ПА ШТА СИ ТИ?
Иван Вазов
Иван Вазов
Па шта си ти? - так'в в'прос задава
в'в твоја дом безочлив чужденец.
Па шта си ти? - с такваз псувнја смуштава
душата ти некакен приш'лец;
Па шта си ти? - туј питане навред -
при Дрин, при Шар, при Вардар, Преспа драга
о, б'ларино, с'рбин ти полага
и чака с начумерен лик ответ.
Но ти пази се, прав ответ не давај.
Кажи се португалец кјурд, сириец,
лапонец, нег'р, циганин, индиец -
но б'лгарин се само не признавај.
Че тоз грјах см'ртен прошка там не знај:
влече позор, побој затвор, изгнанье -
невидени при прежните тирани.
Скриј, че си б'лгарин в нај-б'лгарскија крај;
че си потом'к Самуилов, на Атонскиј
Паисиј внук; скриј на која си мајка син,
на кој јазик пеј м'тниј Вардар, синиј Дрин,
и езерата и горите македонски!
Не споменувај Лозеград,
Лјулебургас, ни Булаир ужасни:
ти би разбудил подозренија опасни,
че на героите техни може да си брат. М'лчи! А вместо тебе всеки дол, п'тека,
д'брава, езеро, река, рид, планина
ште викат с глас през всички времена:
"Тук б'лгари са, б'лгари от памтивека!"
Иван Вазов,
Април 1913г.
Ова е пишувано по повод влизането на српскиот крал во Скопие.Он прашува една малка девоjка на име Василка Зоjчева "па шта си ти" и она одговара "бугарка" и потоа српскиот крал удра малката девоjка.
Во ова стихотворение има и за Самуил.
За онова време во Бугариjа македонец = бугарин.
Затоа може да видите много бугарски поети и писатели да спомнуват македонци.
Вапцаров исто така пишува за Македониjа,но едно от наj убавите стохотворениjа кои он има напишано е за Црно море,кое он нарича родно.Не Бело Море,а Црно море!
в'в твоја дом безочлив чужденец.
Па шта си ти? - с такваз псувнја смуштава
душата ти некакен приш'лец;
Па шта си ти? - туј питане навред -
при Дрин, при Шар, при Вардар, Преспа драга
о, б'ларино, с'рбин ти полага
и чака с начумерен лик ответ.
Но ти пази се, прав ответ не давај.
Кажи се португалец кјурд, сириец,
лапонец, нег'р, циганин, индиец -
но б'лгарин се само не признавај.
Че тоз грјах см'ртен прошка там не знај:
влече позор, побој затвор, изгнанье -
невидени при прежните тирани.
Скриј, че си б'лгарин в нај-б'лгарскија крај;
че си потом'к Самуилов, на Атонскиј
Паисиј внук; скриј на која си мајка син,
на кој јазик пеј м'тниј Вардар, синиј Дрин,
и езерата и горите македонски!
Не споменувај Лозеград,
Лјулебургас, ни Булаир ужасни:
ти би разбудил подозренија опасни,
че на героите техни може да си брат. М'лчи! А вместо тебе всеки дол, п'тека,
д'брава, езеро, река, рид, планина
ште викат с глас през всички времена:
"Тук б'лгари са, б'лгари от памтивека!"
Иван Вазов,
Април 1913г.
Ова е пишувано по повод влизането на српскиот крал во Скопие.Он прашува една малка девоjка на име Василка Зоjчева "па шта си ти" и она одговара "бугарка" и потоа српскиот крал удра малката девоjка.
Во ова стихотворение има и за Самуил.
За онова време во Бугариjа македонец = бугарин.
Затоа може да видите много бугарски поети и писатели да спомнуват македонци.
Вапцаров исто така пишува за Македониjа,но едно от наj убавите стохотворениjа кои он има напишано е за Црно море,кое он нарича родно.Не Бело Море,а Црно море!