Несомнено интересите на Израел се поклопуваат во даден временски моментум со актите на Исламска Држава, но долгорочно гледано самата ИД е реална закана по опстанокот и постоењето на израелската држава и тоа многукратно поголема закана од постоењето на стабилни, суверени, секуларни арапски држави, како на пример една Сирија пред војната ( не дека Сирија беше идеална држава без сопствени проблеми ).
ИСИЛ е чудовиште од типот на Франкенштајн, многумина ( САД, Катар, КСА, Турција, Израел ) положуваа сметка во насока на остварувањето на сопствените интереси, кои патем меѓусебно сите се различни, преку формирање и делување на една милитантна организација од типот на ИСИЛ, а тоа што сметам дека не го предвидоа е дека истиот тој експеримент ќе излезе од контрола и ќе почне да делува " самосвесно ", односно ќе се оттуѓи од креаторите ( неколкумина ) и ќе делува во насока на остварувањето на сопствените идеали.
ИСИЛ досега не ја нападна израелската држава во ниту еден наврат, ниту една единствена ракета испалена од ИСИЛ не прелета кон еврејска држава, што е многу чудно, со оглед на идеологијата кој ИСИЛ ја гаи, но од друга страна пак, можеби и се свесни за својата моќ / немоќ во споредба со Израел и не се преценуваат, туку можеби го оставаат на крај, како шлаг на тортата.
Израел можеби не ја финансирал ИД, но одредени акти и постапки на ИДФ против позиции на САА и тоа во склад со одреден напредок на САА против ИД на терен, индицираат дека можеби изралески тајни служби ( Мосад ) учествувале / учествуваат во насочување на ИД. Впрочем и Биби потврди дека е добро кога нивните непријатели се тепаат меѓусебно на терен.
Израел нема непријател во Иран, посебно не после смената на Ахмадинеџад. Уствари, претседателското место како позиција во иранското општество не е клучната фигура во креирањето на надворешната политика. Мислам дека во Иран дуваат нови ветришта, а и народот е уморен од изолација и сеење страв и омраза и одржување на тензија со надворешен непријател константно.
Клучот лежи во решавање на палестинското прашање, што според мене е есенцијата на хроничната нестабилност на Блискиот Исток.[DOUBLEPOST=1443082771][/DOUBLEPOST]
[DOUBLEPOST=1443079144][/DOUBLEPOST]
Види, настрана од јавните изјави. Израел е загрижен од замешаноста на Хезболах и Иран во војната во Сирија. Разговорот со Путин е посреден разговор со Иран. Биби бара гаранции од Путин за Иран и Хезболах. Зошто на пример Биби и валдините медиуми во Израел не ја критикуваат воената интервенција што ја најавува Русија во Сирија?
Израел делува превентивно, иако е мала веројатноста дека Сирија ќе отвори уште еден фронт, за враќање на Голанската висорамнина.
Веројатно се загрижени од можноста добар дел од руското оружје да заврши во рацете на Хезболах, кој е можеби единствената закана по Израел и воена формација на Блискиот Исток да му нанесе удар во било кое време. Впрочем, Биби дотрча во Москва и кога Русија реши конечно да му предаде од системите С-300 на Иран.
Интересното е што последнава година на Блискиот Исток, од релевантните играчи, т.е. актери, сите одат кај Путин на гости. Во Москва, не во Вашингтон.
Кога ќе ми текне дека до пред година ипол, кога загустуваше во Украина, некој пишуваше дека Русија не е ниту регионална сила, не па светска
(ќе се познаат кои се ).