Вие и вашите другари/пријатели

[Fortune]

Знаеме сите дека другарството е важно за една личност да биде онака целосна... Секој нели во животот запознава особи кои понатака им остануваат само пријатели или тоа пријателство преминува во вистинско другарство... Сите имаме другари/другарки од детство и тоа дружење трае и ден денес или од некои причини прекинува...

Јас лично не можам без другарство, тоа е за мене најважно и се би сторила (во доменот на моите можности) за моите другарки/другари...

Имам другарки со кои сум пораснала, што би се рекло пелените ни ги менувале заедно и среќна сум што ги имам покрај себе и денес. Знам дека кај и да сум ќе ме сакаат и секогаш ќе се тука за мене (а и јас за нив)...
Имам личности во мојот живот кои сум ги запознала подоцна, но можам да кажам дека сме развиле одличен однос и имаме потполно разбирање...
Сум имала и лоши моменти со една другарка кога на конец ни "висело" другарството, но со добар разговор и расчистување на недоразбирањата се средувало се...

Сепак мислам дека за да почне едно пријателство, а потоа да премине во другарство многу е битна енергијата која ја шират двете особи... Од прв момент можеш да осетиш со кого ќе се сложуваш, кој ти одговара барем за муабет... Личности кои шират негативна енергија, или личности чија аура е полна со испрекршени линии веднаш ги тргам од своја близина

Се гордеам со луѓето кои се околу мене!

Колку вие се дружите, каков е вашиот однос и колку се сакате?
Ај доста беше за сега, пак ќе се отворам сигурно

 

[Дивајн]

У свету постоји једно царствооо, у њему царује другарствооо ... така беше? Најубава песна ... имам уште две што ќе ви ги кажам утре, сега неможам дека ќе си одам да спијам :lol: Темава е супер, многу има за пишување ... Форчн и јас како тебе ќе одложам ... треба со поотворени очи да објаснам :wink:

 

[Офчар]

Порано поповрзан бев со другарите. Ама увидов дека освен „блискост“ треба и да има кохезија, надополнување, стимул за дружење.. нешто што ми фали. И некако ко да ладам однос со најблиските, како да станувам неутрален, нови познанства, нови другари.. ама не блиски нормално. Блискоста убива.

Ипак, мој став е дека секое дружење е за потпора на слабата психа и ум. Колективноста и емотивноста се најголемите човечки слабости. Човекот е единка, и функционира индивидуално.. иако стварно понекогаш се осеќа потреба да се има некој близок, пак сметам дека секоја емотивна врска е слабост. Секое влечење по друштвото и правење компромиси, секое жртвување.. све е мањак. Не иде тоа така. Егоизмот е едини начин за просперитет.

Е сеа, ако некој пати од осаменост поради тоа.. јебига, секогаш ќе се најде некој „другар“ за узаемно лижење гз, за киснење и исповедување, за узаемно забивање нож у грб и за кварење на планови и идеи.

 

[Офчар]

Re: Другарство!

1.Знаеме сите дека другарството е важно за една личност да биде онака целосна...
__________________
2.Сум имала и лоши моменти со една другарка кога на конец ни "висело" другарството, но со добар разговор и расчистување на недоразбирањата се средувало се...
__________________
3. Личности кои шират негативна енергија, или личности чија аура е полна со испрекршени линии веднаш ги тргам од своја близина

1. Бљак реченица. Другарите се од субјективно значење, а не за да станеш „целосна личност“.

2. И ја исто.. ама пишав погоре - не иде за све компромиси да праиш. Некогаш скурчува. Многу. Пошто другар е променлива категорија. А чест, гордост, живци, селфриспект и суета - константа.

3. Земи го у предвид факторот „глума“ и „подлизурковци“. Уф, какви фаци има.. ти се смее, ти си мислиш „леле колку добар чоек“ и оп, во темнината блеснува острото сечиво позад твојот грб.

 

[ragazza]

Cinicno , nema nesto po sveto od pravo drugarstvo , jas primer imam kup prijateli a DRUGARKI imam samo 5 za nif se bi napravila a i cudno nesto imam eden DRUGAR , tie mi se uteha , radost i znam deka mozam vo sekoe vreme da gi baram i deka se tuka za mene a naravno i jas za niv..

 

[StenmarC]

Порано поповрзан бев со другарите. Ама увидов дека освен „блискост“ треба и да има кохезија, надополнување, стимул за дружење.. нешто што ми фали. И некако ко да ладам однос со најблиските, како да станувам неутрален, нови познанства, нови другари.. ама не блиски нормално. Блискоста убива.

me 2

Немам најдобри другари/другарки. Имам само 2 другарки и еден другар со кои сум малце поблизок од другите и со кои најчесто ги делам моите проблеми. На времето имав добри другари/ки, или барем мислев дека имам, ама после некои работи кои се случија сфатив дека нема потреба од тоа-барем не за мене. А обични другари (ако може така да се каже, или да речеме познаници) имам еден куп и мислам дека тоа е тоа што ме прави среќен во поглед на другарсвтото. Сметам дека со доста голем број од тие познаници можам да разговарам за тоа што ме мачи и да побарам помош, а притоа да не го злоупотребат тоа и да ми помогнат 8)

 

[Aceva]

Станаа "повеќе" од другари - е фраза која многу ме нервиса.
Нема ништо повеќе или поголемо од другарство. Можда сум ја згрешена у глаата и у семејството и во недостаток на соодветни браќа и сестри - ги својатам другарите. Точно е дека треба да се случуваат заеднички моменти среќни и несреќни, прикаски, премреждија, едноставно - потребно е време за да се гради и надоградува другарството. Како и за се друго. А, време има се' помалце и затоа малку другарства опстануваат - за жал.

 

[Misirkov]

...Нема ништо повеќе или поголемо од другарство...

E kako nema? A soprugot (segasen ili iden)? :wink:

 

[gerard]

Мислам дека некаде во форумов имам спомнато дека другарите живот ми значат!

Имам 5рица другари. Онакви прави другари. Едниот од нив го знам цел мој живот. Од кога знам за мене знам и за него.. и не можам светов да го замислам без него!

Другите 4рица ми се другари од забавиште.. сите живееме во исто маало.. по некоја случајност сите се погодивме во исто одделение, за жал не бевме во исто средно школо.. ама тоа не не спречи да останеме секој ден заедно.. и за време на студирањето.. до ден денес.. па и на одмор летово заедно по не знам кој пат

Јас сум најбогатиот човек на светот! Бил Гејтс може за к**ов да ми се фати...

...а другарки? Такво нешто не постои..

 

[Acid]

До пред 7 месеци имав 10-тина "најдобри" другари.
Славевме Нова Година заедно (со други, нивни другари) во куќа на пријател на татко ми, а јас бев организатор. Во 2-часот по полноќ едно дебело копиле се испијанчи, си ја исече раката од прозорите што ги искрши и почна да прска со крв насекаде. Беше неподносливо и морав да им кажам "сиктер" на сите, зошто сепак се работеше за куќа на пријател на татко ми.

Требаше да има и втора вечер, но поради состојбата во која беше куќата (крв на сите ѕидови ко на Counter Strike, ѓубре насекаде...) не се одржа...

Малоумните копилиња што мислев дека ми се другари почнаа да мрчат нешто во стилот дека (пази го ова!) сум го продал пиењето што останало и сум си купил мобилен! :lol:

Толку ме изнервираа тогаш што реков дека нејќам очи да им видам. Ете, веќе 7 месеци не сум прозборел со ниеден од нив.

 

[gerard]

Значи не ти биле другари

 

[Acid]

Ми биле.. Ама како што вика Тошо:
"Пијана работа, батка..."

 

[gerard]

Да, ама се испоставило дека не биле..

Секој греши, некој има помалку кредити да згреши, некој повеќе.. се греши намерно и ненамерно..

Па ќе си процениш.. ти добро си проценил. Само лошо е кога ќе изгубиш некој во кој си имал доверба, или ја злоупотребил твојата. Зборам за мене..

 

[Acid]

Никогаш не е доцна за нови другарства... Еве, тоа се случи за нова година, а 19 дена после нова година почна да се мати Кајгана.

Ги баталив тие "другари", ама затоа запознав нови со форумов... Како и старите (сега) и со новите се дружам, излегувам, играм фудбал... Значи се е исто, само "потставата" е различна. :wink:

 

[Наташа Радио Милева Мара]

imam samo edna najverna drugarka i 5 drugarki so koi drugaruvam a so prvata se znam od peleni i znae poveke za mene odkolku mojata majka :lol: ubavo e koga imas nekoj vo sekoe vreme da te islusa da ti pomogne ,da te utesi,da te nasmee ja sakam od se srce i mislam deka nema nikogas toa drugarstvo da zgasne.