Морски народи и колапс на бронзена ера

Natan 3.0

Bitch Божји
Член од
17 февруари 2019
Мислења
1.598
Поени од реакции
5.064
Малку околу идентификацијата на поединечните племиња во составот на морските народи и нивните физички обележја и наоружување



Добро зачуваниот приказ на заробени морски народи и други заробеници од храмот Мединет Хабу ги прикажува овие затвореници кои биле поврзани со воените походи на Рамзес III во Либија и Азија. Од лево кон десно, припадниците на морските народи можат да се идентификуваат како: Лабу, Шекелеш, двајца можни припадници на Канаан или Сиријци и Пелесет. Оваа сцена е јасен пример за тоа колку живописно биле украсени египетските скулптури и релјефи.

seapeoples62.jpg

Првата појава на луѓе наречена „Шерден“ се јавува во писмата од Амарна (околу 1350 пр.н.е.), кои служеле како дел од египетскиот гарнизон во Библос, каде тие ги давале своите услуги на кралот Риб Хада. Тие повторно се појавиле за време на владеењето на Рамзес II, во средината на 13 век п.н.е. Во битката кај Кадеш, поединци од народот Шерден биле асимилирани во личната града на Рамзес II. Шерден повторно се појавиле во Египет за време на владеењето на Меренптах, кога се бореле против Египет како дел од коалицијата на поморските нации, и повторно во владеењето на Рамзес III, каде што биле убаво претставени во релјефите на Мединет Хабу како борци заедно со Пелесет. Во овие релјефи, тие се прикажани и меѓу морските народи и како сојузници на Египќаните, како трупи на платеници за Рамзес III. За време на последниот период од бронзеното време, Шерден се појавуваат во списокот на морски народи кои го окупираат феникискиот брег во текст што датира од околу 1100 пр.н.е., Ономастиконот Аменемоп.

seapeoples07.jpg

Улогата којашто народот Шерден ја одиграл во однос на Египет варира од еден текст до друг. Тие се појавуваат како контингент на египетската војска во широк спектар на извори, меѓу кои и борбени натписи Рамзес II, Папирусот Анастасија и Папирус Харис од времето на Рамзес III и како непријатели на Египќаните за прв пат под Рамзес II, на стелите на Танис и Асван, датирани од втората година од владеењето на Рамзес II (околу 1278 година пр.н.е.). Конечно, се чини дека тие биле платеници без никакви фиксни сојузи, кои би се бореле или со или против Египет.

Во овој релјефен приказ од Абидос (околу 1280 година пр.н.е.), еден лесно вооружен пешадиец од Шерден ја отсекол раката на убиениот управувач на воената хититска кочија за време на битката кај Кадеш. Во оваа репрезентација, Шерден воинот е опремен со лесна туника, кружен штит со средна големина и едноставен шлем со низок профил со два рога и централен диск.

seapeoples09.jpg

Овие двајца можни воини од народот Шерден, претставени во релјефот на „Морската битка“ од Мединет Хабу (околу 1190 или 1180 пр.н.е.), се прикажани со средни кружни штитови со рачка која е централно пставена, шлем со два рога, многу долг меч во „рапир стил“ и „јастог“ оклопи за торзо или корсети. Овој вид на долг меч е сличен на примероците што биле сведоци во егејските, анадолиските, блискоисточните региони и островот Сардинија.

seapeoples10.jpg

Мечот претставен подолу, веројатно бил повеќе сличен во форма со овој примерок долг 90 см. пронајден во Бет Даган во близина на Јафа, феникиската престолнина, околу 2000 година пр.н.е. Овие огромни сечила при анализата се покажале дека се состојат од скоро чист бакар со малку додаден арсен.

seapeoples11.jpg

Три примери на мечеви од доцно бронзено време пронајдени во Египет, а кои не со египетско потекло и потсетуваат на општата форма и дизајн на некои од оние што ги користеле морските народи.

seapeoples60.jpg

Многу интересен бронзен меч бил пронајден во угаритскиот дел од Сирија. Овој меч е инскрибиран и на картушот на Мернептах и покажува општ типолошки афинитет со бронзените наоди од Централна Европа. Како и да е, карактеристиките како сечилото со жлеб и кралскиот картуш имплицираат продукција од областа на Блискиот Исток, засновано на модел со странско потекло.

seapeoples74.jpg

Египетските релјефи од Луксор, Абу Симбел и Мединет Хабу посведочуваат и на неколку различни типови шлемови на Шерден. Овие шлемови се чини дека имаат рогови само кога Шердените се бореле со Египќаните, при што нивниот централен диск не бил додаден сè додека морските народи не биле поразени или регрутирани во војската на фараонот и затоа веројатно се поврзани со египетскиот бог на сонцето Ре. Овие типови на шлемови покажуваат сличност со некои претстави на бронзените доба/раното железо доба, потврдени во приказите од Егејот, Анадолија, Централна/Северна Европа и Италија.

Видови шлемови на воините од морскиот народ Шерден

seapeoples12.jpg

На овој добро зачуван приказ на воинот од народот Шерден од Луксор сè уште е видлива бронзената боја на шлемот. Рогот е обоен со светло сина боја, па веројатно бил изработен од материјал како на пример слонова коска, калај или олово.

seapeoples58.jpg

Во овој релјефен приказ од Мединет Хабу, прикажана е група на Шерден платеници на Рамзес II. Опремени се со лесна туника, мал штит со централно позиционирана рачка, едноставен конусен шлем со рогови и диск и краток меч или бодеж. Во овој случај, општата форма на овие ножеви/бодежи покажува кореспонденција со примероците од бронзеното време пронајдени во егејскиот, анадолскиот и блискоисточниот регион.

seapeoples14.jpg

Бодежите претставени погоре, со голема веројатност биле слични по изгледот со овој примерок долг 30 см пронајден во блискоисточниот регион и датиран од околу 2000 година пр.н.е. Исто така и за ова сечило, анализата на материјали покажала дека се состои од скоро чист бакар со малку додаден арсен.

seapeoples16.jpg

На претставите подолу на левата слика се прикажани двајца воини од Шерден народот опремени со големи и средни штитови, шлемови со рогови, мечеви и лесни копја. Забележливо е и дека првите воини се претставени со брада, обетки и нешто што личи на лесен корсет со панделки. Десната слика прикажува дека Шерден воинот носи оклоп за торзо од типот „јастог“, целосен шлем за глава и голем кружен штит. Штитот на прв поглед се чини дека е зајакнат со два долги елементи поставени однатре, но ако се погледне подобро, овие два елементи се веројатно јажиња кои висат од пловилото на бродот.

seapeoples15.jpg seapeoples18.jpg

Во поморската битка меѓу морскиот народ и египетската војска на Рамзес III, добро е прикажан изгледот на бродовите на морските народи Шерден и Пелесет. Бродовите на морските народи немале весла (или веслата не ги претставил уметникот) и се прикажани само пловилата. Тие имаат единечен јарбол и висока крма што завршува со глава во форма на патка кои служеле како уред за удирање.

Во оваа модерна претстава Шерден воините се опремени со долги мечеви, лесни копја, тркалезен штит со големи и средни димензии и оклоп за торзото од кои левиот е во т.н. „јастог“ стил.

seapeoples78.jpg fe887b37cb0a583bf8e4326bf34f0b1b.jpg



A) Овој целосно бронзен оклоп бил составен од панели на градите и грбот, долни ремени и штитници за рамената/надлактиците. Неговиот генерален дизајн се засновал на некои ахајски оклопни елементи.

seapeoples19.jpg

B) Овој бронзен оклоп за торзо бил со плочки на градите и грбот и долни ленти и се носел над хитон од лен или друг помалку траен материјал.

seapeoples20.jpg

C) Овој композитен оклоп за торзо се состоел од бронзени плочки за градите и грбот, штитници за рамената и ватирани ленти од платно во долниот дел.

seapeoples21.jpg

D) Четвртата варијанта на оклоп прикажува неметален корсет кој веројатно бил направен од кожа или друг помалку траен материјал.

seapeoples22.jpg

Интересна и целосно функционална модерна реконструкција од бронза на сегментален оклоп од доцното бронзено време, сличен на оние кои ги носеле Шерден воините.

armour68.jpg
 
Последно уредено:

Natan 3.0

Bitch Божји
Член од
17 февруари 2019
Мислења
1.598
Поени од реакции
5.064
Една од најзначајните групи меѓу морските народи кои го нападнале Египет во петтата и осмата година од владеењето на Рамзес III биле Пелесет. Овој етноним, кој претходно не се појавувал во египетските извори, бил идентификуван како библискиот народ Филистејци од страна на лингвистот на Наполеон, Жан-Франсоа Шамполион, непосредно по неговото дешифрирање на египетските хиероглифи. Сега Филистејците генерално се сметаат за новодојденци на Левантот, кои се ситуирале во нивниот пентаполис кој се состоел од градовите Асод, Аскелон, Газа, Екрон и Гат за време на превирањата на морските народи. Во релјефот од Мединет Хабу, Рамзес III се бори против Пелесет и во поморските и во копнените битки. Навистина во борбата против Либијците некои воини кои можат да се идентификуваат како Пелесет биле регрутирани (заедно со Шерден) во војската на Рамзес III. Во Папирусот од Харис, Рамзес III тврди дека ги населил освоените морски народи, вклучително и Пелесет или Филистејците, во упоришта поврзани со неговото име. Ова ги натерало некои научници да претпостават дека населбата на Филистејците во Канаан била под египетска контрола. Освен тоа, континуитетот на египетското влијание во подножјето на Филистејците од пентаполис може да ни укаже дека египетскиот фараон одржувал номинален посед над земјата што Филистејците ја освоиле и ги сметал за свои вазали што ги чувале границите на Египет. Откако се населиле во Палестина, Филистејците се искачиле на позиција на врвна моќ во регионот, благодарејќи на нивната воена супериорност над локалното население, што е посведочено и во познатата библиска пресметка меѓу Давид и Голијат – во која првиот и покрај минималните шанси против противникот чудесно победил.

Во битката на Рамзес III против Либијците и Шерден, како што се чини Пелесет или Денјен се бореле како платеници за војската на фараонот. Во овој релјефен приказ од Мединет Хабу, Пелесет или Денјен се претставени со тркалезни штитови со средна големина со неколку втиснати декоративни елементи на нивната површина. Опремени се со лесен хитон (античка кошула од лен или волна, која била најдолниот слој од облеката), долг меч потпрен на градите и долго копје. Шлемот изгледа различно од типичниот „пернат“ и долниот дел му е сличен на цврста капа која ја покривала целата глава вклучувајќи ги и ушите.

seapeoples27.jpg

Во копнената битка на Рамзес III во релјефот од Мединет Хабу, Пелесет се прикажани како се борат против платениците Шерден. Пелесет секогаш се претставени со шлем со перјаница и генерално се опремени со тркалезен штит и мал меч или бодеж и долго копје.

seapeoples28.jpg

Во истата копнена битка во релјефот од Мединет Хабу, Пелесет се прикажани како се борат со воени кочии од блискоисточен стил со странични футроли за лакови и стрели. Оваа репрезентација е многу интересна затоа што Пелесет на кочиите се претставени само вооружени со копја и штитови како повеќето егејски управувачи на воени кочии, наместо со лакови и стрели, кои биле типично оружје на кочиите на Блискиот Исток.

seapeoples59.jpg

Ова е единствен приказ на Пелесет воин кој е претставен во изолација и затоа не може да се меша со другите морски народи. Тој е претставен, заедно со другите затвореници, на површината на северната колонада од столбови во Мединет Хабу. Се чини дека е прикажан со различна капа од типичниот шлем со перјаница карактеристичен за Пелесет.

seapeoples70.jpg

Глава/врв на копје што датира од околу 1150 година пр.н.е. е пронајдена во Абидос, каде група на морски народи биле населени за време на владеењето на Рамзес IV. Како што е забележано во Библијата, воената супериорност на Филистејците всушност се засновала врз нивниот монопол над производството на железо во регионот.

seapeoples29.jpg

Неколку оружја датирани околу 1250-1150 година пр.н.е. кои биле пронајдени на гробиштата кај Тел Ес-Са Идјех. Присуството на „двоен питос“ (еден вид сад за чување на жито) во погребувањата може да укаже на присуство на група на таканаречените морски народи. Хронолошки гробиштата во Тел Ес-Са Идјех ја опфаќаат транзицијата помеѓу бронзеното и железното доба, а алатките и оружјето од двата видови на материјал се пронајдени во самите гробници.

seapeoples53.jpg

Текстилот (платното) чии остатоци биле пронајдени на ова копје укажува на тоа дека овие предмети биле завиткани во него или пред да се положат во гробниците или биле прицврстени со цврсто врзување околу телото на починатиот во египетскиот манир на погребување.

seapeoples54.jpg

Многу интересен златен диск изработен во Филистеја, егејски според стилот и пронајден во Ашдод, кој датира од околу 1100 до 1000 година пр.н.е. Ова е можна кружна покривка на топчестиот врв на рачката на мечот.

seapeoples73.jpg

Типични Пелесет шлемови биле т.н. капи со перјаница. Овој шлем веројатно бил изведен со кожни ленти кои се држеле на метален прстен. За време на бронзеното и раното железо доба, овој вид шлемови бил пронајден на повеќе места во Блискиот Исток и источното медитеранско подрачје, како и на островот Сардинија.

seapeoples30.jpg seapeoples31.jpg seapeoples32.jpg

Различни варијанти на шлемови со перјаници кои ги носеле Пелесет, Денјен или Вешеш претставени на релјефите од Мединет Хабу.

seapeoples72.jpg

Други видови на шлемови коишто ги носеле морските народи, претставени во египетските релјефи: A) Пелесет, B) Тјекер, C-D) Шекелеш, E) Денјен и F-G-H-I) Шасу.

seapeoples93.jpg

Во поморската битка меѓу морските народи и египетската војска на Рамзес III, бродовите на Пелесет се во основа прикажани исто со оние од другите морнарици. Исто така, во овој случај бродовите немаат весла (или веслата не ги претставил уметникот) и е прикажано само пловилото. Тие имаат единечен јарбол и висока крма што завршува во облик на глава на патка која служела како средство за удирање. Во оваа репрезентација Пелесет се опремени со долги мечеви, кружен штит со големи димензии и оклоп за торзото или корсет во „јастог“ стил.

seapeoples33.jpg

A) Овој целосно бронзен оклоп е составен од плочки за градите и грбот и долни ленти за заштита на рамената/надлактиците. Неговиот генерален дизајн се заснова на некои ахајски оклопни елементи.

seapeoples81.jpg

B) Овој бронзен оклоп со плочки за градите/грбот и долни ленти се носел над лен или друг хитон направен од нетраен материјал.

seapeoples82.jpg

C) Овој композитен оклоп е составен од бронзени плочки за градите и грбот и штитници за рамената и ватирани ленти во долниот дел.

seapeoples83.jpg

D) Оваа четврта варијанта на оклоп за торзо прикажува неметален корсет, кој веројатно бил направен од кожа или друг помалку траен материјал.

seapeoples84.jpg

Од Крит потекнува овој убав примерок на цилиндричен шлем во форма на бронзена кофа, пронајден во гробиштата на толосот (кружен храм) кај Праинос-Футула и е датиран околу 1200 година п.н.е. Составен е од неколку хоризонтални ребра кои се наизменично наредени со единечни хоризонтални редови на украсни навртки. Генералниот дизајн на оваа бронзена тијара потсетува на некои од оние претставени во релјефот од Мединет Хабу. Слични шлемови кои наликуваат на тијари биле најдени и во некои области на грчкото копно.

latehelmet94.jpg seapeoples94.jpg
 
Последно уредено:

Natan 3.0

Bitch Божји
Член од
17 февруари 2019
Мислења
1.598
Поени од реакции
5.064
Многу интереснен наод е оваа египетска карикатурална кукла, која веројатно претставува припадник на народот Пелесет (Филистеец) со капа од пердуви, пронајдена на островот Малта.

seapeoples91.jpg

Постојат неколку индикации дека Пелесет (Филистејците) талкале низ Мала Азија, за што сведочат и, на пример, типичните пердуви на нивните шлемови кои се повторуваат во ковчези во форма на човек откриени во неколку места во Палестина. Декорацијата на главите на покојниците на овие глинени ковчези повторно потсетува на релјефот од Мединет Хабу. Малите индивидуални разлики во украсувањето на шлемовите - круговите, жлебовите и цик-цак орнаментите можат да сугерираат на различни племиња или кланови. Карактеристиките на овие гротескни ковчези со нивниот „пресметан експресионизам“ што оддаваат ефект на „величествена смиреност, гордост и сериозна меланхолија“ имаат паралели во златната маска пронајдени во микенските гробници.

Лево: погребните маски на морскиот народ Пелесет пронајдени во Палестина, десно: „Агамемноновата“ златна посмртна маска пронајдена во Атреевата гробница во Микена

seapeoples37.jpg index.jpg


По Пелесет и Шерден, се чини дека народот Тјекер најдолго се задржал во мислите на Египќаните. Припадниците на Тјекер учествувале во битката против Египќаните во осмата година од владеењето на Рамзес III. Тие, заедно со Пелесет, биле главната група прикажувана во релјефите од Мединет Хабу, кои прикажувале битка. Тјекер се споменува и во приказната на Вен-Амон од 11 век п.н.е. Авторот се сеќава на посетата на градот Дор, кој го нарекува „...град на Тјекер...“ во Дор, Вен-Амон бил принуден да се справи со Бедер, владетелот на градот, за златото украдено од неговите бродови. Индивидуата идентификувана како поглаварот на Тјекер е илустрирана во релјефот од Мединет Хабу. Тој има брада и носи необична капа што потсетува на шлемовите од доцниот ахајски период прикажани на грнчарството. Воините на Текер се претставени како се борат со кратки, прави мечеви, долги копја и заоблени штитови.

seapeoples38.jpg

Археолошките докази од Дор го потврдуваат тврдењето на Вен-Амон за населбата Тјекер. Покрај тоа, во ископувањата се пронајдени коски од плешки на крави и железни ножеви со рачки од коски слични на оние што се пронајдени на локации во Филистеја. Доказите можеби не ја потврдуваат масовната населба на морските народи, но укажуваат барем на нивно одредено присуство во Дор. Некои научници го следат потеклото на оваа група на морски народи во Троад (областа околу античкиот град Троја), регионот на источниот брег на Мала Азија. Тие го поврзуваат Тјeкер со народот Теукри од Троад, кои веројатно биле раселени по тројанската војна. Предложена е и врска со херојот Теукер, традиционалниот основач на Саламина (од историски познатата битка кај Саламина) во Кипар. Се шпекулира дека народот Тjекер можеби потекнувал од Канаан кој тука дошол од Троад преку Кипар. Некои археолошки докази со прикази на воините што се пронајдени на Кипар, можат да сугерираат одредена поврзаност или заедничка култура меѓу народот Тјекер, оној од Анадолија и Егејскиот народ. Археолошките докази доведуваат до заклучок дека овие луѓе не биле само ограбувачи кои ги пљачкале и пустошеле воспоставените градови, туку група која барала место за населување.

seapeoples39.jpg

Врз основа на текстот пронајден од Новото Кралство на Египет, Денјен се сметале за една од најголемите групи на морските народи и биле извонредни морнари и воини. Денјен се познати од египетски, хититски и класични извори. Во историските извори, Денјен се познати по многу имиња како Дануна, Данунити, Данаос, Данаус, Данаиди, Дене, Данаи или Данајци. Најраниот египетски текст кој нив ги споменува е писмото од Ел-Амарна (средината на 14 век пр.н.е.), кое раскажува за вазалот на фараонот Аменхотеп IV, кралот на феникискиот град Тир, Абимилки. Писмото од Ел-Амарна зборува за смртта на кралот на Денјен и дека по неа неговиот брат станал крал по што во неговата земја настапил мир. Следното споменување на Денјен се појавува за време на владеењето на Рамзес III, од осмата година на неговото владеење (околу 1191 или 1184 пр.н.е.) во неговиот посмртен храм во Мединет Хабу. Во релјефот се вели дека нивна конфедерација била составена од Пелесет, Тјекер, Шелекеш, Денјен и Вешеш кои се обединиле со цел да го нападнат Египет. Денјен се спомнати и во Папирусот од Харис (каде самиот Рамзес III зборува за неговата победа над морските народи), а текстот на ономастиконот кој ги споменува Дене и Гардинер сугерира на идентификување на Дене со Дануа или Данаои и може да се однесува на племе кое живеело во рамнината на Аргос.

seapeoples40.jpg

Постојат неколку теории за тоа од каде потекнувале Денјен: 1) Источна Килиција, 2) Микена, 3) Канаан. Првата теорија дека Денјен потекнувал од Килиција е втемелена врз основа на името Адана, град во источниот дел на Килиција.

seapeoples41.jpg

Втората теорија е поврзана со ахајскиот свет и го изедначува народот Денјен со Данаои од копното на Грција. Многу научници го поврзуваат Денјен со Грците затоа што сите Грци биле наречени како Данајци од страна на Хомер во епот „Илијада“. Фактот дека Хомер им го дава на Ахајците името Данајци е веродостоен предлог, бидејќи Данајците потекнувале од Микена. Грчката традиција сугерира дека Данајците се населиле во Аргос каде го добиле името според Данаос.

Третата теорија што укажува на потеклото на Денјен говори за нивните корени кои водат потекло од Канаан. Додека најголемиот дел од Денјен и другите морски народи се вратиле во Левант како контрамиграција, останатите од нив отишле кон Егејот и Микена и станале познати како Данајци. Други отишле во Мала Азија, а некои морски народи се враќаат во Левант. Денјен биле примени во конфедерацијата на израелските племиња наречена Дан. Тие станале дел од конфедерацијата во Левантот со други групи на морските народи, особено Пелесет. Тие биле дел од веќе споменатата поморската битка против Египќаните, која била прикажана во релјефот од Мединет Хабу. Од историски и митолошки извори можно е да се утврдат следниве факти: племето Данаи потекнувало од исток, а запознавањето на Грција со алфабетот им се припишува токму ним. Неговите членови биле извонредни морнари кои имале посебен култ кон обожавањето на сонцето. Асоцијациите со племето Дан се затоа што тие биле две различни племиња (Данити и Данаи) со идентични имиња и слични карактеристики кои оперирале во истиот географски регион и период или пак постоела нивна заемна врска, а веројатно во одредена мерка и заеднички идентитет. Како заклучок, иако Денјен биле познати од голем број на различни извори, тие претставувале голем дел од конфедерацијата што го нападнала Египет со други групи на морски народи.

Групата од морските народи позната како Шекелеш е една од помалку познатите и нејасни групи. За нив не се знае многу, а тие се спомнуваат само во пасусите на антички текстови, како што се аналите на Рамзес III од неговиот посмртен храм во Мединет Хабу и угаритските текстови. Групата се спомнува и во Ком ел-Ахмар стелата од времето на владеењето на Мернептах. Шеклеш официјално се појавуваат на историската сцена некаде околу 1220 година пр.н.е. и го напаѓаат Египет, а во 1186 година пр.н.е. ја напаѓаат делтата. Еден од најраните извештаи за Шекелеш датира од почетокот на владеењето на фараонот Мернептах, имено, на почетокот на петтата година на неговото владеење, фараонот морал да се соочи со инвазијата од Либија, а со победата над нив тој се фали во своите анали пронајдени во Карнак. Кога Мернептах се соочил со својот непријател, тој се судрил не само со едно непријателско племе, туку и со сојуз на групи луѓе од морските народи, кој се состоел од Мешвеш, народот од островот Кос и од Ликијците, кои биле главни сили и ги повикувале помалите племиња како Шерден, Трисенои и Шекелеш за да помогнат во борбата против Египќаните. Иако Рамзес III остава впечаток дека целосно го искоренил непријателот, морските народи сè уште биле голема закана за Медитеранот. Папирусот од Харис е важен историски бележник, бидејќи укажува на фактот дека Шекелеш од страна на Рамзес III биле користени како гарнизонски сили и платеници, заедно со други групи од морските народи. Како што е споменато и погоре, Шекелеш, Еквеш и Шерден заедно биле заокружени како држави во рамките на Големиот натпис од Карнак на фараонот Мернептах.

seapeoples61.jpg

Релјефите и натписите на Мединет Хабу се најпознатиот извор за морските народи, но само накратко го спомнуваат народот Шекелеш. Сепак, од нив сме во состојба да видиме како би изгледал војник од Шеклеш и како бил опремен во битката. Од записот, Шекелеш (и Тереш) носат платнена капа и медалјон на градите и носат две копја и тркалезен штит; нивното место на потекло се смета за Сагаласос во Писидија. Некои научници верувајте дека Шекелеш потекнувале од југоистокот на Сицилија. Навистина дознаваме од други извори дека „Сикелоите“ не биле оригинални жители на Сицилија, туку мигрирале таму од полуостровска Италија. Во VIII век пр.н.е., грчките колонисти се сретнале со островска група луѓе позната како Сикелс, за кои верувале дека потекнуваат од Италија од каде се доселиле по тројанската војна. Иако малку се знае за Шекелеш, јасно е дека тие биле важен елемент во инвазијата на морските народи и играле важна улога во воените освојувања на коалицијата. Оваа група ја сметале за силна и горда група на луѓе и покрај фактот дека тие се повеќе или помалку опскурни и ретко се споменуваат во античките текстови.

seapeoples69.jpg

Интересен бронзен фрагмент од горниот дел на заштитна воена нараквица и бронзена плоча која најверојатно била зајакнување на кожен или ленен корсет од доцното бронзен/раниот железен период. Овие елементи биле пронајдени во населбата Сикелој во областа Мендолито во близина на Сиракуза, Сицилија.

seapeoples95.jpg

Бронзени врвови на копја и појаси кои датираат од доцното бронзено/рано железо доба, се исто така пронајдени во истата населба во близина на Сиракуза, Сицилија.

seapeoples96.jpg

Бидејќи натписот од Мединет Хабу, кој се однесува на морската битка, само ги споменува Пелесет, Вешеш (обично поврзани со перјани или сламени шлемови) и Шеклеш, некои познавачи сугерираат дека воините со шлемови со рогови, обично идентификувани како Шерден, можеле наместо тоа да бидат Шеклеш. Тие исто така сугерираат дека Шерден веројатно се оние кои се претставени само со шлемови со рогови, но тие кај нив содржат и елементи на централен диск или копче.

seapeoples76.jpg seapeoples77.jpg
 

Natan 3.0

Bitch Божји
Член од
17 февруари 2019
Мислења
1.598
Поени од реакции
5.064
Племето на морскиот народ познато како Мешвеш станало важно за време на владеењето на Рамзес III во Египет. Некои од првите упатувања на оваа група се наоѓаат во натписите од Мединет Хабу, Папирусот од Харис и Папирусот Анастасија. Исто така, тие се прикажани во неколку релјефи во кои се детализирани битките што Египќаните ги воделе против морските народи. За време на повторуваните, бесконечни гранични војни од тоа време, Мешвеш прво се претставени како сојузнички племиња Техену и Темеху, но почнале да играат сè поголема и значајна улога во подоцнежните кампањи. Во 1182 година пр.н.е., Египет бил загрозен од сојуз меѓу Либијците и Мешвеш, кои веројатно исто така го координирале нападот со Пелесет и Тјекер. Дури и да не е сигурно, многу Лабу (Либијци) кои носат фалусна обвивка, можеби биле Мешвеш.

seapeoples47.jpg

По победата на Рамзес III во Втората либиска војна, Мешвеш останале со доволна сила и број за да станат главен противник на Египет за понатамошниот конфликт. Друг историски запис за Мешвеш потекнува од натписите пронајдени во Карнак од победата на Мернептах во Либија во текот на петтата година од неговото владеење - кога се борел со армија составена од Либијци, Мешвеш и други сили кои се движеле по морските патишта. Мешвеш се споменуваат повторно во класичните списи на Херодот, повеќе од илјада години подоцна. Тој ја нарекува оваа група на народи „Макси“ и нуди најголем физички опис надвор од уметничките релјефи. Херодот ја опишува нивната полуварварска фризура - која се состои од бричење на едната страна од главата и оставање на неизбричена коса на другата - и фактот дека тие ги красат телата и се ословуваат себеси како тројански наследници. Тој продолжува да зборува за земјата од која потекнуваат (источна Либија), додека постојано внимава да каже дека не гарантира за ниту една од овие изјави, туку само го пренесува она што самиот го чул. Овие се двата главни извори за Мешвеш, кои ни даваат опис на нивните физикус и култура. Тие првично биле идентификувани во египетските борбени записи дека се бореле заедно со Либијците и нивните сојузници, но биле признати и дека по овие конфликти се искачиле на некоја своја позиција на моќ. Фактот дека Херодот ги издвоил во својата „Историја“ повторно зборува за тоа дека тие во тоа време биле навистина значаен социо-политички ентитет во источниот Медитеран.

Приказ на припадник на народот Мешвеш од гробницата на египетскиот фараон Сети I

slide_13.jpg


Племето Лабу по кое земјата Либија го носи своето име, понекогаш се нарекува Лабу, Либу или Ребу, и се појавува во многу египетски текстови, како што се натписите на храмот во Мединет Хабу. Најраниот од овие текстови е Папирус Анастасија II од династијата XVIII и се појавува во текстовите, иако ретко, до династијата XXI. Секако не е јасно од каде потекнувале Лабу, иако има претпоставки дека можеби потекнале од западниот дел на либискиот регион. Сепак, јасно е дека заедно со другите племиња како Мешвеш, тие го замениле постојаното население на Либија за време на Новото Кралство во Египет. Ако Лабу се од западниот дел на Либија, се чини чудно да се поврзат со морските народи, дури и ако Лабу се бореле со морските народи против Египќаните. Меѓутоа, друга теорија е дека Либу потекнувале од Балканот, или Илирите ги довеле до миграција, за да Либу на крајот се населат во Либија. За другите морски народи се смета дека потекнуваат од Егејот, во случајот со Пелесет или пак од Анадолија, во случајот со многу други племиња на морските народи.

Фрагмент од релјефот од посмртниот храм на Рамзес II кој прикажува припадник на морскиот народ Лабу (Либиец)

Libyan.jpg

Азијати и припадници на Лабу (Либијци) претставени на фајансни плочи од Египет

617176327d5a7dd96e8320b9914b9f94.jpg

Фајансна плоча од престолот на фараонот Рамзес III која го прикажува тетовираниот поглавар на народот Либу

329px-Ramesses_III_faience_tile_-_Libyan_chief.jpg

seapeoples44.jpg


Лабу имаат многу специфични физички карактеристики кога се прикажани во египетските релјефи, како што е светла кожа, црвена коса и сини очи. Исто така, тие носеле украсни наметки, имале еден прамен коса во плетенка и се тетовирале по рацете и нозете. Тие, исто така, споделувале некои од овие карактеристики и со Мешвеш, но за разлика од Мешвеш, Лабу носеле килтови наместо ткаенина над препоните. Но, Лабу сепак биле далеку повеќе документирани за нивните војни против Египќаните отколку за нивниот изглед. Ова е воочливо од една од овие кампањи документирани во „Стелата Израел“ во петтата година од владеењето на Мернептах, во која Мереј, началник на Лабу, ги предводел своите луѓе заедно со другите племиња против Египќаните, при што Мереј и неговите трупи биле поразени. Се тврди дека Лабу се бореле против Египќаните за време на владеењето на Мернептах, бидејќи немало храна. Ова изгледа како разумно објаснување, затоа што знаеме дека за време на политички проблематичните години во Египет по владеењето на Мернептах и Лабу и Мешвеш ја искористиле можноста и се населиле во западен Египет сè до западниот брег на Нил. Потоа, за време на владеењето на Рамзес III, Лабу го нападнале Египет затоа што фараонот одбил да врати едно од децата на поглаварот на Лабу, но Лабу биле поразени, како што е документирано во Папирусот од Харис.

seapeoples45.jpg

Крајот на Лабу се чини дека е исто толку мистерија како и нивното потекло, затоа што има две различни гледишта во однос на нивното исчезнување од историската сцена. Некои од историчарите сметаат дека Либијците повеќе не биле закана по споменатата борба со Рамзес III, додека пак други велат дека Либу продолжиле да претставуваат проблем за Египќаните, барем до владеењето на Рамзес X. Нема докази од ниту еден автор зошто постои толку значајна разлика околу времето во однос на крајот на народот Лабу.

seapeoples46.jpg

Научниците генерално прифаќаат дека името Еквеш или Акваша е египетски еквивалент на Ахајаците во хититските текстови. Ако ова е точно, Грците од бронзеното време треба да се препознаат како еднен од морските народи. Според најдоброто интерпретирање на инскрибираните броеви во Карнак, имало 1213 жртви на Еквеш и тие биле најголемата група меѓу морските народи, јадрото на нивната сила. Понатаму, натписите од Карнак јасно покажуваат дека Акваша или Еквеш биле обрежани. Ретко кој би помислил дека Грците од бронзеното време биле обрежани, но секако, никој со сигурност не го знае тоа. Сигурно е можно дека Еквеш биле Ахајци, но се наметнува прашањето кои Ахајци? Не само што Ахајците биле на копно, туку и на Крит и на анадолискиот брег и островот Родос. Во нивните населби на брегот на Анадолија, Ахајците биле соседи на Лука и можеби биле и сојузници со Лука во разни походи. Легендите зачувани од Грците се сеќаваат на блиски контакти со Лука или Ликијците. Затоа е веројатно дека Ахајците од брегот на Анадолија можеле да бидат затекнати со соседите Лука во одредени историски настани, што ги принудило да пловат кон брегот на Либија или Египет. Можна референца дека Ахајците биле меѓу египетски освојувачи е од Хомеровиот еп „Одисеја“, но секако не е познато дали ова се однесува на сеќавањето за инвазијата на Египет за време на владеењето на Мернептах или други напади врз Египет од страна на Грците од бронзеното или раното железно доба.

Тереш или Турша се споменуваат во текот на петтата година од владеењето на Мернептах (околу 1207 пр.н.е.), во Големиот натпис од Карнак, меѓу непријателската коалиција со која се соочил Египет. Во овој документ се забележани вкупно 742 мртви. За време на владеењето на Рамзес III, поглаварот на Тереш бил прикажан заедно со другите заробени морски народи, во релјефот од Мединет Хабу. Понатаму, во гробницата 23 од Гуроб, археолозите ја пронашле мумијата на Ан-ен-Турша. Тој бил „батлер“ на Тереш во дворот на Рамзес III. Оваа добро сочувана мумија сè уште има светла коса, така што нејзиното потекло не е од Египет, Африка или Азија. Постојат неколку индикации кои можат да ги идентификуваат Тереш како Анадолци. Први кои треба да се земат предвид се Тројанците. Троја се појавува во хититскиот запис како Таруиса. Разумна претпоставка е дека луѓето кои себеси се нарекувале како „Таруиса“ се повикувале на некое име блиско до ова. Периодот на напад на оваа коалиција на морските народи е компатибилен со некои од воените акции кои се случиле во областа на Троја, по што можеле да се очекуваат многу бегалци од Троја, а некои од нив се обиделе да преживеат користејќи ја својата лукавост и мечеви. Друга можност е дека Тирсенијан биле релевантна група пирати со бродови со добра пловидба споменати во две пишани дела датирани од околу 700 пр.н.е. во песна позната како Химна на Дионис, која традицијата му ја атрибуира на Хомер.

seapeoples48.jpg

За време на класичниот период, Херодот и Тукидид ги споменуваат овие народи под името Тиренијци. Херодот ги лоцира географски овие народи во Лидија, Мала Азија. Тукидид забележува дека тие живееле на островот Лезбос, во близина на брегот на Лидија. Лидија е името во класичниот период за земјата која во бронзеното време била Арзава, а веројатно и дел од реката Сеха, област лоцирана на крајниот југ од Таруиса. Некои научници сугерираат дека Тирсенијците можат да се поврзат со Етрурците, преку топонимот Тиренското Море – кој потекнува од грчкиот термин – кој сè уште живее како име за водите помеѓу Тоскана и Корзика. Покрај тоа, треба да се земе предвид и дека етрурскиот збор со кој тие се ословувале себеси бил „Расена“. Третата можност го менува географскиот фокус кон југоисточниот брег на Анадолија. Во записникот со Хититите, кој содржи список на градови со име Кумани, Зунахара, Аданија и Тарса, тие се појавуваат заедно. Овие последни два се со поголема веројатност градовите Адана и Тарсус, па сигурно е дека градот Тарсус постоел во бронзеното време. Ако Египќаните го прашале човекот од Тарсус од каде потекнува, тој би можел да посочи кон северниот правец и да одговори „од Тарсус“, „Тарша“ или „Тарсас“. Овој одговор Египќаните ќе го напишат како „Т-р-с“ или „Т-р-ш“, притоа испуштајќи ги самогласките според египетските фонетски правила. Тарсус е близу крајбрежјето, а во подоцнежните времиња важно пристаниште, згора на тоа, не е голема оддалеченоста од брегот на Лука и веројатно овие народи биле во чест заемен контакт.

Каркиса (Киркаш) се чини дека се едо од помалите племиња на морските народи споменати во античката литература. Во повеќето од нивните антички референци тие се споменуваат само попатно, а во многу референци не е јасно дали тие се споменуваат како група на луѓе или како географски регион. Првото спомнување на Каркиса се случило за време на владеењето на Рамзес II во Египет и Муватулис во Хититската Империја. И двајцата императори ја споменуваат Каркиса; Рамзес ги спомнува Каркиса во своите натписи во врска со битката кај Кадеш. И во билтенот и во песната на битката кај Кадеш, Каркиса се спомнуваат како племе кое ги здружило своите сили со Хетитите. Името Каркиса се појавува само на списоците и не се дадени никакви конкретни детали за племето. Хититските записи за Каркиса ја засилуваат идејата дека Хетитите и Каркиса биле сојузници во тоа време. Во аналите, Муватулис ја спомнува личноста што тој ја испратил кај луѓето од Каркиса. Муватулис ги платил Каркиса да го заштитат овој човек од неговите сопствени браќа. Човекот потоа ја заземал страната на непријателот на Муватулис и повторно бил заробен, по што тој се молел за вазалство од хититскиот император. Каркиса се воведени во оваа приказна како сојузници на Хетитите, што се поклопува со нивниот опис на Рамзес II. Каркиса во античката литература последен пат се појавуваат во Аменопејскиот Онамастион кој нив ги спомнува во врска со Лука. Оваа референца е само од географска природа и не споменува ништо друго освен местоположба на луѓето. Географската положба на морскиот народ Каркиса се заснова на нивната поврзаност со земјата на Лука. Некои научници ги лоцираат Каркиса во југозападна Мала Азија, додека пак, други споменуваат дека тие се поврзани со хетитскиот регион Карија, кој се наоѓа на југозападниот врв на Анадолија.
 
Член од
8 ноември 2008
Мислења
2.172
Поени од реакции
1.265
А што ако се работи за грешка во преводот од неписмените западни научници?
Што ако се работи за ПЕЛАзГИЈЦИ? Затоа што “пелагиос“ на “грчки“ јазик значи “море“!
Па едноставно, кога во старите оригинални списи во среден век прочитале Пелазгијци тие тоа го протолкувале како “Морски народи“ :)
Дали случајно не се работи за нашите предци, старите, добри Пелазгијци, односно Белагијци односно белаци/белци?
 

Darling

High Value
Член од
5 јуни 2009
Мислења
13.198
Поени од реакции
27.503
А што ако се работи за грешка во преводот од неписмените западни научници?
Што ако се работи за ПЕЛАзГИЈЦИ? Затоа што “пелагиос“ на “грчки“ јазик значи “море“!
Па едноставно, кога во старите оригинални списи во среден век прочитале Пелазгијци тие тоа го протолкувале како “Морски народи“ :)
Дали случајно не се работи за нашите предци, старите, добри Пелазгијци, односно Белагијци односно белаци/белци?
Spisite za niv se prvicno napisani na egipetski i direktno prevedeni, bidejki istite ovie morski narodi ja unistile mikenska grcka civilizacija pred da dojdat do egipet.
Klasicniot grcki jazik nastanuva 700 godini po ovoj nastan, ako ne sum greska.
 
Член од
8 ноември 2008
Мислења
2.172
Поени од реакции
1.265
Така, ама какви се разликите од еден јазик, до друг, до трет... Грчкиот јазик е Коине јазик. Од 300 год. пр.н.е.
Остатокот од моето мислење, нешто подоцна оти немам време сега.
 

Darling

High Value
Член од
5 јуни 2009
Мислења
13.198
Поени од реакции
27.503
Така, ама какви се разликите од еден јазик, до друг, до трет... Грчкиот јазик е Коине јазик. Од 300 год. пр.н.е.
Остатокот од моето мислење, нешто подоцна оти немам време сега.
Pa so ogled na toa deka edniot e indo-evropski, a drugiot afrikanski, ogromna e.
 
Член од
12 март 2009
Мислења
19.714
Поени од реакции
15.584
случајно гуглав за Амунтаио, ( Сорович) родноито место на татко ми, а сум бил тамо ама последен пат 2004..

..On March 4, 2007, an unknown civilization around four lakes that lasted from 6000 BC to 60 BC has been uncovered in two important excavations of a Neolithic and an Iron Age settlement in the Amyntaio district of Florina, northern Greece.

A 7,300-year-old home with a timber floor, remnants of food supplies and blackberry seeds are among the findings in a Neolithic settlement near the lakes of Vegoritida, Petres, Heimatitida and Zazari. Garments, women’s fashions and burial customs in northern Eordaia 3,000 years ago are coming to light among the hundreds of funeral offerings in a forgotten necropolis dating from the Iron Age in western Macedonia. ....


ова никако не ми оди во глава, Амунтаио е блиску до Пела, како можело да постои таква цивилизација а да нема никакваа конекција со кралството Македонија ??
јас пред многу години нешто читав, го сфатив како гробници од периодот на кралот Аминта, но сега кажува НЕПОЗНАТА ?? цивилизација, од 6000БЦ до 60БЦ
значи Ацика освојувал до Индија а тука блиску не освоил ??
 
Член од
8 ноември 2008
Мислења
2.172
Поени од реакции
1.265
случајно гуглав за Амунтаио, ( Сорович) родноито место на татко ми, а сум бил тамо ама последен пат 2004..

..On March 4, 2007, an unknown civilization around four lakes that lasted from 6000 BC to 60 BC has been uncovered in two important excavations of a Neolithic and an Iron Age settlement in the Amyntaio district of Florina, northern Greece.

A 7,300-year-old home with a timber floor, remnants of food supplies and blackberry seeds are among the findings in a Neolithic settlement near the lakes of Vegoritida, Petres, Heimatitida and Zazari. Garments, women’s fashions and burial customs in northern Eordaia 3,000 years ago are coming to light among the hundreds of funeral offerings in a forgotten necropolis dating from the Iron Age in western Macedonia. ....


ова никако не ми оди во глава, Амунтаио е блиску до Пела, како можело да постои таква цивилизација а да нема никакваа конекција со кралството Македонија ??
јас пред многу години нешто читав, го сфатив како гробници од периодот на кралот Аминта, но сега кажува НЕПОЗНАТА ?? цивилизација, од 6000БЦ до 60БЦ
значи Ацика освојувал до Индија а тука блиску не освоил ??
“Непозната“ за “Грците“... Се прават дека е непозната оти ќе испадне дека е наша (блиска на нашите во Породин, кај с. Славеј и сл.) При тоа, таа култура нема да има “грчки“ карактер - тоа е она што ги “боли“ нив и затоа викаат дека е “непозната“.
 

Kajgana Shop

На врв Bottom