Ајде бројка нема проблем.
Не е јасно дали Леванка и нејзината неписмена секретарица го напаѓаат овој закон поради нивната грижа за Македонскиот јазик, за кој утврдивме дека одамна веќе на декларациите на најпродаваните продукти во државава стои и јазикот на малцинството. И да немаше закон за тоа, производителите логички ќе го наметнеа затоа што целта им е да продадат и да остварат профит. Логика економска, иако овие од леванка као економијата ја гледаат како база, нивното недочитување на теориските авторитети на кои се повикуваат ги носи до вакви недомислени заклучоци. Значи аргументот дека национал-шовинизмот на дуи е носечки агент во оваа проекција, е булишт со должна почит за национал-шовинизмот на дуи кој постои, ама во други области, области кои не може интелектуалата на леванка да ги мапираат.
Друго, повторно економската логика укажува на прилагодување на состојбата каква што ја носи т.н. пазар, за кој секако дека леванка не сака да биде слободен, исто како што прават национал-шовинистите на дуи, но да биде според нивна мера, етно-фиромски подесен. Значи две идеи за регулација, секоја со свои аргументи. Повторно во име на економската логика, на малите стопанственици кои продаваат леб и млеко на локално и регионално ниво, сонот им е да станат национални. Како ќе стане национален доколку тој не овозможи слични перформанси како оние кои функционираат на национално ниво. Едноставно. Можеби нивните производи ќе бидат застапени после тоа и во Гостивар и во Тетово, настрана логиката на северните-фиромски-кајганџии дека треба да се бојкотираат шиповски производи и размена со шипови, економијата кажува друго, осбено на национално ниво, имено, на голема соработка на источниот и западниот крај.