Дали имаме право на втора шанса за живот?

[Psychosick]

Ако е само ова што ни го кажуваш, тогаш тоа не е никакво оцрнување.

Мислам луѓе прават грешки и на повозрасни години и се поправаат, не пак за некој кој што бил малолетник. Не знам зошто воопшто го земаш тоа присрце.

Се разбира уште еднаш да напоменам, ако ова е целата приказна.

Затоа што знаат некогаш да ме ребраат на оваа тема, само затоа ми е тешко.

 

[stratUs]

Да но што ако минатото ве оцрнува?[DOUBLEPOST=1552554484][/DOUBLEPOST]

Да ама моето и нивното не е исто.

Не реков дека твоето е исто.Ти кажав и предходно дека треба да продолжиш непред,а не да се враќаш назат.Имаш нов живот и дете кое зависи од тебе .Тека да се најдобро.

 

[goodvibe]

Многу ми е жал за вашето дете, но според тоа значи и јас подобро да починам за да немам трауматизиран живот, така се осеќам.Многу сакам да се родам од ново или да можев да го сменам времето.

И јас така се чувствував. Одкако расчистив со токсичните луге во мојот живот многу се разболев. На доктор ми рекоа оти имам тумор на некој внатрешен орган, но неможеа точно да го лоцираат. На некој начин тоа ми дојде како олеснување, си реков конечно ке најдам мир. Решив ако треба да одам на хемо терапија, нема да одам. Но имаше луге во мојот живот кои сакаа да бидам жива, им требав тука. Решив дека ако не за мене, вреди да се потрудам за тие луге. На крај туморот не испадна лош и сам си се излечи. И ете жива сум. Си ги признавам моментите на слабост и си давам втора шанса оти и јас сум човек. Дури и да сум згрешила и направила лош избор во момент на слабост, не се обвинувам. Направив како што мислев дека е најдобро, Сега знам подобро и правам подобро. Не вреди да се казнуваме за нешто кое треба да ни биде само една лекција во животот. Гледај напред сега, натаму сакаш да одиш, нели?

 

[Psychosick]

И јас така се чувствував. Одкако расчистив со токсичните луге во мојот живот многу се разболев. На доктор ми рекоа оти имам тумор на некој внатрешен орган, но неможеа точно да го лоцираат. На некој начин тоа ми дојде како олеснување, си реков конечно ке најдам мир. Решив ако треба да одам на хемо терапија, нема да одам. Но имаше луге во мојот живот кои сакаа да бидам жива, им требав тука. Решив дека ако не за мене, вреди да се потрудам за тие луге. На крај туморот не испадна лош и сам си се излечи. И ете жива сум. Си ги признавам моментите на слабост и си давам втора шанса оти и јас сум човек. Дури и да сум згрешила и направила лош избор во момент на слабост, не се обвинувам. Направив како што мислев дека е најдобро, Сега знам подобро и правам подобро. Не вреди да се казнуваме за нешто кое треба да ни биде само една лекција во животот. Гледај напред сега, натаму сакаш да одиш, нели?

Секој сака да оди напред, мене ми е највеќе за моето семејство, знам маж ми колку се бори за нас, уште што се нема направено за да ни е убаво и каква иднина ни планира.
Он вика дека тоа е минато, да не се плашам и да не го мислам.

 

[goodvibe]

Секој сака да оди напред, мене ми е највеќе за моето семејство, знам маж ми колку се бори за нас, уште што се нема направено за да ни е убаво и каква иднина ни планира.
Он вика дека тоа е минато, да не се плашам и да не го мислам.

Прекрасен ти е мажот. И јас запознав еден прекрасен маж што помина низ токсичен брак. Млад се оженил, не знаел со кого си има работа. Набрзина две деца, и дури потоа излегле лошите работи на површина. Бившата илмала патолошка дијагноза за која тој не знаел. Не можел да ја разведе заради притисок од домашните и околината. Дома кавги, расправии, понекогаш и физички пресметки. Така 20 гоини, додека керките не пораснаа. Ги знаеме во град оти во мало место живееме. Секакви муабети му вадеше на човекот а вистината беше сосем поинаква. Конечно пред две години се разделија со кавги и полиции. Јас во тој период почнав да се грижам за него(му готвев понекогаш) оти ми беше жал. знам како е сам и јас бев сама 4 години. Тој почна да ме моли да се преселам кај него ама мене ми требаа добри 6 месеци. Уште ми беше многу срам од моето искуство, иако не бев ништо крива. На крај мајка ми ме убеди да соберам сили, да продолжам напред и да си дозволам да бидам среќна. Еве една година живеам со мојот божји дар(така му е името). Има прекрасна смисла за хумор, многу е мил и прав гентлман. Со него си го најдов мирот и многу ми е добро. Ти посакувам и ти да одкриеш уште многу убави верзии од самата себе. Животот е патешествие и работите што ни се случваат не оформуваат како личности. Така се гради карактер и се стекнува искуство. Ни една лекција не е бесплатна и оние болните и убавите, се си има вредност и цена.

 

[Ne0]

Главата горе и само напред, срце нежно. Остави ги душманите нека зборуваат колку сакаат, а кога ќе видат дека си успеала тек тогаш нив болката ќе ги стегне. Поготово, тие што те "ребрале" можеш комотно да ги избришеш од круг на пријатели, бидејки тоа ти кажува дека се лажни пријатели. Бог е еден и единствен, не се секиркај, тој ќе им врати. Секое добро и лошо искуство те прави посилна и попаметна. Браво за се што си издржала, навистина си силна! Ептен ми е мило и драго што Бог не те заборавил и те запознал со твојот маж, посебно некој што се бори за вашето семејство и што те мотивира и подржува за подобро утре. Љубов до двајцата!

 

[Krstev]

Секој сака да оди напред, мене ми е највеќе за моето семејство, знам маж ми колку се бори за нас, уште што се нема направено за да ни е убаво и каква иднина ни планира.
Он вика дека тоа е минато, да не се плашам и да не го мислам.

Eпа доизвади му ја душата уште некоја година, нека цркни копилето млад од нерви. После ти и онака ќе си продолжиш со животецот, цело време со куку оле ле, мене никој не можи да ме сфати, мене никој не знае колку ми е тешко.

Ај малце реалити чек...
прво, ПРЕтоксична си. Го сфаќаш тоа? Претоксична си за самата себе, а потоа и за околината.
Мажот ти дома ти вика да продолжиш и да не живееш во минатото (кое и онака е далечно), овде на форум отвори тема и пола форум скокна во твоја одбрана и те советува да крениш глава горе, да растераш тоа облаците и да мислиш позитивно (секако и да делуваш)... ти повторно како пијан за бандера дека многу ти е тешко и дека никој не те сфаќа.

Океј, ПЕКИ, на маката што ја имаш и на тешкотиите низ кои врвиш... НО, само ти имаш мака? Само ти имаш тешкотии? На мажот ти лесно му е? На другите членови од твоето потесно или пошироко семејство (барем оние кои те сакаат) лесно им е?
Секој има некои проблеми во животот.

Овде, барем сите до сега, добронамерно те посоветуваа да продолжиш понатаму. АКО има потреба оди разговарај со психолог, земи некој активност дополнителна во вид на „излегување од дома“ т.е. не знам оди во некоја теретана, оди на часеви по факинг балет ако треба или било што и да правиш, да си активна.
Се надевам работиш, ако работиш тоа само по себе ти е еден вид издувен вентил пошто денес ќе смениш средина, ќе се сретниш со луѓе, ќе излезиш од дома.
КОГА ќе се вратиш дома те чека дете и маж што те сака и спремен е да направи СЕ за тебе.
ЛУЃЕ, БИ УБИЛЕ да се на твое место. Да имаат нормален партнер што ги сака и да имаат дете.

Потруди се повеќе.
Впечатокот ми е дека не се трудиш доволно.
Секако, како и сите човечки суштества и ТИ заслужуваш среќа.
Епа не чекај, заслужи ја, бори се за неа.
(животот не дава ништо на тацна, повеќе зема одошто да ти подари нешто...)

 

[goodvibe]

Eпа доизвади му ја душата уште некоја година, нека цркни копилето млад од нерви. После ти и онака ќе си продолжиш со животецот, цело време со куку оле ле, мене никој не можи да ме сфати, мене никој не знае колку ми е тешко.

Ај малце реалити чек...
прво, ПРЕтоксична си. Го сфаќаш тоа? Претоксична си за самата себе, а потоа и за околината.
Мажот ти дома ти вика да продолжиш и да не живееш во минатото (кое и онака е далечно), овде на форум отвори тема и пола форум скокна во твоја одбрана и те советува да крениш глава горе, да растераш тоа облаците и да мислиш позитивно (секако и да делуваш)... ти повторно како пијан за бандера дека многу ти е тешко и дека никој не те сфаќа.

Океј, ПЕКИ, на маката што ја имаш и на тешкотиите низ кои врвиш... НО, само ти имаш мака? Само ти имаш тешкотии? На мажот ти лесно му е? На другите членови од твоето потесно или пошироко семејство (барем оние кои те сакаат) лесно им е?
Секој има некои проблеми во животот.

Овде, барем сите до сега, добронамерно те посоветуваа да продолжиш понатаму. АКО има потреба оди разговарај со психолог, земи некој активност дополнителна во вид на „излегување од дома“ т.е. не знам оди во некоја теретана, оди на часеви по факинг балет ако треба или било што и да правиш, да си активна.
Се надевам работиш, ако работиш тоа само по себе ти е еден вид издувен вентил пошто денес ќе смениш средина, ќе се сретниш со луѓе, ќе излезиш од дома.
КОГА ќе се вратиш дома те чека дете и маж што те сака и спремен е да направи СЕ за тебе.
ЛУЃЕ, БИ УБИЛЕ да се на твое место. Да имаат нормален партнер што ги сака и да имаат дете.

Потруди се повеќе.
Впечатокот ми е дека не се трудиш доволно.
Секако, како и сите човечки суштества и ТИ заслужуваш среќа.
Епа не чекај, заслужи ја, бори се за неа.
(животот не дава ништо на тацна, повеќе зема одошто да ти подари нешто...)

леле, Крстев...топ совет

 

[Utopia123]

Eпа доизвади му ја душата уште некоја година, нека цркни копилето млад од нерви. После ти и онака ќе си продолжиш со животецот, цело време со куку оле ле, мене никој не можи да ме сфати, мене никој не знае колку ми е тешко.

Ај малце реалити чек...
прво, ПРЕтоксична си. Го сфаќаш тоа? Претоксична си за самата себе, а потоа и за околината.
Мажот ти дома ти вика да продолжиш и да не живееш во минатото (кое и онака е далечно), овде на форум отвори тема и пола форум скокна во твоја одбрана и те советува да крениш глава горе, да растераш тоа облаците и да мислиш позитивно (секако и да делуваш)... ти повторно како пијан за бандера дека многу ти е тешко и дека никој не те сфаќа.

Океј, ПЕКИ, на маката што ја имаш и на тешкотиите низ кои врвиш... НО, само ти имаш мака? Само ти имаш тешкотии? На мажот ти лесно му е? На другите членови од твоето потесно или пошироко семејство (барем оние кои те сакаат) лесно им е?
Секој има некои проблеми во животот.

Овде, барем сите до сега, добронамерно те посоветуваа да продолжиш понатаму. АКО има потреба оди разговарај со психолог, земи некој активност дополнителна во вид на „излегување од дома“ т.е. не знам оди во некоја теретана, оди на часеви по факинг балет ако треба или било што и да правиш, да си активна.
Се надевам работиш, ако работиш тоа само по себе ти е еден вид издувен вентил пошто денес ќе смениш средина, ќе се сретниш со луѓе, ќе излезиш од дома.
КОГА ќе се вратиш дома те чека дете и маж што те сака и спремен е да направи СЕ за тебе.
ЛУЃЕ, БИ УБИЛЕ да се на твое место. Да имаат нормален партнер што ги сака и да имаат дете.

Потруди се повеќе.
Впечатокот ми е дека не се трудиш доволно.
Секако, како и сите човечки суштества и ТИ заслужуваш среќа.
Епа не чекај, заслужи ја, бори се за неа.
(животот не дава ништо на тацна, повеќе зема одошто да ти подари нешто...)

Другарче, се убаво кажа, само ќе ти кажам нешто.
Да бидеш предмет на булинг во општеството не е ниту најмалку мала работа, посебно личностите кои те повредиле да ги гледаш секојдневно и да те потсетуваат на минатото кое сакаш да го заборавиш.
Луѓето се злобни, ќе те малтретираат и ќе гледат како страдаш без да помислат колку ја повредуваат личноста.
Ти кажувам од искуство бидејќи и јас бев предмет на потсмев во средношколските и основно школо и воопшто не е лесно.
Жената поминала низ лош период, за среќа има подршка но не и секој може да реагира на исти начин со булинг и минатото.
Таа треба да си биде подршка на самата себе но не можеш да знаеш низ што се поминувала тој период.
Зошто сите што не сте биле предмети на булинг дека е лесно да го поминеш тој период?
Црните мисли, односно психата е лоша работа посебно кога ќе те нападне во период кога се трудиш да излезеш од тие маки. Ако немаш подршка тој период ти мораш да се справиш сам.
Вистина е дека времето може да лечи се, но некогаш остава трајни траги и белези што не можеш да се избориш со нив.
Сите имаме тешкотии во животот, но не секој ја има таа јачина во карактерот да се избори со некои работи.
Престанете со тоа дека секој има тешкотија во животот бла бла булшит курац палац совети. Ова воопшто не помага секогаш.
Некој ќе се снајде, некој не може и тоа е тоа. Треба да имаш внимателен пристап кон личноста која се наоѓа во депресија a не да ја критикуваш зошто тоа најмалку и е потребно.

 

[Krstev]

Другарче, се убаво кажа, само ќе ти кажам нешто.
Да бидеш предмет на булинг во општеството не е ниту најмалку мала работа, посебно личностите кои те повредиле да ги гледаш секојдневно и да те потсетуваат на минатото кое сакаш да го заборавиш.
Луѓето се злобни, ќе те малтретираат и ќе гледат како страдаш без да помислат колку ја повредуваат личноста.
Ти кажувам од искуство бидејќи и јас бев предмет на потсмев во средношколските и основно школо и воопшто не е лесно.
Жената поминала низ лош период, за среќа има подршка но не и секој може да реагира на исти начин со булинг и минатото.
Таа треба да си биде подршка на самата себе но не можеш да знаеш низ што се поминувала тој период.
Зошто сите што не сте биле предмети на булинг дека е лесно да го поминеш тој период?
Црните мисли, односно психата е лоша работа посебно кога ќе те нападне во период кога се трудиш да излезеш од тие маки. Ако немаш подршка тој период ти мораш да се справиш сам.
Вистина е дека времето може да лечи се, но некогаш остава трајни траги и белези што не можеш да се избориш со нив.
Сите имаме тешкотии во животот, но не секој ја има таа јачина во карактерот да се избори со некои работи.
Престанете со тоа дека секој има тешкотија во животот бла бла булшит курац палац совети. Ова воопшто не помага секогаш.
Некој ќе се снајде, некој не може и тоа е тоа. Треба да имаш внимателен пристап кон личноста која се наоѓа во депресија a не да ја критикуваш зошто тоа најмалку и е потребно.

НИКАДЕ не рече дека била цел на булинг туку била силувана и малтретирана од поранешниот „дечко“ на свои тинејџерски години.
Од тогаш до денес успеала да се мажи, да роди дете итн итн итн.... што значи за да се мажи била веќе во врска т.е. на еден начин го надминала сето тоа.

СЕ' што му кажав беше дека РЕАЛНО гледано на работите не треба да гледа црно и дека ако сама не може да го надмине проблемот да побара помош од стручно лице.
На крај и кажав дека како и секој друг човек заслужува среќа и треба да се бори за истата.

НЕ ја осудив, ниту пак му дадов булшит совети, како шо викаш ти. Напротив.

Доколку имаш подобар совет пиши и мада нема „магични“ решенија на ваков проблем. Одговорот лежи во самата неа и уште 200 души овде на форум на гла да застаните и жртви да се прајте НИКОЈ ЖИВ не можи да ви поможи САМИ ако не си поможите на себе си. Првенствено тоа.

 

[Utopia123]

НИКАДЕ не рече дека била цел на булинг туку била силувана и малтретирана од поранешниот „дечко“ на свои тинејџерски години.
Од тогаш до денес успеала да се мажи, да роди дете итн итн итн.... што значи за да се мажи била веќе во врска т.е. на еден начин го надминала сето тоа.

СЕ' што му кажав беше дека РЕАЛНО гледано на работите не треба да гледа црно и дека ако сама не може да го надмине проблемот да побара помош од стручно лице.
На крај и кажав дека како и секој друг човек заслужува среќа и треба да се бори за истата.

НЕ ја осудив, ниту пак му дадов булшит совети, како шо викаш ти. Напротив.

Доколку имаш подобар совет пиши и мада нема „магични“ решенија на ваков проблем. Одговорот лежи во самата неа и уште 200 души овде на форум на гла да застаните и жртви да се прајте НИКОЈ ЖИВ не можи да ви поможи САМИ ако не си поможите на себе си. Првенствено тоа.

Кога и се обратив колку што знам била предмет и на булинг а тоа е само дел од тоа што го поминувала, да додадеме на тоа и малтретирањето и силувањето...бомба.
Ја советував истото ко тебе но за некои работи е потребно долг период, па дури и цел живот не е доволен за да го поминеш.
Јас среќа успеав да се справам но тоа, што не значи дека може и таа, но да, силата треба и во себе да ја бараме.
Некогаш си имаме поставено мозочна бариера, лабилен карактер, не знаеме каков е нејзиниот карактер за да може да се каже точно.
Постојат и такви што додека биле предмет на булинг, па дури и на силување да се случи да си го одземат животот баш поради црните мисли.

 

[Joshua_Tree]

...секое лошо психичко искуство има во себе еден или неколку "анкери" кои не не пуштаат да продолжиме понатака да "пловиме" во животот
...не барај совети и помош од други додека не осознаеш кои се тие "анкери"

Поздрав
Јоshua_Tree

 

[TOT]

Секогаш

 

[Ron Burgundy]

Бројот на шанси кои ги добиваме у животот зависи само од нас