Камбанеријата пред базиликата Свети Марко (италијански: Campanile di San Marco) е еден од најголемите симболи на градотВенеција, Италија. Тој се наоѓа на истоимениот плоштад до истоимената катедрала.
Објектот е висок 98,6 метри, и од овој тип е еден од најголемите во земјата. Квадратниот му облик има ширина од 12 метри и висина од 50 метри, а над квадратната форма од објектот се наоѓа камбаната. Кровот на кулата е во форма на пирамида, а на врвот од кулата се наоѓа златна статуа на архангел Гаврил.
Изградбата на објектот започнала уште од 9 век, во времето на дуждот Пјетро Трибун, на темелите на некоја поранешна римска градба. Камбанеријата била направена во 12 век, во времето на дуждот Доменико Моросини, а како главен пример за неговата изградба била земена камбанеријата во Аквилеја. Во текот на 14 век, објектот повторно бил реновиран.
Камбанеријата во 1489 година била погодена од страна на гром. Во 1511 година истото се случило од земјотрес. По овие настани, архитектот Џорџо Спавенто започнал со санација на кулата од нејзиниот темел. Во проектот биле вклучени и архитектите од Бергамо, Џовани и Бартоломео Бон. Денешниот изглед камбанеријата го добила во тоа време. Целосно работата била завршена на 6 јули 1513година, кога свечено била поставена статуата на архангел Гаврил.
Во текот на својата историја, кулата постојано била реновирана, главно поради удари од грмови. Во 1609 година, Галилео Галилејкамбанеријата му послужила за демонстранција на неговиот телескоп. Во 1653 година поредната обнова му била доделена на архитектотБалдасаре Лонгена. Во 1745 година повторно од гром била направена голема штета, а загинале и неколку луѓе од одроните. Конечно, во 1776 година бил поставен громобран. Во 1820 година, статуата на врвот била заменета со нов.
На 14 јули 1902 година, камбанеријата се срушила до темел. При нејзиното срушување, никој не настрадал, освен една мачка која живеела во неа. Поради позицијата на која се наоѓа, штетите од ова биле мали. Истата вечер градот одобрил повеќе од 500.000 лири за обнова на објектот. Било одлучено да се изгради онаков каков што бил претходно, со некои измени во самата конструкција. Работата траела до 6 март 1912 година, кога новата камбанерија официјално била пуштена на 25 април 1912 година, по повод празникот на Свети Марко, точно 1000 години откако била изградена првата црква Свети Марко.
--- надополнето: 8 април 2012 во 13:19 ---
Плоштадот Свети Марко (италијански: Piazza San Marco) е главниот плоштад во Венеција, Италија.
Една забелешка, која најчесто му се припишува на Наполеон (но, најверојатно, поточно е дека тоа го кажал Алферд де Мусе) вели дека плоштадот е „Сликарското ателје на Европа“. Плоштадот е едно од ретките урбани простори во Европа, каде човековите гласови го совладуваат звукот на моторизираното движение, што се должи на Венецијанските канали. Тоа е единственото место во Венеција кое се нарекува пјаца. Останатите, во зависност од големината, се нарекуваат кампи.
Како најзначајна забележителност и главно собиралиште во Венеција, Плоштадот Свети Марко е екстремно популарен меѓу туристите,фотографите и венецијанските гулаби. Плоштадот потекнува од 9 век, кога претставувал само мала област пред оригиналната Базилика Свети Марко. Проширен е во 1177 год., кога ја добил неговата сегашна големина и форма и кога биле поставени Рио Батарио, кој го ограничил од запад, и пристаништето, кое ја изолирало Дуждовата палата од плоштадот. Реорганизацијата била направена во чест на средбата меѓу папата Александар III и владетелот Фридрих Барбароса.
Плоштадот отсекогаш бил гледан како центар на Венеција. Тој бил локацијата на сите значајни канцеларии на Венецијанската држава и бил седиште на Архиепископјата од 19 век наваму. Плоштадот, исто така, бил центар и на многу Венецијански фестивали. И денес плоштадот е многу популарно место.