Нив ги тераа да сменат име, да немаат национален симбол на знаме, малцинството во нивните земји да владее и за него да не важат закони, ги тераа ли да се пишат Бугари, да помилуваат воени злосторства и све тоа?
Како да имаме заедничка цел кога тука тие што се удираат у гради шират апатија, не чинел народот, не сакал независност и разни други небулози излезени од кујните на НГО спонзорирани директно од тие што ги збориш, а за коешто не разбираат.
Нив ги тераа да сменат име, да немаат национален симбол на знаме, малцинството во нивните земји да владее и за него да не важат закони, ги тераа ли да се пишат Бугари, да помилуваат воени злосторства и све тоа?
Не разбираш војводо, името за него и разните други работи што не натераа да ги смениме, за него се нормална работа, не е нешто страшно. Да се он пита, све би то у пакету 1991. Торбешлук
Да, ако во времињата од стекнување на „независноста„ нашите „стратези„ не бараа/аплицираа за влез на „нашата земјата„ во евро-атлантските интеграции, „западот„ ќе ни дадеше „понуда што не ќе можевме да ја одбиеме“.
Но од друга страна, папагалското преповторување (од „Киро енд компани„) дела влезот на Македонија во „ЕУ и ОТАН нема алтернатива„, создаде привид на „као„ немање алтернатива, без навистина да ни биде понудена алернатива и без самите (како народ и држава) да побараме и поинаков начин на битисување, како што го предложија некои мали и небитни партии, во раните ‘90-ти.
Еве, сега, во реално време, „го береме тоа што сме го жнееле„ од „безалтернативниот„ избор.
„Нашата земјата„ е премногу заглавена во својот „безалтернативен избор„ и во своето (дез)интегрирање и во догледно време ќе си бидеме вазали на својот избор.
Народот, нормално, не беше прашан дали и што сака понатаму...
Во 1991 после падот на Берлинскиот ѕид, после војните во Југославија, немаше друг избор за фрагилна држава попут нашата. Дури и да се одлучевме за некој друг пат, многу брзо ќе не воспитаа. Да не беше во нивна агенда да влеземе во НАТО, до ден денеска ќе го имавме проблемот со името и никој нема да се замараше да прави куртонски револуции за да ни го сменат. Тоа е тоа што не сака никој да го свати. Јас никогаш нема да ги бранам нашите политичари и нашата олигархијах за криминалите што ги направија. Но криминали праеле и во источно-европските земји, тазе излезени од варшавскиот пакт, меѓутоа за нив важеа подруги услови и патеката им беше поинаква.
Иначе за Киро стриктно, не верувам дека би имало потреба да му прават атентат, ако е така како што викаш. Пак ќе повторам. Атентатот е на 3ти Октоври 1995, промената на знамето се ратификува и потпишува од вд претседателот Стојан Андов на 5ти Октоври 1995. Уште не ни се знаеше дали Киро ќе преживее, брзо побрзо... Кажи ми која држава носи таква одлука, 2 дена после атентат на претседател....
Нив ги тераа да сменат име, да немаат национален симбол на знаме, малцинството во нивните земји да владее и за него да не важат закони, ги тераа ли да се пишат Бугари, да помилуваат воени злосторства и све тоа?
Односно чиста агресија? Тоа не е дипломатија, тоа е антагонизам.
Спомнав и на друга тема, единствена дипломатија која може небитен балкански народ да ја користи е лобирање. Односно легална корупција. Но за тоа треба единство меѓу иселениците и тукашните македонци, а тоа е невозможно бидејќи патриотизмот е на мизерно непостоечко ниво.
Проблемот го гледам во тоа што како народ немаме заедничка цел кон која са се стремиме и оствариме.
Па да тоа е еден пример. Во глобала многу е тешко да понудиш било што ако си никој и ништо.
Немаме ниту индустрија, ниту воена моќ ниту било што друго.
Барем да имавме некоја инфраструктура што ги поврзува Бугарија и Албанија или Србија и Грција.
Во таква ситуација сме каде што немаме што да понудиме, а историски сме немале ниту стратегија што сакаме да добиеме.
Можевме и можеме во било кој момент да свикаме референдум и да вратиме име, знаме, грб или било што ама не сакаме.
Факт е дека 100+ илјади македонци се пишаа Бугари само за европски пасош. Лично не им замерувам ама реалноста е таа.
Еве друг пример, за простотилук и за ова не се криви ниту Американците ниту Русите.
Во моја околина во круг од 15км има државен капитал од околу 15 милиони евра кој со години скапува, не се рента ниту се продава.
На ниво на држава сигурен сум дека ситуација е иста помножена со десет или со дваесет ако не и со сто.
Ова би го направил само глуп народ тоа е факт.
Јас зборувам едно вие зборувате нешто друго и тука е несогласувањето.
Нас не ни е по дома завршена работата тоа ми е поентата целиов муабет. Имаме минимум 10 години да се занимаваме со локални работи пред да правиме муабет за надворешна политика.
Излезност 78% (Албанците бојкотираа)
За Незавизност 96%
Плоштадот никад не бил пополн од вечерта 8 Септември 1991.
Автоматски споено мислење:
Како да имаме заедничка цел кога тука тие што се удираат у гради шират апатија, не чинел народот, не сакал независност и разни други небулози излезени од кујните на НГО спонзорирани директно од тие што ги збориш, а за коешто не разбираат.
Автоматски споено мислење:
Не разбираш војводо, името за него и разните други работи што не натераа да ги смениме, за него се нормална работа, не е нешто страшно. Да се он пита, све би то у пакету 1991. Торбешлук
Автоматски споено мислење:
Во 1991 после падот на Берлинскиот ѕид, после војните во Југославија, немаше друг избор за фрагилна држава попут нашата. Дури и да се одлучевме за некој друг пат, многу брзо ќе не воспитаа. Да не беше во нивна агенда да влеземе во НАТО, до ден денеска ќе го имавме проблемот со името и никој нема да се замараше да прави куртонски револуции за да ни го сменат. Тоа е тоа што не сака никој да го свати. Јас никогаш нема да ги бранам нашите политичари и нашата олигархијах за криминалите што ги направија. Но криминали праеле и во источно-европските земји, тазе излезени од варшавскиот пакт, меѓутоа за нив важеа подруги услови и патеката им беше поинаква.
Иначе за Киро стриктно, не верувам дека би имало потреба да му прават атентат, ако е така како што викаш. Пак ќе повторам. Атентатот е на 3ти Октоври 1995, промената на знамето се ратификува и потпишува од вд претседателот Стојан Андов на 5ти Октоври 1995. Уште не ни се знаеше дали Киро ќе преживее, брзо побрзо... Кажи ми која држава носи таква одлука, 2 дена после атентат на претседател....
Не би се навраќал на настаните на преодот од *80-ти во *90-ти, оти се доволно познати, а кој има доволно години, бил и нивен сведок.
Дека во тие времиња на „осамостојување„ не сме имале избор па сме морале да се поклониме кон ОТАН и ЕУ, нешто баш и не се согласувам. Имаше алтернативи, меѓу нив беше и можноста за (само)прогласување на македонска неутралност, политичка и воена. Дали тоа би успелао, не знам, ама не се ни обидивме да го изведеме, за да можам да знам. Дали и во случај на неутралност ќе довиваме „непристојни предлози„, тоа е сигурно...никој не не‘ остава раат, било соседите, било светскиот полицаец.
Кога велам дека во дипломатијата имало притисоци и непристојности кон нашите тогашни политичари, тоа не го поврзувам со атентатот на Киро (атенатот е последица од други дејанија), туку мислам на изјавите и од Киро и од Столе (Андов), кои години подоцна практично признаваа дека западните дипломати им имаа поставувано „решенија„ за нашите проблеми по начелото „земи или остави„, односно ако не земеш (на наша штета), никој нема да ти придава внимание како на меѓународен правен субјект и ќе бидеш отсечен од остатокот од светот...
Што има спорно тука со тоа што го зборам. Ние цела наша независност, ја поминавме со закани. Во првите 10 години заканите беа од надворешен карактер, после 2001 заканите се спроведуваа преку сатрапите на власт. Во секој случај избор не сме имале. Чак што више иако декларативно прозападни, левицата во Македонија (читај СДСМ) во 90тите не беше баш прозападно ориентирана (они го организираа плењето на амбасадата), пошто врските со Србија сеуште беа силни. Така да ако имале избор, тие со двете раце ќе го одбереле другиот избор.
Инаку да, им бараат и на нив многу работи. Турција можеби не ама Босна е најзаебана од сите.
Освен тоа не е поентата да си го мериме на кој му е полошо не е тоа целта на темава.
Автоматски споено мислење:
Па да тоа е еден пример. Во глобала многу е тешко да понудиш било што ако си никој и ништо.
Немаме ниту индустрија, ниту воена моќ ниту било што друго.
Барем да имавме некоја инфраструктура што ги поврзува Бугарија и Албанија или Србија и Грција.
Во таква ситуација сме каде што немаме што да понудиме, а историски сме немале ниту стратегија што сакаме да добиеме.
Можевме и можеме во било кој момент да свикаме референдум и да вратиме име, знаме, грб или било што ама не сакаме.
Факт е дека 100+ илјади македонци се пишаа Бугари само за европски пасош. Лично не им замерувам ама реалноста е таа.
Еве друг пример, за простотилук и за ова не се криви ниту Американците ниту Русите.
Во моја околина во круг од 15км има државен капитал од околу 15 милиони евра кој со години скапува, не се рента ниту се продава.
На ниво на држава сигурен сум дека ситуација е иста помножена со десет или со дваесет ако не и со сто.
Ова би го направил само глуп народ тоа е факт.
Јас зборувам едно вие зборувате нешто друго и тука е несогласувањето.
Нас не ни е по дома завршена работата тоа ми е поентата целиов муабет. Имаме минимум 10 години да се занимаваме со локални работи пред да правиме муабет за надворешна политика.
Taka nalaga nasata NATO alijansa, koja vetuva deka ke ne brani. Oni ke ne branat, zatoa nie seto oruzje go dadovme na Ukraina.
NATO bese uspeh za drzavata ako dobro se sekjavam, ili barem taka se prikazuvase.
Istoto ova mnogu zavisi od nasata alijansa i nasiot Evropski pat, i ne zavisi od nas.
Da te potsetam, veke imase referendum koj zavrsi neuspesno, a pak se izbutka promenata na ime.
Toa sto sakas, i toa sho nekoj ke ti ja svitka rakata ne e isto.
Taka nalaga nasata NATO alijansa, koja vetuva deka ke ne brani. Oni ke ne branat, zatoa nie seto oruzje go dadovme na Ukraina.
NATO bese uspeh za drzavata ako dobro se sekjavam, ili barem taka se prikazuvase.
Istoto ova mnogu zavisi od nasata alijansa i nasiot Evropski pat, i ne zavisi od nas.
Da te potsetam, veke imase referendum koj zavrsi neuspesno, a pak se izbutka promenata na ime.
Toa sto sakas, i toa sho nekoj ke ti ja svitka rakata ne e isto.
Не ли гледаш дека нема две реченици во ист контекст, само нафрлени заклучоци. Догматска егоцентричност. Нема никогаш навлагање во образожувања. Нема директни одговори на прашања, нема полемика околу нашите ставови. Нема полемика кога се предизивкуваат неговите ставови. Воопшто наративот се тера со субјективни заклучоци, нема воопшто разговор, туку се наметнува мислење со брут форс. Што морам да признам дека му успева... колку муви собра гомното можеш да видиш погоре?
Затоа уште на почеток пљукање, покажување со прст кон ваквите ботови. Сечење во корен.
Taka nalaga nasata NATO alijansa, koja vetuva deka ke ne brani. Oni ke ne branat, zatoa nie seto oruzje go dadovme na Ukraina.
NATO bese uspeh za drzavata ako dobro se sekjavam, ili barem taka se prikazuvase.
Istoto ova mnogu zavisi od nasata alijansa i nasiot Evropski pat, i ne zavisi od nas.
Da te potsetam, veke imase referendum koj zavrsi neuspesno, a pak se izbutka promenata na ime.
Toa sto sakas, i toa sho nekoj ke ti ja svitka rakata ne e isto.
Еве погледни ја темава што е веќе отворена ама не многу дискутирана.
Пак ќе кажам сами дозволуваме се она што ни се случува. Само во оној момент кога ќе направиш се што си можел да направиш имаш изговор дека надворешниот фактор е крив.
Прочитај го прашањето на референдумот, Дали сте за суверена и независна држава Македонија, со право на влез во иден сојуз на суверени држави на Југославија?
Поради македонските симпатии кон Југославија како држава, референдумското прашање мораше на таков начин да биде поставено за истиот тој да помине, македонските симпатии мораа да бидат ,,нахранети"...надежети за некојси сојуз беа двигател на македонското општество да гласа поттврдно на референдумот, а не можноста за независна и суверена држава.
Прочитај го прашањето на референдумот, Дали сте за суверена и независна држава Македонија, со право на влез во иден сојуз на суверени држави на Југославија?
Поради македонските симпатии кон Југославија како држава, референдумското прашање мораше на таков начин да биде поставено за истиот тој да помине, македонските симпатии мораа да бидат ,,нахранети"...надежети за некојси сојуз беа двигател на македонското општество да гласа поттврдно на референдумот, а не можноста за независна и суверена држава.
Така те учат, зошто така сакаат да збориш, апатијата сама не може да се шири, туку почиња од некаде. Тоа што го збориш е релативизирање на вољата на народот. Правото за влез во некаов сојуз е само по себе право на суверена и независна држава. Нема потреба тоа да се пишува на прашање за референдум, можеби е напишано баш заради причина некој Matt Bevilaqua во 2024 да шири апатија како Македонскиот народ е толку патетичен, што да го немало тоа немало да гласа за независност на Македонија.
Прочитај го прашањето на референдумот, Дали сте за суверена и независна држава Македонија, со право на влез во иден сојуз на суверени држави на Југославија?
Поради македонските симпатии кон Југославија како држава, референдумското прашање мораше на таков начин да биде поставено за истиот тој да помине, македонските симпатии мораа да бидат ,,нахранети"...надежети за некојси сојуз беа двигател на македонското општество да гласа поттврдно на референдумот, а не можноста за независна и суверена држава.
мене ми е смешен муабетот што уопште некој си мисли дека оние кои све ова ни го прават 20+ години и никому друг, треба сеуште да ги сметам за сојузници, затоа што, пази молимте, ние сме криви дека така ни прават
ментална ретардација
Евреите беа криви за холокаустот, не знаеја да пливаат.
мене ми е смешен муабетот што уопште некој си мисли дека оние кои све ова ни го прават 20+ години и никому друг, треба сеуште да ги сметам за сојузници, затоа што, пази молимте, ние сме криви дека така ни прават
ментална ретардација
Евреите беа криви за холокаустот, не знаеја да пливаат.
Прочитај го прашањето на референдумот, Дали сте за суверена и независна држава Македонија, со право на влез во иден сојуз на суверени држави на Југославија?
Поради македонските симпатии кон Југославија како држава, референдумското прашање мораше на таков начин да биде поставено за истиот тој да помине, македонските симпатии мораа да бидат ,,нахранети"...надежети за некојси сојуз беа двигател на македонското општество да гласа поттврдно на референдумот, а не можноста за независна и суверена држава.
Оваа страница користи колачиња за персонализирање на содржината. Со продолжување на користењето, се согласувате со нашата политика за користење колачиња.