Секако дека е човечки да се греши, а кога тоа некој ќе го стори, до него доаѓаат црните витези на ноќта кои ќе му просскаат и натераат да се покае. Некои од нас, претерале гледајќи цртани филмови како деца па не ги сфаќаат сериозно овие демони и успеваат да се извлечат од лошите чуства.
Да не се зезам...
Кога човек ќе згреши, и притоа секој 34 минути ќе се навраќа да каже колку не му е грижа за тоа, и е горд на своето дело... јасно е, жал му е, но ете неспособен е да го реши проблемот па да застане и да се извини, или доколку тоа смета дека не треба да го стори или нема сила да си замине од местото. Но да се навраќа со правење уште поголема фарса е тоооолку смешно, што просто од страна изгледа како најнова епизода од Том и Џери, каде главниот лик е тетката со фустанот како панично скока по столчиња и влетува во нови проблеми...
Кога сме на темава, јас сум светец, не грешам, секогаш сум во право и моите постапки без исклучок се вистински. Ако некогаш бидам близу до грешка, ги навредувам сите наоколу за да не приметат дека знам. Ако по некоја неверојатна случајност згрешам, иако до сега не се случило, ќе го превртам светот додека не се убедам себе си, а со тоа најверојатно и другите дека јас НЕ ГРЕШАМ.
(А) (јове копирајтет) :helou: