Вучиќ се вбројува во групата политичари карактеристични за балканските, источноевропските, па и за дел од централноевропските простори, односно држави. Имаме тука една доста опасна, но ефективна комбинација на заостатоци од комунистички тип на агитпроп, лишен од комидеологија, која е заменета со пропагирање демократски и сл. вредности, за кои ама баш на никој не му е гајле и никој не ги почитува. Притоа, пак е заведен монопол на власта, која се' или речиси се' контролира, но се создава привид на плурализам, на демократија. Има опозиција која е кастрирана, медиумска (авто)цензура, и неколку разумни луѓе кои се глас во пустина, но добро е што ги има, за да се запази тој момент на слобода на говор, говор кој никој не го слуша. И клерофашистичката СПЦ е под контрола, а тоа е веќе достигнување (имаше неколку спц скандали претходно, а се верува дека власта чува уште неколку, за секој случај). Ама штом има опозиција, избори, штом лидерот носи чај, тоа мора да е демократија. Вучиќ ќе падне кога ќе престане да биде корисен, а сосем веројатно ќе биде заменет од некој полн со енергија и желба да надмине се' што овој направил претходно.