@cool@
Η Μακεδονία δεν είναι Ελληνική
- Член од
- 2 јуни 2007
- Мислења
- 23.601
- Поени од реакции
- 27.109
Црвливи јаболка во европската кошничка
Автор: http://www.forum.com.mk/_user/15/profile:smir:Милан Аџиевски
Марко Атила Хеаре од Хенри Џексон Институтот од Велика Британија ја спореди Грција и нејзинита шовинистичко-фашистичка политика со шупливо јаболко чиј црв ги заразува сите здрави во европската кошничка
Во односите на меѓународен план, двојниот аршин на големите кон помалите земји е повеќе правило отколку исклучок. Овој непобитен заклучок е многупати потврден во практиката, па затоа не цитирам примери затоа што тоа и врапчињата го знаат.
Но, не треба да се премолчи кога вистината за двојните аршини, според познатиот диктат: “Не гледај што правам, туку слушај што зборувам!”, ја кажуваат слободните умови од Европа, како што тоа неодамна го направи во својот прилог на Интернет Марко Атила Хеаре од Хенри Џексон Институтот од Велика Британија.
Тој ја спореди Грција и нејзинита шовинистичко-фашистичка политика со шупливо јаболко чиј црв ги заразува сите здрави во европската кошничка, под услов да се такви.
Оправдувајќи ја сопствената нелогична политика со неопходниот консензус, политиката на Брисел, но и на Вашингтон, заглибува во калта на грчкото ретроградно неотстапување од нејзината црвена линија, а посипувањето со пепел го манифестира со препораката: Македонија и Грција да го следат примерот на Словенија и Хрватска, кои својот територијален спор го решија со заносните меѓусебни погледи меѓу Косор и Пахор.
Така предлагаат оние на кои не им пречи кога мешаат баби и жаби. Спор за територија нема никава допирна точка со спор за нечие име. Јас да загубам некој од прстите на дланките или цело стопало, ќе останам со одреден стпен на инвалидитет, но моето име ќе остане нечепнато.
Според тоа, нема идентични синоними, туку нелогично-парадоксален преседан во развојниот процес на нечовековата нецивилизација - навидум посилниот арогантен сосед му наредува на помалиот и послаб да го смени името!
Зошто тоа го прави? Има ли некој храброст, без влакно на јазикот, јавно и најгласно што може, да праша: зошто?!
Додека друг смогне храброст, дозволете јас да го кажам мојот одговор: Грција, безрезервно поддржана од западно-европскиот естаблишмент, сака да го смени името на Македонија за, конечно, да го фрли во неповратен заборав сопственото геноцидно злодело што го направи и го прави врз Македонија и Македонците, уште од обидот да се поробат “варварите” во предантичкото доба, па до ѕверските убиства, протерувањата и екстрадикциите на Македонците во и по Втората светска војна, сесрдно помогнати од напалм-бомбите на англо-американските авиони, потоа неуспешните обиди Грција и Србија да станат соседи.
Едноставно кажано, штитетјќи ја Грција, Западот се штити себе си, го прикрива сопственото колонијално минато од осветлување, поточно, лустрација.
Но, проблем не се само црвливите европски јаболка. Уште поголем проблем се мувлосаните божем македонски души, како: Глигор Кировски, Црвенко Бранковски, Ордан Сашовски, Георги Љубчовски, Геро Бранковски и многумина на нив исти или слични, кои не се ништо друго, туку објекти, внатрешен човечки потенцијал на континуираната субверзивна војна против Македонија.
Затоа, на крајот, да потсетам на правилото на кое најчесто забораваме: јачината на агресивноста на противникот е можна само ако нападнатиот е слаб и неединствен. Или, поедноставно кажано: никој не може да биде толку јак, колку што ние можеме да бидеме слаби.
:smir::smir::smir::smir::smir::smir:
Автор: http://www.forum.com.mk/_user/15/profile:smir:Милан Аџиевски
Марко Атила Хеаре од Хенри Џексон Институтот од Велика Британија ја спореди Грција и нејзинита шовинистичко-фашистичка политика со шупливо јаболко чиј црв ги заразува сите здрави во европската кошничка
Во односите на меѓународен план, двојниот аршин на големите кон помалите земји е повеќе правило отколку исклучок. Овој непобитен заклучок е многупати потврден во практиката, па затоа не цитирам примери затоа што тоа и врапчињата го знаат.
Но, не треба да се премолчи кога вистината за двојните аршини, според познатиот диктат: “Не гледај што правам, туку слушај што зборувам!”, ја кажуваат слободните умови од Европа, како што тоа неодамна го направи во својот прилог на Интернет Марко Атила Хеаре од Хенри Џексон Институтот од Велика Британија.
Тој ја спореди Грција и нејзинита шовинистичко-фашистичка политика со шупливо јаболко чиј црв ги заразува сите здрави во европската кошничка, под услов да се такви.
Оправдувајќи ја сопствената нелогична политика со неопходниот консензус, политиката на Брисел, но и на Вашингтон, заглибува во калта на грчкото ретроградно неотстапување од нејзината црвена линија, а посипувањето со пепел го манифестира со препораката: Македонија и Грција да го следат примерот на Словенија и Хрватска, кои својот територијален спор го решија со заносните меѓусебни погледи меѓу Косор и Пахор.
Така предлагаат оние на кои не им пречи кога мешаат баби и жаби. Спор за територија нема никава допирна точка со спор за нечие име. Јас да загубам некој од прстите на дланките или цело стопало, ќе останам со одреден стпен на инвалидитет, но моето име ќе остане нечепнато.
Според тоа, нема идентични синоними, туку нелогично-парадоксален преседан во развојниот процес на нечовековата нецивилизација - навидум посилниот арогантен сосед му наредува на помалиот и послаб да го смени името!
Зошто тоа го прави? Има ли некој храброст, без влакно на јазикот, јавно и најгласно што може, да праша: зошто?!
Додека друг смогне храброст, дозволете јас да го кажам мојот одговор: Грција, безрезервно поддржана од западно-европскиот естаблишмент, сака да го смени името на Македонија за, конечно, да го фрли во неповратен заборав сопственото геноцидно злодело што го направи и го прави врз Македонија и Македонците, уште од обидот да се поробат “варварите” во предантичкото доба, па до ѕверските убиства, протерувањата и екстрадикциите на Македонците во и по Втората светска војна, сесрдно помогнати од напалм-бомбите на англо-американските авиони, потоа неуспешните обиди Грција и Србија да станат соседи.
Едноставно кажано, штитетјќи ја Грција, Западот се штити себе си, го прикрива сопственото колонијално минато од осветлување, поточно, лустрација.
Но, проблем не се само црвливите европски јаболка. Уште поголем проблем се мувлосаните божем македонски души, како: Глигор Кировски, Црвенко Бранковски, Ордан Сашовски, Георги Љубчовски, Геро Бранковски и многумина на нив исти или слични, кои не се ништо друго, туку објекти, внатрешен човечки потенцијал на континуираната субверзивна војна против Македонија.
Затоа, на крајот, да потсетам на правилото на кое најчесто забораваме: јачината на агресивноста на противникот е можна само ако нападнатиот е слаб и неединствен. Или, поедноставно кажано: никој не може да биде толку јак, колку што ние можеме да бидеме слаби.
:smir::smir::smir::smir::smir::smir: