Тетово 7 јуни 1943 година,околу полноќ
Во куќата на Јордан Кузмановски подготовките за свадбата на ќерка му Марица се при крај.Таа треба да се мажи в недела-уште еден ден.Јордан беше еден од најголемите сточари,имаше стадо од 6.000 овци.
Но ноќта,топлата јунска ноќ ја пресекоа повеќе истрели.
Тоа беше најзверското и најподмолното убиство во Тетово кога и да е.
Го сторија, изродите од овој народ, „ албанци“ наши,тогаш ги викавме и другачие,
но и имаа едно име тие крвници и убици БАЛИСТИ.
Избоден со ножеви лежеше најстариот син на Јордан, Глигор Кузмановски.
На чардакот една преку друга лежеа мајката Зора и ќерката Марица,убиени со пушка и заклани со ножеви.А Марица само по 24 часа требаше да го стави свадбеното венче.
Во една од собите стенкаше тешко ранет помалиот син Симо Кузмановски.
Во дворот беше стрелан домаќинот Јордан Кузмановски.
Само најмалиот син Кузе Кузмановски некако се спаси од овој ужас и ова клање,сокривајќи се во некоја шупа во дворот.
Во саботата ги погребаа сите петмина.Се од една фамилија.
Градот излезе,речиси целиот град,не само да им одаде почит на чесните граѓани,туку на тој начин да го манифестира незадоволството од се поголемиот терор и зачестените злосторства од БАЛИСТИТЕ.
--------------------------------------------------------------------------------
Дали ова се заборави,нека го ова прочитаат човеците од оваа власт,кој сакаат да ги величаат БАЛИСТИТЕ. Ете тие што правеа во текот на НОБ на нашиот народ.
Треба ли да напишам и како го запалија цело село Беличица и како неговите жители живи ги врлаа во запалените куќи и плевни.И како се изживуваа врз ранетите изнемоштени партизани кој го бранеа селото.Тоа не треба да се заборави.
Со овие и овакви ГАДОВИ нема соживот.Треба да им се врати со иста мера.
Тогаш и се направи некој ред,но сега многу им се дозволи,веќе боли до коска.