Компромис се направи во 2001 се што води кон понатамошна/и барања на измислени права, дел од буџет и слични срања од партиите национални е чист популизам.
Треба да биде ЈАСНО секоја промена на рамковниот договор барем јас како што разбрав т.е доколку истиот престане да важи тогаш итно стапува на сила претходниот устав и се пред 2001 (за територијалната поделба незнам) но очигледно се претера.
Што треба НИЕ како граѓани да преземеме под ние ги вклучувам и Македонци и Албанци и Срби??
Ние треба да собереме потписи со кои ќе се забрани постоење на национални партии кои согласно искуството ни донесоа само зулум и немаат друга карта па пак играат на национализам а бидејќи рамковниот договор е во сила и Албанците се уставотворен народ оттука правата им се загарантирани следува дека НЕМА ПОТРЕБА ОД АЛБАНСКИ ПАРТИИ, НИТУ ОД МАКЕДОНСКИ па според ова би требало да се реформира политичкиот систем на државата кој наместо да генерира стабилност имаме обратен ефект и покрај рамковниот.
Ова значи повторно слобода апсолутна за политичко организирање но никако по национална а камо ли верска линија де факто и дејуре ова ќе биде крај на ДПА, на ДУИ на ВМРО-ДПМНЕ на ТМРО и низа други партии додека повторно ќе се регистрираат партии базирани на идеолошка и економска основа.
Според мене ова е инстант терапија а потоа не верувам да има толку тензии кои ги генерираат националните партии.
--- надополнето: 25 јули 2013 во 22:30 ---
Борба е согласно правила на игра не се прави дека не разбираш.
И тоа правила на игра како во економското општење така и општествената интеракција.
Не е борба во смисол ликвидација на млади деца или бодење со ножеви и палење куќи(како во Арачиново) или каменување автобуси и железничка инфраструктура.
Ајде настрана инфраструктура ами животите, траумите....кој тоа ќе го врати, кој ќе ги врати тие млади животи??
Гледај го филмот Либертариас и ќе укапираш колкав пацифист сум. 
