Дали е човекот е човек доколку греши?
Грешник сум, од оние хедонистички настроени грешници, што уживаат во расипништво и кршење на скоро сите догми и правила и прекрасно ми е во моментот, задоволството е огромно, си ги чувствувам буквално слатките гревови внатре во грлото.
Човекот според мене си има создадено концепт во кој што има потреба да се обвинува за да си го оправда поривот да се прави себеси мизерен.Кој знае што е грешно?Кој знае што е правилно?
Секој од нас е свој Бог и свој Сатана.
Затоа се водам по оние правила кои што мене ми даваат да бидам среќна, ретко се каам за работите што сум ги направила во животот, само кога правам да ги боли оние што вистински сум ги љубела, но колку и мене да ме боли што сум згрешила, не би ги повлекла назад дејствијата кои што се одиграле, затоа што она што денес сум е исход од сите тие случувања.
И на извртен, извитоперен начин, убаво е, толку прекрасно задоволително е.
Така што, се додека некој ми сервира генерален законик по кој треба да делувам и суштествувам, ќе бидам грешник.Мојот живот се моите правила, според нив можеби сум Марија Магдалена или Настасја Филиповна со Светица пред името.