Не бе не, не не и не, не можам да си поверувам се уште. Не е можно, кажете ми дека сонував и дека не сум разбуден. Не сум свесен што се деси, каква историја испишаа момциве. Ајде ќе одиме со ред од почетокот на сезоната.
Прв меч со Монпеље на гости, бранителот на титулата, очекував да не потопат а ние со цел плен се вративме. Уште тогаш момциве најавија дека нема да бидат топовско месо како што беше најавувано во ракометниот свет. Генерално ни предвидуваа едвај пласман во втората рунда и таму испаѓање. Меѓутоа, Вардар не би бил Вардар ако не ги изненади сите. И покрај сите турбуленции и најави, стартуваа со 4-0!!! По Монпеље следеше лесен меч со Кристианштад дома, а потоа БУМ, Веспрем на гости падна. Тука искрено очекував да не согазат, без заебанции, тим спремен за титула имаа уште од почеток на сезона, еден куп јаки играчи, тим во кој се вложени сериозни пари, наспроти Вардар во фаза на распаѓање... Ги осакативме на тој меч, како и на вчерашниот хехе. Следуваше Рајн Некар дома и подоцна пораз од Киелце на гости, сосема очекуван и нормален по фуриозниот старт. Да ја скратиме причата, следуваа два порази од Барса, сосема очекувани, икс со Брест таму, победи гости со Некар и Кристианштад и лека полека си го заверивме пласманот натака и закажавме меч со Загреб.
Се очекуваше Вардар да иде даље али на онаков начин? Никако. Ги откорнаа во двомечот и излегоа на мегдан со Пик Сегед. Е тука мнооооооооооогу луѓе и експерти се заебаа во прогнозите, вклучувајќи ме и мене. Искрено очекував победа од 2-3 гола разлика во Скопје и пораз од 7-8 во Сегедин, но што се деси? Добивме канонада на голот на Сегед во последните 10 минути во Скопје, за на гости рутински да ја зачуваме предноста иако во првото полувреме имавме проблеми.
И потоа долго очекуваниот Ф4 каде бевме убедливо на последното место според шанси да освоиме. Барса нормално убедлив фаворит, и Вардар не би бил Вардар ако одма не го добие најтешкиот противник. Ама па како е најслатко, по најтешкиот пат, нели?
95% од мене беа убедени дека губиме лесно и глатко, 5% имаше надеж дека сепак овој тим има срце и душа и може да приреди уште едно изненадување. Пресреќен сум што тие 5% од мене победија во случајов, ПРЕПРЕПРЕПРЕСРЕЌЕН. Околу утакмицата, 45 минути додека водеше Барса со 6-7 голови разлика ние игравме егал во позиционен напад со нив, а на контри не убија. Секоја одбрана на Де Варгас беше контра и гол за Барселона, а додека ние одбраните на Милосављев ги користевме за спори и позициони напади и не профитиравме премногу од нив. Ок, тоа е и јачината на Барса, играта во транзиција. Приметив на 2 тајм аути во второто полувреме дека оној дегенерикот Чави Пасквал едно исто им збори на неговите ракометари, дос он дос, дос он дос, и само тоа го повторуваше. Кој си бе ти тренер со тој ростер на играчи само два на два да им кажуваш да играат? Тука беше прочитан од Парондо кој мајсторски ја постави одбраната во второто полувреме и скроз ги неутрализираше нападите на Барселона. За Барселона како колектив немам зборови, најгнасниот тим на планетата заедно со ПСЖ, нула од фер плеј, Криштопанс лежи умрен на терен овие гол даваат, Карачич нога искрши овие брзаат гол да дадат, епа кур да јадете све да ви ебам. Ги стигна и кармата, Карачич кога се повреди им испадна топката од раце, ГЛЕДА ГОСПОД МАТЕР ВИ ЕБАМ ОДВРАТНА!!! Она што го направи Вардар во второто полувреме против Барселона ќе се раскажува со децении, на деца и на поколенија ќе го прераскажуваме, добиена беше Барса со ДЕВЕТ голови разлика. Палмарсон, Дика Мем, Дуарте или како и да се вика, Сораиндо, Томас, останаа буквално без зборови, неми, не им се веруваше што ги снајде. Да бидам искрен, во еден момент делуваше како да играме во Скопје кога ја направивме серијата и се доближивме на 1 гол, тогаш Барса не знаеја што да прават, им паѓаа топки од раце, се плашеа да преземат одговорност, апсолутно изгубени во свемирот беа.
И сеа што даље? Ја тепавме Барса, најјакиот тим во светот, ни остана финалето против Веспрем, повторно аутсајдери... Можеме ли? Нормално дека можеме, ние сме Вардар, нема откажување никогаш, до последен момент. Што знам луѓе, како во воздухот да се осеќаше дека ќе освоиме. Гледав во Жапон на Рузвелтова, газдата ваљда е некој постар Комита, имаше многу Комити собрано, се пееше цело време, секој гол се прославуваше со овации, секоја одбрана на Деки со овации, буквално како на стадион да бевме.
Имавме фуриозно прво полувреме, Веспрем беше одуван од теренот, како брз воз ги прегазивме. Во второ очекуван беше мал пад во нашата игра, пишав и на форумов овде, слично изгубивме во Скопје, не треба да ги потцениме и да мислиме дека е готово. Ме загрижи повредата на Шишкарев, он ни е еден од најбитните играчи во одбраната. И испаднав во право, не стигнаа за многу брзо време и направија да гледаме егал меч до крајот. Доброто е што во ниту еден момент не го испуштивме водството, до -1 ни дојдоа и толку беше од нив. Мора да го пофалам Парондо, во прав момент го одмори Деки и го стави оној Гебсдсадснадсандас како и да се вика, Гебдан мислам, и ликот имаше клучна интервенција, СО ФАЦА одбрани.
Мислам дека тоа беше моментот што ги уби Веспремци, покрај ладнокрвноста на Чупич од линијата за 7 метри.
Штербик (не сакам да го пцујам, сепак легенда ни е) ги врати во игра во второ, имаше пар маестрални интервенции, чисти зицери фаќаше и после тоа Веспрем даваше голови. Она копилено Тонесен не промаши да му ебам се најмило, Гајиќ нешто се курчеше у второ, продаваше муда за бубрези, Ненадиќ пробуваше да испровоцира исклучувања али безуспешно, Дејвис со константен притисок врз судиите и делегатот како и целата клупа на Веспрем, сето тоа БЕЗ УСПЕХ. Они имаа многу повеќе исклучувања од нас ако не се лажам, и притоа немаше никаква глума од наша страна, Криштопанс е играч кој не глуми, а изеде ќотек колку за цела година. Исто и Столе и Мораеш, цело време играа Веспремци на граница на исклучување. На крајот тоа не им се исплатеше, кој ги ебе!!
Одлично судење бај д веј, судење какво ретко се гледа.
За играчите од каде попрво да почнам. Ајде од Игор кој изигра епска сезона, ГОАТ левел сезона. Заедно со Столе, од побитните играчи секако, се со најголем стаж во Вардар. Преживеа се и сешто, смена на тренери, незимање плати, седење на клупа, повреди, 300 работи му се десија и дечкото остана до крај во Вардар, го даде својот последен атом од снагата и изгина за овој дрес. Нормално, тоа го наплати со титула, како што заслужува секој јунак. Секоја ти чест Игоре, фала ти за се, како што реков погоре на поколенија ќе раскажуваме за тоа што го имаш направено за овој тим и неговите фанови. Среќно во натамошниот дел од кариерата.
Столе. СТОЛЕ ТИ СИ НАША ИКОНААА, ИКОНААААА, ИКОНАААААААААА. Цела сезона се мачи со повреди, ама кога и да влезе 100% го менува текот на играта, во позитивна смисла секако. Што значи да имаш еден ваков искусен играч и лидер, па мислам дека не постои тренер во светот кој не би посакал играч како Столе. Влезе, даде гол, изнуди 2 исклучувања ако не се лажам, го одмори Мораеш, буквално се како што треба. Што и да кажам џабе е, си бил, си, и секогаш ќе останеш најголемиот Вардарец. ГРАНДЕ СТОЛЕ!
Криштопанс.
Ај сеа да видам колку души рековме дека Криштопанс е дрво, нема муда, џабе е 215 висок, итн итн?
Мислам дека не постои фан на Вардар што го нема речено ова, али за се постои демант во животот па така и за играта на Криштопанс. Она што го изигра сезонава е за чиста 10-ка, нарочито во вториот дел и на овој ф4. Реално гледано он беше МВП на турниров, ама што рече Ксаго баш холивудски е на Карачич да му се даде таа награда пошо беше срцето на тимот и двигател на играта. Инаку Криштопанс е нереално битие, 60 минути подеднакво добро во двата правци, па ретко кој ракометар го може тоа искрено. Згора на се трпи еден тон ќотек, не се буни него само си игра, пример за прав спортиста. Секоја чест и за тебе големо момче, со среќа во ПСЖ.
Дибиров. Некако тивок ми беше Тимурчо на завршниов турнир. Обично он се истакнува на вакви натпревари, но од непроценлива вредност е неговото присуство на теренот, и во напад и во одбрана. Нормално, Тимур не би бил Тимур, и покрај тоа што беше како што реков во сенка, ако не постигне некој еврогол со кој ќе ја крене публиката на нозе. Исто еден од најголемите Вардарци, со највеќе стаж, фала ти за се до сега ќелави комраде мој.
Мораеш. Страшен втор дел од сезоната, страшен Ф4. Конечно се разви во пикерот кој сите очекуваа да стане, не за џабе беше земен во Кил пред да дојде во Вардар. Ок, мора да се признае дека има хронични проблеми со повредите па затоа не може да фати континуитет. Во секој случај маестрален Ф4 одигра, без грешка и во напад и во одбрана.
Глеб Калараш.
Многу ми е смешен човеков жими се. Таков со долга недефинирана брада, дивтар, све мава и тепа што ќе му се испречи на патот, секогаш врие кога ќе добие исклучување, лудило од играч. Како што рече Нињо, успеал малце да го смири темпераментот и на завршниов турнир одигра многу зрело, не правеше глупи исклучувања и сличи дегенески ствари. Обично знаеше да прави 2 исклучувања за 20 минути и иди после играј во одбрана...
Чупич. Овој да го нема цела сезона, да нема стапнато на терен и на тренинг, одма би го викнал да ми игра финале, во било кое време. МУ ДО ЊА, секогаш бил секогаш и ќе биде. Човек за големи натпревари, големиот ИВАН. ДАНКЕ од се срце Иване.
Деки Милосављев. Што да кажам што веќе не е кажано за него? Донесен како анонимус, замена за големиот Штербик, нула очекувања од јавноста, а он изигра ГОАТ СЕЗОНА, сезона за аналите. Среќно во Фуксе Берлин мајсторе, дај Боже цела кариера да ти е осипана со успеси.
Ќе застанам тука, секако има уште за спомнување ама излишно е веќе било што да се каже, момциве не направија да се чувствуваме горди што сме Македонци и фанови на Вардар. Да им приредима после еден топол и пречек со шестоцифрена бројка на фанови на плоштадот.
Не знам, не ми е јасно се уште што направивме, во шок сум, дрхтам, ми чука срцево како ретардирано. ИСТОРИЈА