Не реплицирам некому конректно, ама имам нешто да ги прашам оние кои не го оправдуваат абортусот.
Прво, мислам дека сите (па и pro-choice) ќе се согласат дека дебатите околу абортусот можеме да ги сведиме на две дилеми. Првата дилема е околу тоа дали фетусот е човечко битие. Pro-life велат дека животот настанува со зачнувањето (или наскоро по зачнувањето, во прв триместар и слично) и според тоа фетусот го следува право на живот, а pro-choice велат дека животот настанува со раѓањето и според тоа фетусот не го следува право на живот. Втората дилемата е околу тоа дали правото на живот на фетусот е посилно од правото на телесен интегритет и автономија на жената. Очигледно, втората дилема се создава ако заклучиме во однос на првата, дека фетусот е човечко битие. Иако јас лично не се согласувам со ова, а науката е далеку од конклузивни одговори, ќе го земам за точно, за да си дозволам да ја дискутирам втората дилема.
Знам дека е тешко да се измери тежината на секое право и да се одреди кое е побитно во одреден случај. Како и да е, без да навлегувам во дискусија околу тоа кое право од правото на живот и правото на телесен интегритет и автономија е посилно/поважно, би сакала да ги прашам оние што се pro-life како можат да тврдат дека правото на живот на фетусот е секогаш над правото на телесен интегритет и автономија на жената, освен во случај на силување (меѓу другите исклучоци како инцест, деформитет на плодот, животот на мајката)? Силувањето е чин при кој доаѓа до повреда на телесниот интегритет и автономија на жената (и мажот, ама тоа не не засега во однос на абортусот), и вие велите дека во тој случај правата на жената се над правата на фетусот. Ама ако нема силување, тогаш правото на живот е над правото на телесен интегритет и автономија. Не може еднаш така, еднаш вака. Ако има исклучок, околностите при кои доаѓа до тој исклучок не треба да се морално релевантни.
Второ, би сакала да додадам дека муабетите за психолошките последици од абортусот се научно неиздржани. Точно е дека некои жени доживуваат пост-абортус депресии и други ментални проблеми, но науката вели дека кај повеќето жени тие проблеми не настануваат, или поточно, не се активираат со самиот чин на абортус. Tочно е и дека после абортус може да дојде до хормонален шок и дисбаланс, што доведува до депресија и други ментални растројства, но ова може да се случи и по чинот на раѓање, па никој не се осудил да забрани или ограничува раѓање ако ја засегаа менталната состојба на мајката.
Е сега, настрана можноста за хормонални пореметувања, истражувањата покажуваат дека оние жени што се соочиле со конфликтни сфаќања и ставови околу абортусот имаат зголемени шанси за развивање ментални растројства. Ваквите конфликтни ставови се резултат на судирот на личните убедувања и вредности на жената од една страна, и ставовите и моралните вредности на нејзината фамилија, средина, општество, од друга страна. (на пример, некои жени се со личен став дека абортусот е во ред/е прифатлив, но од морални/религиозни/правни причини, сметаат дека не е во ред/не е прифатлив). Во вакви случаи, наметнувањето општествени морални расудувања врз прашања што толку лично ги засегаат автономијата и интегритетот на личноста доведуваат до внатрешни конфликти кои преку одлуката да (не) се абортира, сериозно се одразуваат на менталното здравје на личноста. Абортусот сам по себе е толку деликатна, лична, и емотивна ствар, што секое надворешно влијание е одвишок.
Но, и да не е така, и абортусот директно да допринесува за негативните последици по здравјето на жената, не ми е јасно како е ова pro-life аргумент. Како тоа се грижите за менталното и физичкото здравје на жената, која нели, треба да ги сноси последиците од незаштитен однос? Или, како здравјето на жената по абортус е побитно од здравјето на жената што родила, а сакала да абортира? И во двата случаи, не може и да се грижите и да не се грижите за нејзиното добро.
Да се разбереме, намерата со постот не ми е да ги прекорам оние кои на некој начин имаат разбирање за жената, нејзините права и нејзиното здравје. Целта ми беше да ви предочам дека ете, можеби, deep down вие сепак сте pro-choice!