Проблемот во сето тоа е на повисока инстанца од тоа „зошто“ она не го свиѓа него веќе. Ко што пишав, причините може да се глупи и банални, она можда его трипа дека сака да има авантура со некој латински заводник Фабио и тристо други глупи или паметни причини, само што ако се задржиме на тоа, тежината на проблемот и поентата на филмот ќе падне на ниво на „Млади Бунтовници“.
Вака сега. Имаш ти жена. 100 години сте со брак, се и се посветил максимално, ја сакаш, почитуваш, и овозможуваш се, 4 деца имате, живеете, стареете заедно и доаѓа ден и таа ти бара развод. И место фино лепо да ти каже сакам да се разделиме затоа што веќе не те сакам, сакам да имам авантура со Фабио, ти рече сакам да се разделиме затоа што ти си крив што веќе не те сакам, затоа што еднаш не ми донесе чај. И те претставува како најголем бездушник. И нема да ти биде криво и да те фати инает покрај се? Во ред е што не го сака веќе, не е во ред што него го обвинува за тоа.
Не е тоа поентата, пак муабетов иде накај „Млади Бунтовници“. Малце тешко и апстрактно е за објаснување, треба да навлегуваме у филозофија на право, религија и етика за да ти објаснам кон што целам, нешто што може да се збори у друга прилика и е оф топик во ситуацијава.
...Не би пишал, доколку не морав. Прво, на конструктот потсвесно не му е местото таму каде што ти го спомнуваш. Зошто? Еве ти една причина: потсвесното останува потсвесно. Нејзините намери најверојатно се определени и од потсвесното, ама таа не е во никаков допир со својата потсвест така како што си пишал ти.
Зошто би му сметало ако она има друг после него и ја уценува со тоа што нема да и' даде развод ако не му вети дека нема да има друг после него?
Само затоа што е мое мислење, тоа не значи дека треба да се согласиш.
1. Можеби затоа што ја сака малку повеќе, па не може да се справи со загубата. Зборувам во свое име - понекогаш помислата дека саканата личност е со некој друг знае да предизвика чувство на гушење. Освен тоа, тие се пар кој минал долг временски период заедно. Нему ни на крај памет не му идело дека нивниот брак ќе заврши така како што сите видовме. Пробај да ги разбереш неговите постапки малку подлабоко... ќе видиш дека освен горчина има тука и љубов. Барем јас видов љубов.
Дали неговата неможност да се справи со загубата е поврзана со емотивна стабилност или емотивна нестабилност?
Не разбираш. Јас тврдам дека тие што не можат да се справат со загубата, се емотивно нестабилни, а не дека само емотивно стабилните луѓе можат да се справат добро со загуби. Едноставна логика е.
Како можеш да го тврдиш ова?
Или ова?
Ако не постојат психички стабилни луѓе, со каков стандард компарираш кога кажуваш дека со ова не успеале да се справат „посилни“ и „психички постабилни“ луѓе?
Не си воопшто јасен и правиш логички грешки. Јас можам цело време да ги посочувам твоите контрадикторности, а ти да лупаш ад хок со тоа што ќе кажуваш дека навлегувам во игра на зборови.
Па и тера нестабилен, глеј го Ким Јонг, ќе не' разнесе сите. Те разбрав, само смири се, више идеш накај ред величина „петанестабилност“.
