ElNinho
Мадридиста!
- Член од
- 17 јули 2009
- Мислења
- 20.959
- Поени од реакции
- 57.695
Ракометот е без сомнение најпопуларниот, можеби и најуспешниот спорт во Македонија, но реалноста е дека во глобални рамки е сеуште на скалата на „второкласните“ спортови, во кои не се врти голема пара и кои немаат големо медиумско покривање кое би ја вртело таа пара.
Пред се, во голема мера тоа се должи на тоталната непозналица за овој спорт кај најдемократската нација во светот и нејзините сателити. Ако кошарката е незналица за Британците, кај Америте е светост, а ако фудбалот кај Америте е „soccer", кај Британците е начин на живот. Ракометот и во двете овие земји е за жал непознат поим. Остатотко од светот кој го игра овој спорт нема можност да го пробие во врвот иако во последно време кој друг ако не Арапите фрлаат голема пара и почнуваат да ги рушат финансиските бариери кои ракометот ги познаваше.
Токму заради неможноста да се заработи многу од инвестирање во ракометот, освен ако не си клуб во Франција и Германија или бренд ко Барселона, во блиско и подалечно минато многу ракометни „проекти“ отишле по ѓаволите.
Веќе пет сезони по ред, еден гигант или бар солиден европски клуб, редовен учесник во лигата на шампионите доживува банкрот и распад систем.
„Трендот“ започна на некој начин со данскиот АГ Копенхаген и шпанскиот Сиудад Реал. Првиот обид за експресно правење ракометен дрим тим. Данскиот магнат Јеспер Нилсен инкасираше милиони и собра играчи како Микел Хансен, Сигурдсон, Екгберг, Хвид, Менсах Ларсен, браќата Тофт Хансен... стигна до Ф4 во 2012 и крахот во бизнисот го натера да го „секне“ ракометниот клуб.
Речиси во исто време, нешто слично му се случи и на еден од најлегендарните и најтрофејни клубови во Европа, шпанскиот Сиудад Реал, кој заради финансиски причини прво се пресели во Мадрид и се вклопи во спортското друштво на Атлетико, за потоа да и таму згасне.
Ракометната секција на HSV-Hamburg во 2013 стана освојувач на Лигата на Шампионите, за веќе наредната да се соочи со големи финансиски проблеми и сага која траеше долго време, во која дури им се закануваше и релегација во третата германска лига. На крај, имаше „разумен компромис“, Хамбург остана во првата лига но од него заминаа речиси сите познати играчи. Но ради тоа што се шваби, повторно се вратија во врвот на бундеслигата и оперираат активно на трансфер пазарот.
Динамо Минск беше еден вид на владин проект на Белорусија офромен во 2008-09, со кој сакаше да створи клуб кој ќе биде компетитивен во Европа но и ќе биде клуб-репрезентација со мнозина домашни репрезентативци (звучи познато хехе). Набрзо постана редовен освојуач на домашното првенство. Клубот имаше и забележителни настапи неколку сезони во ЛШ за да и тој после доживее Титаник судбина и да се распадне.
И на крај, секако Металург. Македонскиот клуб кој три сезони стигаше до најдбрите осум во Европа доживеа комплетна катаклизма во текот на мината сезона. Инаетот на сопственикот и неспособоста за менаџирање на костумосаните лица резултираа со масовно емигрирање на играчкиот кадар од клубот, кој најпрво го напуштија странците а потоа и „пучистите“, воглавно домашни ирачи. Сега Металург пак е член на Лигата на Шампионите, но со моменталниот состав е навистина омилената приказна на Червар, онаа за Давид и Голијат.
Така, прашањето е мислите ли дека ќе има некој таков случај и сезонава или конечно ќе се помине без турбуленции?
За тој со точен одговор, нема награда, ради споменатите причини во првиот пасус.