Прераната кобна трагична и ненадејна смрт на нашиот легендарен пејач Тоше Проески не' трогна длабоко во душата и со голема тага и бол ги преживуваме овие тажни денови, не верувајќи во суровата вистина.
Следејќи ја ТВ-емисијата „Јади бурек“ на Јанко Илковски, ми се наметнува една болна мисла дека и во овие тажни и таговни дни, се наоѓаат луѓе кои искажуваат контроверзни изјави и мисли, кои во најмала рака сакаат да фрлат бледа сенка врз делото и животот на легендата Тоше Проески. Мислам дека водителот можеше таквите непристојни, недоветни и несмасни искажувања, доколку е тоа можно во директна емисија, да не ги пушта на ТВ-екранот и да ни ја зголемува болката и тагата во душата на граѓаните, а посебно да не чепка во живите рани на неговите ужалени родители, роднини и пријатели.
Немам цел и намера да ја елаборирам оваа трагична сообраќајна несреќа, за која сигурно понатаму ќе има поопширни стручни објаснувања. Но, мислам, дека овие сообраќајни, трагични несреќи (загинување на претседателот Борис Трајковски, на заменик-министер од автомобил на НАТО) зборуваат за нешто подлабоко и посуптилно, за кое треба повеќе да се заинтересира државата, преку нејзините овластени стручни и надлежни служби. Од оваа сообраќајна несреќа, а и од другите што ни се случиле досега, државата треба да извлече поука и да поведе поголема грижа и мерки за нашите врвни уметници, кои, за жал, ги немаме многу, ќе ги споменам Трпчески, Трајанов, Есма, Калиопи, Гаџа и многу други кои често гостуваат во европските и во светските метрополи. Вакви врвни уметници „не растат како лисје на дрво“, туку макотрпно се создаваат со нивниот талент, дарба и себеоткажување, а во нив државата вложила многу преку нивна едукација.
Dnevnik
забранет увоз а излези на бит пазар...воена зона е
