Виртуелна секс симулација - Прототип

[Шкорпион]

Шкорпи, па јас станав значаен дел од твоите сексуални мечтаења и фантазии!! Ако те разберат во хомосексуалниот штаб - ќе те исфрлат од еснафот![

Ме палат сељаци со прост хумор во последно време. Sexy Charles Manson како аватар не помага во ублажување на страстите исто така. Сеа, шо праиме?

 

[Let 3]

Ме палат сељаци со прост хумор во последно време. Sexy Charles Manson како аватар не помага во ублажување на страстите исто така. Сеа, шо праиме?

ооо сакаш грубости... ќотек уз секс, понижувања.... садо мазо...
Значи ако клам на аватар Пруст или Меша Селимовиќ, Џим Морисон, Кнут Хамсун, Ѓорѓе Балашевиќ... нема да ти бидам атрактивен?

 

[Шкорпион]

ооо сакаш грубости... ќотек уз секс, понижувања.... садо мазо...
Значи ако клам на аватар Пруст или Меша Селимовиќ, Џим Морисон, Кнут Хамсун, Ѓорѓе Балашевиќ... нема да ти бидам атрактивен?

Може не е до аватарот. Welcome to try.

 

[Латекс Бурка]

Освен социјално отуѓување и стекнување зависност од нешто што не постои, јас не гледам други потенцијални придобивки. Ок, тука ги тргаме на страна како можностите да тестираш различни сценарија за да видиш каков резултат би добил, ама за ова треба виртуелната реалност да е наполнета со сите можни резултати и веројатности на една ситуација.
Тоа го тргаме на страна, зошто човекот е недоразвиено „говедо“, кое ќе ги користи бенифитите на виртуелната реалност, само за да го задоволи својот глад за успех во сите аспекти од неговото егзистирање. Под успех се мисли на материјалните добра што некој може да ги стекне во еден живот. Мал процент од нас ќе ја користат за гејмање што мислам дека тоа е ок. Поголем процент ќе ја користи за креирање на свет кој не е вистински, само за да побегне од проблемите. Жив мртовец. Значи ќе не направи слаби, ќе престанеме да размислуваме зошто се ќе ни е програмирано и сервирано. Нема веќе mind games, нема социјален живот.
Нема да има потреба поголемиот братучед да те научи како да фаќаш девојки (зошто нели он е фраер), туку ќе имаш на располагање што ти душа сака. И што мислиш колку ќе ти трае заинтересираноста за некоја виртуелна азијка што нема менструација, кога нема да можеш да направиш муабет за пффф не знам .... Колку е другар ти ментал ...
Дали мислиш дека тоа што ќе можеш да си избираш breast size на типката која треба да ја клецнеш, го оправдува фактот што после одреден период можно е да престане да ти се дига на обични просечни девојчиња?

Да, све што кажа тука ќе се случи веројатно, но прашањето не е тоа.

Битно ли е дали искуствата се матерјални, или виртуелни? Крајниот продукт е ист, доколку се постигне тотално custom свет да можеш да си напраиш и да живееш внатре како Game Master, ондак јас одма влагам и се гледаме во задгробниот живот ако има таков, пошо не планирам да искочам.

Реалноста е исто толку лажна колку што и виртуелната реалност, не гледам никаква разлика освен тоа колку имаш контрола на светот во којшто живееш, вака барем ќе имаш контрола и ќе бидеш мал бог во својот свет.

 

[Nessa Alcarin]

Да, све што кажа тука ќе се случи веројатно, но прашањето не е тоа.

Битно ли е дали искуствата се матерјални, или виртуелни? Крајниот продукт е ист, доколку се постигне тотално custom свет да можеш да си напраиш и да живееш внатре како Game Master, ондак јас одма влагам и се гледаме во задгробниот живот ако има таков, пошо не планирам да искочам.

Реалноста е исто толку лажна колку што и виртуелната реалност, не гледам никаква разлика освен тоа колку имаш контрола на светот во којшто живееш, вака барем ќе имаш контрола и ќе бидеш мал бог во својот свет.

Значи да, реалноста може да биде лажна исто како и виртуелната реалност. Може и сите ние сега живееме во нечија виртуелна реалност, и сме програмирани ботови, кои имаат некоја цел во животот не зошто сакаат, туку зошто така ги програмирал некој. Секој кој скршнува од патот е bad bot, кој евентуално е уништен ... (забегав sry)
Целата таа идеа, каде ти ќе бидеш гејм мастер и никој ништо не ти може, и ти ги поставуваш правилата, и сите се баш како што ти сакаш е супер, но не е вистинско.
Плус, ако веќе креираме виртуелна реалност, за самите нас, почнуваме од тоа што го познаваме, растенија, животни, луѓе. Ако им ги додадеме истите карактеристики кои сега ги делиме, сите тие ќе тежнеат кон една цел и исто ќе се однесуваат како и луѓето што те опкружуваат во реалниот свет. Значи, ништо не си постигнал. Пак си направил „реалност“ каде што ги добиваш истите резултати како и во својата првична реалност. Ако ти работи малце повеќе фантазијата, можеш да креираш свет каде би имало суштества на кои ти би им дал карактеристики, но тргнувајќи од фактот што пак ќе се користиш со инфо што ти е познато, пак ќе бидат „човечки“ карактеристики (бес, гнев, љубомора, среќа, тага, егоизам и т.н) кои пак би ти креирале human-like креатури.
Нашето ниво на свест не е толку развиено за да препознаеме други чувства или карактеристики кои би ни овозможиле да креираме нешто ново и невообичаено.
Муабетот ми е дека и тој виртуелен свет би тежнеел накај реалниот, зошто реално такви сме (без разлика дали сме од битови или од хемиски реакции создадени). Пак ќе има војни, владетели, силувања, глад, сиромаштија и се друго што го прави реалниот свет срање. Единствено ти ќе бидеш тој на кој очајните луѓе би се молеле, во момент на слабост.
Да пеер, прекрасно е да бидеш бог, со моменталната свест што ја поседуваме (sarcasm)

 

[sneui]

Што има врска дали е "вистинско" или не е?

 

[Nessa Alcarin]

Што има врска дали е "вистинско" или не е?

Има. Дали ти би сакал да имаш секс цел живот само со blow up dolls? Само овие нема да бидат направени од латекс (или whatever се направени) туку ќе бидат „виртуелни“. Јас разлика не гледам.

 

[Латекс Бурка]

Значи да, реалноста може да биде лажна исто како и виртуелната реалност. Може и сите ние сега живееме во нечија виртуелна реалност, и сме програмирани ботови, кои имаат некоја цел во животот не зошто сакаат, туку зошто така ги програмирал некој. Секој кој скршнува од патот е bad bot, кој евентуално е уништен ... (забегав sry)
Целата таа идеа, каде ти ќе бидеш гејм мастер и никој ништо не ти може, и ти ги поставуваш правилата, и сите се баш како што ти сакаш е супер, но не е вистинско.
Плус, ако веќе креираме виртуелна реалност, за самите нас, почнуваме од тоа што го познаваме, растенија, животни, луѓе. Ако им ги додадеме истите карактеристики кои сега ги делиме, сите тие ќе тежнеат кон една цел и исто ќе се однесуваат како и луѓето што те опкружуваат во реалниот свет. Значи, ништо не си постигнал. Пак си направил „реалност“ каде што ги добиваш истите резултати како и во својата првична реалност. Ако ти работи малце повеќе фантазијата, можеш да креираш свет каде би имало суштества на кои ти би им дал карактеристики, но тргнувајќи од фактот што пак ќе се користиш со инфо што ти е познато, пак ќе бидат „човечки“ карактеристики (бес, гнев, љубомора, среќа, тага, егоизам и т.н) кои пак би ти креирале human-like креатури.
Нашето ниво на свест не е толку развиено за да препознаеме други чувства или карактеристики кои би ни овозможиле да креираме нешто ново и невообичаено.
Муабетот ми е дека и тој виртуелен свет би тежнеел накај реалниот, зошто реално такви сме (без разлика дали сме од битови или од хемиски реакции создадени). Пак ќе има војни, владетели, силувања, глад, сиромаштија и се друго што го прави реалниот свет срање. Единствено ти ќе бидеш тој на кој очајните луѓе би се молеле, во момент на слабост.
Да пеер, прекрасно е да бидеш бог, со моменталната свест што ја поседуваме (sarcasm)

Колку не ме свати чоече. Или незнам што бидна.

Значи, не реков да бидам бог и да создадам свет со луѓе со човечки особини. Зборев колку е добро да имаш тотална контрола над светот во којшто ќе се впуштиш, и еве ќе ти дадам пример за да не ме сватиш грешно пак.

Влагам унутра, изглеам иско као шо изглеам у реалност, пошо така сакам. Живеам у каква сакам куќа, неам финансиски проблеми, секогаш сум млад доколу посакам, сите "луѓе" што се внатре, програми би било подобар термин, се направени по моја мерка. Жена ми? Јас како што сакам. Комшијата? Јас како што сакам, истото важи до секој последен бит во тој свет. Нема војна, нема болест, освен ако ЈАС не посакам да го има тоа. Нема да се моли никој на мене, поши се програми, не се живи битиа. Целата поента е ЈАС да се осеќам како што ЈАС сакам. Не зборам за некое ултра футуристичко ММО кајшо ја сум еден од играчите, или нешо као свет кадешто програмите се sentient и имаат свои неконтролирани мисли и желби и остало. Исклучиво мој свет со мои правила - Виртуелна реалност.

И да, не е вистинско, тое е поентата, ако немаш приметено, луѓето пробуваат да избегаат од реалноста од првиот момент коа има стануа јасно колку е срање. Ако мислиш дека е животов фер, бујрум, продужи да си го живееш, само како што еднаш кажав на еден тип у парк коа зборевме на многу слична тема. Не верувам на никој што ќе ми каже дека не му смета каков е човечкиот живот, и фактот дека ќе умреш притоа не е голема работа. Да не повлекувам накај религија пошо god knows (хаха) колку ќе се истурам на таа тема ако се навлезе.[DOUBLEPOST=1408383074][/DOUBLEPOST]

Има. Дали ти би сакал да имаш секс цел живот само со blow up dolls? Само овие нема да бидат направени од латекс (или whatever се направени) туку ќе бидат „виртуелни“. Јас разлика не гледам.

Епа ако не гледаш разлика што има врска? Не биди контрадикторен.

 

[Nessa Alcarin]

Колку не ме свати чоече. Или незнам што бидна.

Значи, не реков да бидам бог и да создадам свет со луѓе со човечки особини. Зборев колку е добро да имаш тотална контрола над светот во којшто ќе се впуштиш, и еве ќе ти дадам пример за да не ме сватиш грешно пак.

Влагам унутра, изглеам иско као шо изглеам у реалност, пошо така сакам. Живеам у каква сакам куќа, неам финансиски проблеми, секогаш сум млад доколу посакам, сите "луѓе" што се внатре, програми би било подобар термин, се направени по моја мерка. Жена ми? Јас како што сакам. Комшијата? Јас како што сакам, истото важи до секој последен бит во тој свет. Нема војна, нема болест, освен ако ЈАС не посакам да го има тоа. Нема да се моли никој на мене, поши се програми, не се живи битиа. Целата поента е ЈАС да се осеќам како што ЈАС сакам. Не зборам за некое ултра футуристичко ММО кајшо ја сум еден од играчите, или нешо као свет кадешто програмите се sentient и имаат свои неконтролирани мисли и желби и остало. Исклучиво мој свет со мои правила - Виртуелна реалност.

И да, не е вистинско, тое е поентата, ако немаш приметено, луѓето пробуваат да избегаат од реалноста од првиот момент коа има стануа јасно колку е срање. Ако мислиш дека е животов фер, бујрум, продужи да си го живееш, само како што еднаш кажав на еден тип у парк коа зборевме на многу слична тема. Не верувам на никој што ќе ми каже дека не му смета каков е човечкиот живот, и фактот дека ќе умреш притоа не е голема работа. Да не повлекувам накај религија пошо god knows (хаха) колку ќе се истурам на таа тема ако се навлезе.[DOUBLEPOST=1408383074][/DOUBLEPOST]

Епа ако не гледаш разлика што има врска? Не биди контрадикторен.

Те сфаќам пер (и Неса е, ремембер, таа што те сфаќаше? )
И се е убаво тоа што ќе ги направиш да се однесуваат како ти што сакаш, ама нема да ти здосади? Секој ден да очекуваш жена ти исто да се однесува? Да нема ни малце мистерија што би можело ново нешто да се случи.
Ако си мастер, би било логично да го знаеш резултатот од секоја ситуација во која ќе се внесеш. Мене ќе ми е досадно, зошто можеш реално да ги испрограмираш сите можни однесувања и ситуации и да ги одиграш. Реалноста е далеку подруга, не можеш да знаеш што мисли/чувствува другиот пред тебе. Затоа се развиваш ментално, за да ја поминеш таа бариера и да почнеш да ги распознаваш тие околу тебе.

И ја не сакам цел живот да мастурбирам со помагала (т.е сакам некој да има до мене, што дише и чувствува) затоа реков дека нема разлика помеѓу виртуелност и blow up dolls.

 

[sneui]

Има. Дали ти би сакал да имаш секс цел живот само со blow up dolls? Само овие нема да бидат направени од латекс (или whatever се направени) туку ќе бидат „виртуелни“. Јас разлика не гледам.

Исклучително ретки се луѓето што уживаат во реалноста онаква каква што е. Јасно ти е дека објективната реалност е сурова и во поголемиот дел од времето непријатна? Повеќето луѓе со задоволство би избегале од оваа наша реалност.
Што се однесува до субјективната реалност, таа е многу слична на виртуелната, зборуваме за надежи, фантазии, идеи, мислења, ставови, кои ретко се базираат на нештата онакви какви што навистина се туку на нештата какви што ние би сакале да бидат. Можеби единствената разлика помеѓу овие две е што за првата сметаме дека е вистина а за втората дека не е. Траги-комично е што се работи за две лаги.

 

[Nessa Alcarin]

Исклучително ретки се луѓето што уживаат во реалноста онаква каква што е. Јасно ти е дека објективната реалност е сурова и во поголемиот дел од времето непријатна? Повеќето луѓе со задоволство би избегале од оваа наша реалност.
Што се однесува до субјективната реалност, таа е многу слична на виртуелната, зборуваме за надежи, фантазии, идеи, мислења, ставови, кои ретко се базираат на нештата онакви какви што навистина се туку на нештата какви што ние би сакале да бидат. Можеби единствената разлика помеѓу овие две е што за првата сметаме дека е вистина а за втората дека не е. Траги-комично е што се работи за две лаги.

Да реалноста е сурова.
Цитирам мисла од FMA (anime freaks will know) "The pleasure of a dream is that is a fantasy If it happens, it was never a dream..."
Баш тие надежи, фантазии, идеи, мислења, ставови е тоа што не води напред. Да станеме подобри, да го имаме тоа што моментално го немаме. Се развиваме и се градиме, баш заради тие предизвици стануваме подобри луѓе.
Е сега замисли виртуелен свет каде се ти е под конец, каде немаш потреба да се надоградуваш, учиш и развиваш. Што ќе постигнеш? Ок, ќе си ги задоволиш животинските нагони и? Ќе се помириш со тоа што си на ниво на животно? Каде е предизвикот?
Јас моментално не сум задоволна од општата свест на човекот, и знам дека може да учи и да се развива уште. Ако сите се одлучиме сега да влеземе во виртуелна реалност, сме наебале.

 

[sneui]

Да реалноста е сурова.
Цитирам мисла од FMA (anime freaks will know) "The pleasure of a dream is that is a fantasy If it happens, it was never a dream..."
Баш тие надежи, фантазии, идеи, мислења, ставови е тоа што не води напред. Да станеме подобри, да го имаме тоа што моментално го немаме. Се развиваме и се градиме, баш заради тие предизвици стануваме подобри луѓе.
Е сега замисли виртуелен свет каде се ти е под конец, каде немаш потреба да се надоградуваш, учиш и развиваш. Што ќе постигнеш? Ок, ќе си ги задоволиш животинските нагони и? Ќе се помириш со тоа што си на ниво на животно? Каде е предизвикот?
Јас моментално не сум задоволна од општата свест на човекот, и знам дека може да учи и да се развива уште. Ако сите се одлучиме сега да влеземе во виртуелна реалност, сме наебале.

Во кој смисол да станеме "подобри"? Зошто би сакале да станеме "подобри"? Јасно ти е дека со станувањето "подобри" само задоволуваме еден или повеќе од нагоните?
Ти не си задоволна од свеста? Значи не си задоволна од начинот на којшто ја восприемаме релноста сакаш да кажеш? Никој не е задоволен од реалноста. Сите сакаат да ја сменат. Баш создавање на виртуелна реалност е промена во свеста.

 

[Латекс Бурка]

Те сфаќам пер (и Неса е, ремембер, таа што те сфаќаше? )
И се е убаво тоа што ќе ги направиш да се однесуваат како ти што сакаш, ама нема да ти здосади? Секој ден да очекуваш жена ти исто да се однесува? Да нема ни малце мистерија што би можело ново нешто да се случи.
Ако си мастер, би било логично да го знаеш резултатот од секоја ситуација во која ќе се внесеш. Мене ќе ми е досадно, зошто можеш реално да ги испрограмираш сите можни однесувања и ситуации и да ги одиграш. Реалноста е далеку подруга, не можеш да знаеш што мисли/чувствува другиот пред тебе. Затоа се развиваш ментално, за да ја поминеш таа бариера и да почнеш да ги распознаваш тие околу тебе.

И ја не сакам цел живот да мастурбирам со помагала (т.е сакам некој да има до мене, што дише и чувствува) затоа реков дека нема разлика помеѓу виртуелност и blow up dolls.

Нема да ми здосади, ако сакам нешто, ќе го добијам, крај краева, никој не ме силува да останам внатре, ако ми здосади, во што не верувам, можам да си искочам. Не е логично да го знаеш секој исход. Ја би си ставил алгоритми само и се би работело без да знам што ќе се деси. Исто како реалниот свет со разлика дека се што не ми се допаѓа го вадам од алгоритмите, а се што ми се допаѓа го задржувам.

Реалноста е подруга, да, неможеш да знаеш што мисли другиот, да, и затоа се развиваш бла бла, се тоа да, и не ми се свиѓа системот, сакам надвор. Овој свет е суров и не ми се допаѓа.

P.S. Не ме разбираш ти ништо, ти си лажен пророк.

Исклучително ретки се луѓето што уживаат во реалноста онаква каква што е. Јасно ти е дека објективната реалност е сурова и во поголемиот дел од времето непријатна? Повеќето луѓе со задоволство би избегале од оваа наша реалност.
Што се однесува до субјективната реалност, таа е многу слична на виртуелната, зборуваме за надежи, фантазии, идеи, мислења, ставови, кои ретко се базираат на нештата онакви какви што навистина се туку на нештата какви што ние би сакале да бидат. Можеби единствената разлика помеѓу овие две е што за првата сметаме дека е вистина а за втората дека не е. Траги-комично е што се работи за две лаги.

Евен некој што ме сваќа скрос на што целам.

Да реалноста е сурова.
Цитирам мисла од FMA (anime freaks will know) "The pleasure of a dream is that is a fantasy If it happens, it was never a dream..."
Баш тие надежи, фантазии, идеи, мислења, ставови е тоа што не води напред. Да станеме подобри, да го имаме тоа што моментално го немаме. Се развиваме и се градиме, баш заради тие предизвици стануваме подобри луѓе.
Е сега замисли виртуелен свет каде се ти е под конец, каде немаш потреба да се надоградуваш, учиш и развиваш. Што ќе постигнеш? Ок, ќе си ги задоволиш животинските нагони и? Ќе се помириш со тоа што си на ниво на животно? Каде е предизвикот?
Јас моментално не сум задоволна од општата свест на човекот, и знам дека може да учи и да се развива уште. Ако сите се одлучиме сега да влеземе во виртуелна реалност, сме наебале.

Ти не си задовлна. Ти. Тоа е муабетот. Јас, ти, се е субјективно. Јас сакам да се вклучам во таа "надреалност" и да се остаам таму. Ти сакаш да останеш на овој пекол. Не е точно или неточно моето или твоето, само преференции се, и јас не ја разбирам твојата.

 

[Nessa Alcarin]

Во кој смисол да станеме "подобри"? Зошто би сакале да станеме "подобри"? Јасно ти е дека со станувањето "подобри" само задоволуваме еден или повеќе од нагоните?
Ти не си задоволна од свеста? Значи не си задоволна од начинот на којшто ја восприемаме релноста сакаш да кажеш? Никој не е задоволен од реалноста. Сите сакаат да ја сменат. Баш создавање на виртуелна реалност е промена во свеста.

Да, треба да станеме подобри. И не не сум задоволна од човекот како човек. Ќе станеме подобри кога ќе ја развиеме свеста на едно повиско ниво. Да се развие еден човек на повисоко ниво на свест, значи дека нема животинските нагони и инстинктот да го водат во животот.
Значи нема агресија да не води и да сме спремни да убиеме некој, или љубомората да предизвика да сјебаме нечиј живот. Кога ќе сме во хармонија со тоа што не опкружува, тогаш може да збориме дека човекот го постигнал пикот.
Сега за сега сме водени од омраза кон непознато и различно од нас. Сега логично ни е да убиеме некој само затоа што тој убил некој друг (каде престанува кругот?)
Логично е да осудуваме религии, ставови и сексуални ориентации. Зошто? Зошто толку сме способни да размислиме, дека со такво однесување никому не правиме добро. Само си наштетуваме.
И свест не е само како ја восприемаме реалноста.
Свеста е во најопшта смисла: тоталитетот на своите психички искуства (чувствува, перцепции, сеќавања, мислења, репрезентации, здруженија, чувства, потреби, итн ..) за кои сме во можност директно да ги спознаеме со интроспекција и релативно јасно да ги опишеме на еден или друг начин.[DOUBLEPOST=1408388050][/DOUBLEPOST]

Нема да ми здосади, ако сакам нешто, ќе го добијам, крај краева, никој не ме силува да останам внатре, ако ми здосади, во што не верувам, можам да си искочам. Не е логично да го знаеш секој исход. Ја би си ставил алгоритми само и се би работело без да знам што ќе се деси. Исто како реалниот свет со разлика дека се што не ми се допаѓа го вадам од алгоритмите, а се што ми се допаѓа го задржувам.

Реалноста е подруга, да, неможеш да знаеш што мисли другиот, да, и затоа се развиваш бла бла, се тоа да, и не ми се свиѓа системот, сакам надвор. Овој свет е суров и не ми се допаѓа.

P.S. Не ме разбираш ти ништо, ти си лажен пророк.

Кај е балансот? Не може се да биде розево. Никогаш и не било. И кога мислиш дека од алгоритмот си извадил се што не ти се допаѓа, секогаш ќе се најде нешто што нема да тежнее кон таа поставеност на работите. Доколку се е програмирано исто да се однесува и да не тежнее кон промена, тогаш е до-сад-но, мо-но-то-но и без П Р Е Д И З В И К.

И свака част, ме откри дека сум лажен пророк. До сега само пророк бев. Ова е lvl up.

 

[Латекс Бурка]

Кај е балансот? Не може се да биде розево. Никогаш и не било. И кога мислиш дека од алгоритмот си извадил се што не ти се допаѓа, секогаш ќе се најде нешто што нема да тежнее кон таа поставеност на работите. Доколку се е програмирано исто да се однесува и да не тежнее кон промена, тогаш е до-сад-но, мо-но-то-но и без П Р Е Д И З В И К.

И свака част, ме откри дека сум лажен пророк. До сега само пророк бев. Ова е lvl up.

За тебе.