Дали би стапиле во брак со партнер кој има вонбрачно дете?

Член од
15 јануари 2008
Мислења
5.041
Поени од реакции
12.031
Проблемот со дете ми е што кога ќе го имаш неможеш да го вратиш ако не ти се свиѓа заглавен си најмалку 18 години. Не е избор да немаш избор, поради тоа не им верувам на тие што викаат спротивно. Инаку сум читал студии дека среќата на луѓето во Македонија особено значително се намалува кога ќе имаат деца. Ги гледам тие што имаат деца посебно повеќе од едно цел ден и е заглавен со нив. А да се разведеш е да ја изгубиш жената и да плаќаш алиментација ако несакаш да си со детето или ако таа несака со тебе а ти со дететот сакаш...срање избор. Гледам доста проблеми со овој потег поради тоа не сум многу за него има премногу обврски и негативности. Поради тоа не се брзам со тоа.
Чисто за да те утешам: луѓе со твој тип на размислување обично се многу посветени и грижливи родители. Добро е што не прифаќаш ствари паушално, ќе те биде :)
 
Член од
1 јуни 2011
Мислења
25.909
Поени од реакции
41.872
Вакви ликови се за сами да си останат. Туѓи деца не се интересни и не е исто со свои.

Децата учат од родителите и го следат секое нивно однесување и се такви какви што им се оние дома. Ако детето не ти се допаѓа и е за враќање, значи и родителите се такви.
Не може ако го научиш на ред тоа да прави неред и да плаче за глупости. Дете плаче само кога чувствува болка и јадење и пиење.

Нема и дете и цел ден слободен, ама не ни заглавен денот и се наоѓа време за се. Бараат малку внимание и знаат и сами да си се занимаваат и играат.
Знаете колку се среќни ако после работа им купиш нешто или ги прашаш како во градинка или што научиле.
Ако приметат дека си лут, нервозен, не им посветуваш внимание, си доаѓаш со празни раце, ги оставаш сами, а ти одиш да спиеш е после цел ден и тие се нешто не им е погодено и ќе досадуваат.



Sent from my Mi A1 using Tapatalk
 
Член од
10 февруари 2010
Мислења
819
Поени од реакции
290
праат деца на 18 или 23-23 години и после се очекува сериозност од нив?

никогаш не би се закачил со некоја со дете
за ебење да, емоции никако
 
Член од
15 јануари 2008
Мислења
5.041
Поени од реакции
12.031
праат деца на 18 или 23-23 години и после се очекува сериозност од нив?

никогаш не би се закачил со некоја со дете
за ебење да, емоции никако
Уште да беа емоциите лесни за контролирање...
 
Член од
20 јули 2016
Мислења
7.631
Поени од реакции
4.931
Вакви ликови се за сами да си останат. Туѓи деца не се интересни и не е исто со свои.

Децата учат од родителите и го следат секое нивно однесување и се такви какви што им се оние дома. Ако детето не ти се допаѓа и е за враќање, значи и родителите се такви.
Не може ако го научиш на ред тоа да прави неред и да плаче за глупости. Дете плаче само кога чувствува болка и јадење и пиење.

Нема и дете и цел ден слободен, ама не ни заглавен денот и се наоѓа време за се. Бараат малку внимание и знаат и сами да си се занимаваат и играат.
Знаете колку се среќни ако после работа им купиш нешто или ги прашаш како во градинка или што научиле.
Ако приметат дека си лут, нервозен, не им посветуваш внимание, си доаѓаш со празни раце, ги оставаш сами, а ти одиш да спиеш е после цел ден и тие се нешто не им е погодено и ќе досадуваат.



Sent from my Mi A1 using Tapatalk
Значи треба да си расположен кога не ти е до тоа, да работиш повеќе, да им посветуваш внимание, да трошиш пари, да купуваш ствари, да спиеш помалку, да имаш помалку време, да неможеш да се премислиш... тоа да те направи среќен особено ако се насмеаат. ОК...
 
Член од
26 август 2019
Мислења
351
Поени од реакции
763
Мојот партнер има ќерка, девојчето има 8г, разведени се кога она имала 4г и веќе и е сфатен фактот дека татко и не е дел од нејзиното секојдневие. Од неодамна почнав да живеам со партнерот и јасно разграничивме дека мора да и се каже и да и се даде време да го соџвака тој факт. Овој викенд ќе дојде кај нас на гости, инаку татко и разговараше со неа и јасно и е, не е мала до толку, башка мајка и исто така има веќе втор брак. Мислам дека на девојчето му е измшано главчето малце ама ќе се среди. Баба и, на мајка и мајка, не може да го прифати фактот дека нејзината ќерка и мојот партнер не се заедно веќе 4г и прави проблеми, ама тоа не е моја работа. Нема да и бидам мајка на малата, ниту ќе се обидам нешто такво, ама сакам взаемна почит. Имам простор во станот, ќе добие соба која додека живееме овде и она доаѓа на викенд, недела, распуст може да ја користи, а доколку во иднина имаме друго заедничко живеалиште нејзината соба ќе биде само нејзина. Ако сум го прифатила него, сум ја прифатила и неа, таа секогаш ќе биде негова мезимица, прва и единствена, тој факт не се брише. Признавам дека ќе се потрудам да ја придобијам со мали ситници како омилениот сладолед, боја, мали ситни подароци, зошто не сакам да мисли дека не ја сакам. Наскоро ќе разговарам и со мајка и да ја прашам што смеам и што не смеам во нашит однос, можеби постои нешто што партнерот пропуштил да ми каже, сепак мајка најубаво си го познава детето.
 

Bodhidharma

Avatara
Член од
17 септември 2011
Мислења
10.784
Поени од реакции
15.396
Мојот партнер има ќерка, девојчето има 8г, разведени се кога она имала 4г и веќе и е сфатен фактот дека татко и не е дел од нејзиното секојдневие. Од неодамна почнав да живеам со партнерот и јасно разграничивме дека мора да и се каже и да и се даде време да го соџвака тој факт. Овој викенд ќе дојде кај нас на гости, инаку татко и разговараше со неа и јасно и е, не е мала до толку, башка мајка и исто така има веќе втор брак. Мислам дека на девојчето му е измшано главчето малце ама ќе се среди. Баба и, на мајка и мајка, не може да го прифати фактот дека нејзината ќерка и мојот партнер не се заедно веќе 4г и прави проблеми, ама тоа не е моја работа. Нема да и бидам мајка на малата, ниту ќе се обидам нешто такво, ама сакам взаемна почит. Имам простор во станот, ќе добие соба која додека живееме овде и она доаѓа на викенд, недела, распуст може да ја користи, а доколку во иднина имаме друго заедничко живеалиште нејзината соба ќе биде само нејзина. Ако сум го прифатила него, сум ја прифатила и неа, таа секогаш ќе биде негова мезимица, прва и единствена, тој факт не се брише. Признавам дека ќе се потрудам да ја придобијам со мали ситници како омилениот сладолед, боја, мали ситни подароци, зошто не сакам да мисли дека не ја сакам. Наскоро ќе разговарам и со мајка и да ја прашам што смеам и што не смеам во нашит однос, можеби постои нешто што партнерот пропуштил да ми каже, сепак мајка најубаво си го познава детето.
Душа си била, браво!
 
Член од
26 август 2019
Мислења
351
Поени од реакции
763
Скоро 3 недели како ја запознав и искрено да ви кажам сеуште стојам на истото, она не е виновна за ништо, она е дете. Вчера ми се јави сакала да дојде викендов ама уште од петок, а јас во петок имам свадба и немав душа да ја одбијам па ме прекори татко и, не можел и он да излезе после школо да ја земе. Она е дете, не е виновна за ништо, не сум ни јас, така да немаме зошто да не се трудиме да го усреќиме човекот кој и двете го сакаме, на поинаков начин, ама он ни е најважен моментално. И така јас ќе ја испратам вработената, ќе и платам дневница плус, ама нема да и ја ускратам желбата на среќичкава. Некогаш нема да можам, ама дотогаш ќе се научам да кажува НЕ, ваљда а :rolleyes: Она е прескромна, воопшто не е размазена, ја прашав мајка и се согласи да поседи малку во дуќан да довршам па да ја носам дома, ама татково уште е неопуштен и се туфка, нормално, никогаш не ја запознал со друга личност во неговиот живот, мислел дека нема да прифати, а ние двете станавме од прва другарки. Утре здравје ќе видиме како ќе биде, и мајкава е вољна да помогне, се за неа.
 
Член од
30 јули 2014
Мислења
5.037
Поени од реакции
15.627
Мојот партнер има ќерка, девојчето има 8г, разведени се кога она имала 4г и веќе и е сфатен фактот дека татко и не е дел од нејзиното секојдневие. Од неодамна почнав да живеам со партнерот и јасно разграничивме дека мора да и се каже и да и се даде време да го соџвака тој факт. Овој викенд ќе дојде кај нас на гости, инаку татко и разговараше со неа и јасно и е, не е мала до толку, башка мајка и исто така има веќе втор брак. Мислам дека на девојчето му е измшано главчето малце ама ќе се среди. Баба и, на мајка и мајка, не може да го прифати фактот дека нејзината ќерка и мојот партнер не се заедно веќе 4г и прави проблеми, ама тоа не е моја работа. Нема да и бидам мајка на малата, ниту ќе се обидам нешто такво, ама сакам взаемна почит. Имам простор во станот, ќе добие соба која додека живееме овде и она доаѓа на викенд, недела, распуст може да ја користи, а доколку во иднина имаме друго заедничко живеалиште нејзината соба ќе биде само нејзина. Ако сум го прифатила него, сум ја прифатила и неа, таа секогаш ќе биде негова мезимица, прва и единствена, тој факт не се брише. Признавам дека ќе се потрудам да ја придобијам со мали ситници како омилениот сладолед, боја, мали ситни подароци, зошто не сакам да мисли дека не ја сакам. Наскоро ќе разговарам и со мајка и да ја прашам што смеам и што не смеам во нашит однос, можеби постои нешто што партнерот пропуштил да ми каже, сепак мајка најубаво си го познава детето.
Секоја чест за храброста, љубовта, не го може секој тоа.

Инаку, мислам дека малата лесно веќе ќе го соџвака тоа. На 4 години веќе се обидуваат да го испроцесуираат, и до некаде им успева, но не целосно. На 8 години мислам дека не би требало да има забуни. Многу зависи колку ја гледал тато овие 4 години и каков однос имаат( не се сомневам дека им е најдобар). Најлоши години за развод ти се овие, кога детето сеуште се формира психички. Мора упорно да му се раскажува и објаснува, доколку прашува, баш како со возразен човек, барем јас така разговарам, со сите факти, кои мора да бидат неутрални. Мора да се внимава дека на детето и мама и тато му се подеднакво важни, но многу е битно и другата страна да е ок и кооперативна, а не некоја вртимушка, која несвесно ќе праи штета на своето дете сакајќи да те повреди со некоја глупа ефтина малодушна и малоумна манипулација. Мора детето да има до знаење дека е сакано, и крај. Штетата не може да се избегне несомнено, но може да се ублажи, и мора. Мојата имаше 2 стреса, првиот беше разводот, кога одеднаш тате престана да биде дел од нејзиното секојдневие, второто беше кога се преселив, и нејзиниот стан веќе го немаше ( станот кај што живееше до 3 ипол години, така си го викаше, станот, и уште ме прашува и бара да одиме во станот). Но гледам дека лека полека прифаќа, и јасно и е отприлика како стојат работите, секако, соодветно на нејзината возраст и можност да ја разбере ситуацијата.

Искрено ви посакувам убави работи и успеси, тежок е патот ваш, но ако има љубов има све.
 

@Fluffy_bunny

Зајко кокорајко
Член од
24 декември 2020
Мислења
1.629
Поени од реакции
2.071
Ја не би бил. Не осудују други што сакав нек си работив, не едно ако сакав и десет деца нек имат вонбрачно. Едноставно не сам ја за тој, а и не планирам да чувам туѓо дете.
 
Член од
1 април 2020
Мислења
142
Поени од реакции
836
Не. Не би се одудила на ништо посериозно со некој што веќе има дете. Макар и тоа дете да разбира и да може да прифати некој друг во животот на неговиот родител, јас не можам.
 

Kajgana Shop

На врв Bottom