Македонски (Солунски) фронт, I-ва светска војна...

Примирието, което се склјучва на 18-ти јули / 10 дни преди подписването на самија договор/
представено от Венизелос като израз на хуманност от неговија августејши господар,
е било вс'штност спасение за гр'цката армија, в с'штото това време заградена в Кресненското дефиле
и в опасност да б'де пленена от б'лгарите.


Гр'цкијат публицист Вентирис описва в "Елефтерон Вима"
как гр'цката војска е била спасена от катастрофа
.
На 16-и Венизелос прод'лжавал да отказва всјако примирие без прелиминарен мир.
Но след разговора си с Мајореску подиробед, като се в'рнал в хотела си,
намерил следната телеграма от крал Константин:

"До г.минист'р-председателја Венизелос - Букурешт...
След подробно описание на военното положение - а именно, поражението на војските на Дамјаниос
и натиска на б'лгарите по останалија фронт с гр'цката војска, се казва следното
"Нашата војска стигна до физическите и морални граници на издр'жливостта.
При тези условија не мога да настојавам да отказвам примирието.
Постарајте се да намерите начин за спиране на военните дејствија
."

Венизелос се завтек'л тогава при рум'нскија минист'р-председател
и му с'обштил за току-што полученото великодушно с'гласие на неговија господар,
за склјучване на примирието, за което молеха б'лгарите.

Вентирис прод'лжава:
"Драмата се разигра с м'лниеносна б'рзина в Букурешт; изход'т бе сполучлив за Г'рција.
Но зад дипламатическата сцена, в Кресненското дефиле,
облјатата с кр'в гр'цка војска прекарваше моменти на см'ртна агонија."
За штастие, бележи Вентирис, б'лгарите оште нјамаха сведенија за сполуката на војските им
."
 
Нека надникнем в телеграмата, изпратена от самонадејанија гр'цки крал
предишните дни / на 14-ти/ до своја минист'р на в'ншните работи Коромилас:

"Голјамото ни преимуштество днес е,
че можем да останем спокојни от страна на Б'лгарија за много поколенија.
Това преимуштество не трјабва да се загуби.
В'в всеки случај не се с'гласјавајте на примирие, дордето не се с'ветвате с мен.
Казвам, че трјабва да изчезне Б'лгарија."
 
" Имало е народи в трагично положение, за които се казва, че са били с г'рба на стената.
Зад г'рба на нашија војник нјамаше стена. Тој се биеше отвсјак'де обкр'жен.
Всички вести, които идеха от в'трешността на страната, бјаха от естество да го отчајат.
Војниците от северна Б'лгарија знаеха, че рум'нците са в техните огништа;
тија от Тракија чуваха за паниката от наст'плението на турците.
Как'в бе тоја в'рховен отпор, само един поет с голјама епическа сила може да го изкаже.
Вазов в'зпја Шипка. Но Калиманица е по-велика от Шипка
Тук нјамаше Русија с'с својата мошт. Тук Б'лгарија стоеше сама с'с своите сетни сили.

Бе станало нешто велико. Б'лгарската историја, стара и нова, г'рми от военна слава.
Но нјама в неја подвиг, равен на тоја, којто изв'рши б'лгарската армија
в последната си борба срешту с'јузените с'рби и г'рци.
Хв'рлена в една безумно замислена војна, разбита при страшни грешки
на нјакои от своите началници, отст'пвашта, понјакога в безпорјад'к,
тја нај-сетне се спрја и застана непоклатима срешту наст'пваштија враг.
Седемнајсет дни поред с'рбите подновјаваха своите ожесточени атаки
и всеки п'т трјабваше да се отдр'пват, като разбита в'лна
под устрема на нашите разредени части.
А ето, че дојде след това с'крушителнијат удар срешту гр'цката војска.
Победата се вр'шташе к'м б'лгарските знамена с'с своето светло лице...
"


Симеон Радев
 
Живела Србија! :) :drk:

Околу пробивањето на фронтот, ќе биде невистина ако кажам дека србите не завршиле голем дел од работата. Исто ќе биде невистина ако кажам дека бугарите не се држеле добро. На крај, војниците на Антантата беа во многу подобра положба, имаа храна секој ден, па дури и хигијенски помагала.

Од другата страна, немале ни чизми.

Неколку битни битки се воделе на овој фронт, ете пробивањето на фронтот кај Добро Поле, но и Битките крај Дојран (овие се изучуваат на светските воени академии), битките за кота 1242...

А, ние нема што да чевствуваме тука, ние и пробивме, и не пробија...
 
Zevsus: факт е дека српската војска во војната не била во Србија... била некоја друга војска во Србија.

Е сега факт е дека не сакаш за тоа да дискутираш можеби од срам или ти е незгодно да даваш одговори на тоа осетливо прашање, та затоа нема да инсистирам.
 
Факт е единствено дека ти си елементарно неписмен кога се у прашање борбени дејствија, историја,војни, стратегии и така натаму. Меѓувпрочем како и политиката (која што како курвинска `активност`) не би рекол дека и на мене ми е посилна страна.

Како што е факт и дека безразлика на тоа упорно си го пикаш носето таму каде што може да ти го напудрат.

Земајќи ги во предвид горенаведениве факти, не мислам да трошам ни зборови ни време за да ти објаснувам колку комплексна операција била извлекувањето на српската војска во I Светска Војна,ниту какви биле инсистирањата на Војвода Мишиќ, ниту која е и зошто е водена Мојковачката битка, ниту пак кој е Сердар Јанко Вукотиќ (во неговите формации офицер бил прадедо ми - еден бугар спомињаше дедовци, дедо ми имал работа во II Светска Војна, не во Прва) ... нема потреба.

Ти сфати,како што веќе претходно ти кажав дека српската војска била на годишен одмор на Крф.;)

А да, сердар Јанко. :salut:

http://uk.youtube.com/watch?v=KVYpxCi7n34&feature=related
 
А австријската војска била на одмор “У Београду“.

Па после следните генерации на Срби (родени по војната) имале посебен афинитет према труби и трубачки оркестри, кој го наследиле од Германите.
 
А што кур е важно која војска кај била за време на војувањето, крајот е битен.

Крајот донел распаѓање на Австро-Унгарија и присоединување на Војводина кон новото кралство СХС.
 
Да бе, после “Шо е важно која војска каде била, после доаѓа до распад на Македонската империја“ (ако зборуваме за војните на Александар Македонски).

Историски гледано, Србија губи. Прво претрпува страотни губитоци, второ српската војска носи дамка на војска која била исфрлена од сопствената земја, за на крај и Србија како кралство да згасне и да стане дел од Југословенско кралство.
 
Let 3: Србија го формира Југословенското кралство. И тоа е најголемата грешка на Караџорџевиќ.

По истиот принцип како што мене ме исфрлаат од други теми, барам и би бил благодарен доколку го банирате овој Лет3 од темава,заради:

-апсолутни непознавања (lost in space)

-константни провокации.
 
Да бе, после “Шо е важно која војска каде била, после доаѓа до распад на Македонската империја“ (ако ззборуваме за војните на Александар македонски).
.

Распадот не доаѓа моментално со ставањето потпис на капитулација, тоа бил процес.
Исклучок од ова се татарите мме, кои по капитулацијата одма се фатиле со другата страна (СССР кој денес исто така го нема). И УК била империја до пред стотина години, Холандија, Белгија, Португал итн исто да не набројувам ако одиме по таа логика.
 
Zevsus: Австријците завладеале во Србија кога српската војска избега од Србија. Реков ГЕРМАНИ не ГЕРМАНЦИ.
 
Не завладеале.

Српската војска триумфално се вратила за три години.
 
3 години!
Многу бе.

А за тие 3 години кој владееше со Србија ?
 
Ако три години се многу...онда Лет... ти со кое право се трудиш бесмислено да тврдиш дека имаш нешто општо со македонците на Александар Велики,кои што живееле тука пред 2350 год?

Можеш тоа да ми го појасниш?
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom