црно или бело.. некои работи се надвор од наша контрола.. опциите кои ни се појавуваат не се секогаш најдобрите.. или подобро кажано може да имате две добри опции, ама ова не е математичка формула.. а патот до пеколот секогаш е поплочен со добри намери.. при опција неверство или не.. можеби ако изневерите ќе откриете нешто ново за себе.. а можеби ако ја штитите својата љубов, ќе изгубите нешто што несвесно ви припаѓало, слепо верувајќи дека тој што го избрате - е навистина тој за вас.. ѕолку.. се изморииив од пишување.. извинете за грешките при типкањето! :)
 

vaga1985

Разочарена од се
Член од
30 јули 2011
Мислења
1.564
Поени од реакции
418
продолжувам.. значи раскинавме.. бевме во контакт постојан и се уште се осеќавме дека припаѓаме еден на друг.. ама.. веќе верувавме дека е подобро да прекинеме сега отколку покасно..
јас со новата работа добив и нови колеги.. млади, етузијасти забавни, препрасни.. меѓу нив беше и едне тип кој беше женет..несреќно женет..заглавив на млади години и како добро воспитан дечко се оженил заради детето.. живеел во брак без љубов шест години и се само заради детето.. .. мене почна да ми се допаѓа, јас на него.. два месеци се трудевме да го задржиме пријателскиот однос.. ама работите излегоа од контрола... мене секој ден со него ми изледаше совршен и се повеќе се убедив дека не згрешив што ја прекинав врската.. само.. некев да бидам ничија љубовница.. а детето..хм... се уште му ги памтам очињата... ја познавав и жена му.. и он мојот бив дечко.. едноставно.. сите погрешни работи во нашиот живот како да најдоа оправдана причина да се впуштиме во врска...
--- надополнето: Aug 25, 2011 9:45 PM ---
врската траеше 6-8 месеци.. полека почна да се намалува мојата љубов кон мојот бив дечко и да расте новата..иако, знаев дека е погрешна.. во ниеден момент не помислив дека ќе дојдеме до стадиум каде тој ќе посака да ја напушти жена му, затоа што, јас не барав ништо.. совеста ме гризеше секој ден. не ме интересираше тоа што тој го кажуваше - дека неговито брак бил осуден на пропаст уште од самиот старт, дека доволно му е таков брак..дека ова не е класично неверство и дека секој кој сака да се разведе има право на тоа и дека после тоа истот ака има право да го продолжи својот живот со оној кој го нашол понатака.. јас..не можев да го прифатам тоа.. сметав дека треба да биде дел од своето семејство и дека ова нашето, сепак ќе има крај.. дека подобро е да изврши неверство, да помине ова што се случува и дека и двајцата ќе оладиме со емоциите и тој пак је и се врати на својата жена.. инсистирав да го задржи бракот
--- надополнето: Aug 25, 2011 9:53 PM ---
нормално.. константните бегања од дома, поголемата незаинтересираност која тој ја покажуваше во своето семејство доведе до момент кога неговата жена свати што се случува и тој не го негираше тоа.. набргу настана хаос.. од една страна јас - која сакав одма да се повлечам, од дрга страна тој, кој инсистираше да продолжиме, од друга страна жена му која имаше волја да му прости ако се врати дома.. дознаа и неговите и нормално, застанаа на страна на жена му и практично го соочија со фактот дека семејството е побитно од љубовта која ја осеќа спрема мене и дека развод не доаѓа во предвид.. јас не преземав никаков чекор.. мојот бивш дечко не знаеше ништо.. можеби насетуваше дека веќе имам друг, ама успеав да ја сокријам мојата врска од него.. некако, и покрај тоа што не бевме заедно, не сакав да го повредам дека ја спродолжив понатака.. поготово не на овој начин..како нечија љубовница.. а..морам да признам се уште го сакав на некој начин..ми фалеше..
--- надополнето: Aug 25, 2011 9:56 PM ---
и едне што се случи на крајот.. мојот нов.. направи нешто што можеби беше погрешно, можеб не.. ама.. го направи.. дојде еден ден на работа и ми соопшти јас ја напуштам државава.. имаш доволно врмее да сватиш што сакаш.. ќе има доволно време моите дома и мојата жена да свати дека е готово.. а мене ми треба алку мир за да не се осеќам како најголема стока на светот со самиот факт дека конечно решив да направам нешто за себе.. - заминувам утре.. така и направи
--- надополнето: Aug 25, 2011 10:13 PM ---
јас сватив што сакам.., пак ќе нагласам..тогаш мислев така.. сакав семејство, дом, љубов и се она што отсекогаш го планирав внимателно.. не сакав да имам живот со некој кој зад себе има минато и тоа минато да ме соочува секој дне со прашањето - дали вреди да се раструри дури и неуспешен брак заради љубов.. во наредниот перидо одлучив дека не сакам ништо повеќе со него.. дека е подобро да си ја вратам старата љубов и дека разликите во нашето семејство..неговите родители, мојот немирен дух сепак ќе нјдат заеднички јазик кога ќе сватат дека јас се би направила за него.. а мојот нов (сега бив)? хм.. тој не се помири лесно со мојата одлуката.. неговото заминување за странство сега стана постојана дестинација.. нашат земја му стана странска.. цели 8 години.. неговото семјество покасно, ја сватило грешката и го молеле да се врати и да прави што сака, а неговата жена.. е таа се уште не се откажуваше од него.. бил тој во странство или тука.. ниједна друга не може да ја замени! покасно дознав дека се враќал во земјава само заради детето како на празник и со напредок на технологијава никогаш не го напуштил и секојднево бил во контакт со нив.. за време на летото го земал со себе.. така некако функционирале последниве 8 години.. а јас и он.. хм... немавме никаков конктакт..
--- надополнето: Aug 25, 2011 10:23 PM ---
значи.. се смирив со првиот дечко.. полека работите околу нас се вратија на свое место.. јас цело време се осеќав како да сум изневерила и совеста ме гризеше секој ден.. не заборави на тоа.. ама, хм.. кога одново се обврзав со него, не помислив на друг.. претходното искуство не ми покажа дека е лесно да изневериш некого..напротив, дури и да знаеше ѓто се случи, мојата совест ме казнуваше секој ден.. се земавме.. љубовта беше тука..сексот одличен.. ама.. проблемите од неговите не попуштија.. и детето кое го родив не смени ништо.. напротив, ги влоши работите.. колку и да се трудевме, колку и да сакавме, секој ден станувавме се подалечни и подалечни. јас не се вклопив во неговото семејство..тој не бараше да бидам како нив, ама се повеќе се повлекуваше и почнавме да ги губиме интересите кои ги имавме како пар... влијанието на неговото семејство беше толку големо што јас веќе не можев да го воспитувам моето дете како што сакам бидејќи они веруваа дека е тоа погрешно..еден ден..си го земав детето и си отидов.. пресеков..реков дека е време да заземе став..не сакав моеот дете да расте така.. разделбата и неговото заземање став го толерирав две години.. ни тогаш не најдов љубовник, а ни тој.. практично немаше секс..така одвоени го живеевме нашиот брак.. се само ради други..
--- надополнето: Aug 25, 2011 10:39 PM ---
минатата година..кога веќе сите кои не познаваат сватија дека сме разделени ... некако од нигде никаде добив понуда на фб од мојот бивш.. се изненадив..тотално!.. малку, помалку почнавме да комуницираме.. јас не знаев ништо за него.. ама он знаеше скоро све за мене.. еве што се случувало со негоЧ значи последните 8 години ги поминал скоро целосно во странство..тука блиску.. во моментот кога дознал дека јас и сопругот сме разделени поднел барање за развод, кое неговата жена сеуште го спори заради имотно - правни работи.. решил одново да ме конктактира.. призна дека тие 8 години животот го поминал без никаква контрола,,жени, искачање.. дека не се заљубив одново и дека никогаш не ме заборавил ... а јас се сетив дека сепак ми беше убаво со него.. ама..бракот си брак.. детето си е дете.. разделени или не.. он или јас.. ауууу..претешко е.. емоциите кон двајцата ми се исти.. односно интезитетот е исти, ама од различни причини.. мојот сопруг дозна за нашата нова врска.. некако си ги свраза работите пред 8 години и практично..хм..ме обвини дека јас никогаш не сум прекинала со него.. дека неговите биле во право, дека јас сум се разделила со него само заради друг и дека никогаш не сум го сакала.. вината е сега уште поголема.. како да го убедиш човек дека не така..тој практично мисли дека нашиот живот бил лага.. дека ако мојот бивш не заминел во странство дека јас ќе сум останела со него, а не дека ќе сум ја продолжела врската која ја имавме 6 години наназад.. ништо не може да го убеди во спротивното.. значи разделена сум.. моментално пак сама и полна со вина..и со прашањето што понатака? живот пише романе, па и јас ви напишав еден... не е се така црно или бело.. некои работи се надвор од наша контрола.. опциите кои ни се појавуваат не се секогаш најдобрите.. или подобро кажано може да имате две добри опции, ама ова не е математичка формула.. а патот до пеколот секогаш е поплочен со добри намери.. при опција неверство или не.. можеби ако изневерите ќе откриете нешто ново за себе.. а можеби ако ја штитите својата љубов, ќе изгубите нешто што несвесно ви припаѓало, слепо верувајќи дека тој што го избрате - е навистина тој за вас.. ѕолку.. се изморииив од пишување.. извинете за грешките при типкањето! :)
Ќе ти кажам само едно ме остави без зборови ама ме остави да мислам дека се што било и ќе биде е судбина тако што секогаш кога ќе се најдам во некоја тешка ситуација ќе мислам дека така требало да биде браво за храброста да го споделиш ова со нас а на мене ми останува само едно да видам што ќе ми донесе судбината. :)
 

аллександар

Вечно ненаспан
Член од
5 мај 2006
Мислења
7.381
Поени од реакции
2.522
гуштерче. прво го читав текстов со големо внимание од точка до точка и во некои делови од напишаново се пронајдов. си поставив и неколку прашања сам на себе до некаде ме натера да размислам за работи кои веќе сум ги размислувал и тумачел многу пати. искрено жал ми е за твојата ситуација и низ се што си поминала и се надевам дека еден ден добрината ке искочи на виделина па ке имате светла иднина и ти и твоето дете и вистинскиот татко на детето ( твојот сопруг ). Не е моја работа да судам кој направил и што направил но верувам дека и ти си размислувала многу пати за одредени работи. имаш згрешено во некои ситуации ( барем јас така мислам што и немора да е точно според некој друг ) имаш ситуации кога едноставно немаш избор и си приморана на некои работи без разлика дали тоа ти се свиѓало тебе или не. како што можев добро да заклучам од текстов најголема причина и кочница во случајов се родителите на твојот поранешен сопруг затоа што се настанува од нив од првата случка до последната ( воглавно ). можеби кога би успеале некако да се тргнете на страна односно да живеете одвоено од неговите била некоја подобра ситуација но искрено највеќе ме изнервира нивниот притисок кој знам дека во секое семејство го има - кај некои е поголем кај некои е помал и дефинитивно влијае врз бракот. искрено ама најискрено ти посакувам успех во натамошниот живот и многу ке ми биде мило ако еден ден на форумов се појавиш повторно и кажеш дека работите ти се во најдобар ред и имаш свое оформено КОМПЛЕТНО семејство вклучувајки го и сопругот. - Со среќа !
 
Член од
10 февруари 2008
Мислења
3.947
Поени од реакции
2.060
Гуштерче искрено останав без зборови, не очекував ваква проказна... Навистина незнам што би кажала, се пронаоѓав во повеќе реченици и зборови од текстот поради што некако се потресов од случајов. Навистина браво за храброста и мило ми е што ја сподели својата приказна со нас...

Не би сакала да ти се мешам во животов или да те советувам (зашто не ни побара совет) ама морам да си го кажам своето мислење врз основа на горе-прочитаното... Гуштерче, јас искрено мислам дека имаш најдобар сопруг и некако цело време навивав за него во приказнава. Незнам дали навистина е толку добар или само ти така го претстави,сепак од она што го прочитав мислам дека вреди да си со него, но само под услов расчистување на минатото и целосна независност од неговите.

Навистина искрено се надевам дека ќе си ги средиш работите и ти посакувам се најдобро на тебе и твоето дете.

А јас од приказнава сфатив дека залудни се сите стравувања и дилеми во врска со неверството зашто никогаш не можеме да знаеме што ни спрема животот и на чива маса ќе не седне.

позз и се најдобро (се надевам дека ќе останеш да не дружиш на форумов) :pipi:
 

аллександар

Вечно ненаспан
Член од
5 мај 2006
Мислења
7.381
Поени од реакции
2.522
Гуштерче искрено останав без зборови, не очекував ваква проказна... Навистина незнам што би кажала, се пронаоѓав во повеќе реченици и зборови од текстот поради што некако се потресов од случајов. Навистина браво за храброста и мило ми е што ја сподели својата приказна со нас...

Не би сакала да ти се мешам во животов или да те советувам (зашто не ни побара совет) ама морам да си го кажам своето мислење врз основа на горе-прочитаното... Гуштерче, јас искрено мислам дека имаш најдобар сопруг и некако цело време навивав за него во приказнава. Незнам дали навистина е толку добар или само ти така го претстави,сепак од она што го прочитав мислам дека вреди да си со него, но само под услов расчистување на минатото и целосна независност од неговите.

Навистина искрено се надевам дека ќе си ги средиш работите и ти посакувам се најдобро на тебе и твоето дете.

А јас од приказнава сфатив дека залудни се сите стравувања и дилеми во врска со неверството зашто никогаш не можеме да знаеме што ни спрема животот и на чива маса ќе не седне.

позз и се најдобро (се надевам дека ќе останеш да не дружиш на форумов) :pipi:
лајк за болдот посебно за црвениот болд!
 
Член од
24 август 2011
Мислења
9
Поени од реакции
12
благодарам за тоа што ме ислушавте..благодарам и за кометарите.
хахаха, малку се изненадив од тоа што сепак ми дадовте поддршка во смисла дека иако цела збрка несвесно си ја направив самата..сепак, навивате да јас како „прељубник“ добијам уште една шанса да си докажам дека во суштина и добрите луѓе (а сметам дека сум таква) знаат да ги зафркнат работите.. и да.. мојот сопруг е добар човек.. и оној другиот е..а реков дека сметам дека сум и јас.. иако се уште не знам што сакам. уствари знам..го сакам сопругот со храброста да се бори за љубовта која ја имаше оној другиот.. ама тоа сепак, на крја е трет човек кој не постои..
ќе ве следам и понатака и се разбира, ќе се вклучувам се почесто тука.. па кој има против од нови пријателчиња?! - хахах, ве поздравувааам сите! :)
 
Член од
13 август 2008
Мислења
1.145
Поени од реакции
893
благодарам за тоа што ме ислушавте..благодарам и за кометарите.
хахаха, малку се изненадив од тоа што сепак ми дадовте поддршка во смисла дека иако цела збрка несвесно си ја направив самата..сепак, навивате да јас како „прељубник“ добијам уште една шанса да си докажам дека во суштина и добрите луѓе (а сметам дека сум таква) знаат да ги зафркнат работите.. и да.. мојот сопруг е добар човек.. и оној другиот е..а реков дека сметам дека сум и јас.. иако се уште не знам што сакам. уствари знам..го сакам сопругот со храброста да се бори за љубовта која ја имаше оној другиот.. ама тоа сепак, на крја е трет човек кој не постои..
ќе ве следам и понатака и се разбира, ќе се вклучувам се почесто тука.. па кој има против од нови пријателчиња?! - хахах, ве поздравувааам сите! :)
Мене ме интересира зошто не си му кажала на твојот бивши т.е сопруг во времето кога си се плеткала со женетиот?
 
T

Tetro

Гостин
Мене ме интересира зошто не си му кажала на твојот бивши т.е сопруг во времето кога си се плеткала со женетиот?
Мене ми мириса дека сакала и двајцата да ги "вози" у исто време.
Ах, жени кои не знаат што сакаат има премногу. После мажите им се криви.
 
Член од
13 август 2008
Мислења
1.145
Поени од реакции
893
Мене ми мириса дека сакала и двајцата да ги "вози" у исто време.
Ах, жени кои не знаат што сакаат има премногу. После мажите им се криви.
Хммм.. Немање храброст?
Златна резерва? :D
 

Kajgana Shop

На врв Bottom