GoD.HateUSaLL
Фар акрос д диштанс
- Член од
- 30 март 2008
- Мислења
- 8.339
- Поени од реакции
- 8.238
Вака, целта на расправијата е да се стигне до закључок, до компромис.Не знаев каде и кого да пашам, па случајно ми текна да пишам тука! Го обожавам форумов, барем луѓето се искрени кога се на нет и кога не ги гледаш, а тие искрено и директно ти кажуваат.
Еве вака: Девојка ми и јас одиме веќе 3 мес. јас сум во друга држава на студирање и не можам да си одам дома често, на 2-3 месеца. Многу често се караме во неделата еднаш е сигурно расправија, таа секој пат ми се заканува дека ќе ми раскине, онака од одоколу...како нешто не оди помегу нас, чувствувам дека е несигурна и ми потенцира дека далечината си го прави своето. Кога се караме често знае да каже и дека не си одговараме во карактерите но ме сака. И јас ја сакам и затоа ја толерирам, да беше некоја друга уште првиот пат ќе и ги удрев клоците, но премногу ја љубам. Не можам без неа, никогаш не ми се случувало ова иако сум имал многу врски, дури сум давал и совети на овие теми....Знам дека сум многу вљубен во неа, но не можам да издржам да се караме секоја недела и таа да ми се заканува со раскинување. Па јас сум машко, главен, многу ги почитувам жените, немој да ме разберете погрешно. Ама кога некој секој пат некогаш директно, а некогаш не, ти се заканува во врската со раскинување??? Видете ние и да раскинеме, што јас сум и верен и немам некоја посебна глупост направено од тие размери...ќе ми биде тажно 2-3 месеца и ќе продолжам понатаму, но не сакам да ја загубам? Се тера јас да сум се сменел...бла бла бла...иако јас веќе многу се сменив, и токму поради неа. Јас ја сакам а и таа мене, но имаме многу караници. Да продолжам со неа или не? Совет???
Ти како маж, после секоја расправија, на крајот ќе и кажеш, "Ајде сеа ти кажи се што ти смета, па ја ќе кажам се што ми смета, и ќе си ветиме дека тие ствари нема да ги праиме".
Ја ова го практикував, и многу ми завршуваше работа, ако цурата ти е коректна и ако стварно си се љубите, ќе бидете и 2цата малце попустливи, и нема да правите работи што ви сметаат...
Ако пак таа ти се заканува дека ќе ти раскине само ради далечината, ондак кажи и дека е слободна.
Знам дека премногу ја сакаш и дека не е лесно, ама какво фајде имаш од тоа да идеш со цура на која не и е пријатно со тебе (а тоа се одразува и на тебе директно) и сака да ти раскине поради рандом причини...
Биди секогаш коректен и фин, али немој да бидеш премногу попустлив.
Се расправате, стигате до закључок, си ветувате, ескејп, и почињате нов разговор ко ништо да не било но си се држите до ветувањата.
Коа реков немој да бидеш премногу попустлив мислев на тоа, ако глеаш дека она настојува со тебе да се кара, ако настојува да ти се заканува дека ќе раскине, а при тоа истото не го прави за работите да ги среди, туку да ги влоши, раскини уште сега.
Раскини одма. Немој да размислуваш. Ни а ни б, ако таа несака да вложи труд, крај, нека брка петли.
И, факт е дека е тешко да се одржи врска на дистанца, али, олесни и ја работата со тоа што ќе направиш да се чуствува сакана.
Доколку се чуствува сакана, нема да има грижи, и ќе прејде преку тоа што сте на далечина...
Ако пак ти не се чуствуваш сакан, објасни и, и прашај ја шо е работата, и дали би можела во односнот да внесе малце топлина...
Поздрав..
Среќно