Трауми од детството

leandra

Модератор
Член од
25 јануари 2007
Мислења
23.641
Поени од реакции
38.562
Поттикната од тема во љубов и секс се прашувам дали имате спомени од детството кој сакате да ги заборавите или потиснете длабоко во себе, спомени кој предизвикуваат последици во вашиот живот, вашето однесување, можеби трауми?
Секој ден слушам за настани од типот ученик во основно со огнено оружје се решил од сооученици или професори, некој масакрирал деца зошто како мал го малтретирале и многу други случки.
Па повелете :)
 

Noorotic

пецач на риби
Член од
22 февруари 2011
Мислења
892
Поени од реакции
383
Поттикната од тема во љубов и секс се прашувам дали имате спомени од детството кој сакате да ги заборавите или потиснете длабоко во себе, спомени кој предизвикуваат последици во вашиот живот, вашето однесување, можеби трауми?
Секој ден слушам за настани од типот ученик во основно со огнено оружје се решил од сооученици или професори, некој масакрирал деца зошто како мал го малтретирале и многу други случки.
Па повелете :)
има еден филм се вика торментед или на англиски tormented исто како ова темава еден ученик бил закачан од неговите другари од оделение и после он нешто им се одмаздувал ама хоррор е го неам глеадо само читав на кратко што се дешава и си викам ај не го гледам досаден ке биде и земав да gлеам fast five
 
Член од
21 септември 2008
Мислења
1.074
Поени од реакции
581
Лично немам такви трауми кои би ми правеле проблеми понатаму во животот. Инако тие за жал се се повеќе присутни кај луѓето, инаку ретко кој собира храброст да ја изнесе на виделина.
Инаку не ја исклучувам можноста дека луѓето кои посегнуваат по горенаведените дејствија се по влијание на некоја траума од детството, искрено сметам дека во голем број на случај тоа само претставува изговор за нивниот изопачен ум и најтопло им препорачувам да не се премногу соживуваат со се она што го гледаат на тв.
 

leandra

Модератор
Член од
25 јануари 2007
Мислења
23.641
Поени од реакции
38.562
Типот во Норвешка ги испука децата оти не станал успешен.
Низ Америка секој ден има вести за колеж по школите.
Зарем тие настани толку може да влијаат врз младата личност за да се преобрази во убиец/силувач?
 

Klinton

wanna BOMB?
Член од
11 април 2010
Мислења
2.786
Поени од реакции
4.432
да, сигурно нема да ги образложувам сега, нели де сакам да ги потиснувам, ама мислам дека ретко кој човек нема никакви лоши случки во детството што залудно се труди да ги заборави, едноставно животот е тежок, не е совршен
 
Член од
25 јануари 2011
Мислења
2.263
Поени од реакции
5.081
Без заебанции ова ми беше траума кога бев 3-4 одделение била сам дебела... и до ден денес сум искомплексирана :cautious:

 

leandra

Модератор
Член од
25 јануари 2007
Мислења
23.641
Поени од реакции
38.562
Без заебанции ова ми беше траума кога бев 3-4 одделение била сам дебела... и до ден денес сум искомплексирана :cautious:
Те задеваа децата дека си дебела?
 
Член од
25 јануари 2011
Мислења
2.263
Поени од реакции
5.081
Те задеваа децата дека си дебела?
Да бе нели и тоа се подразбира под трауми... и само едно знам дека децата се злобни и може да се каже дека денес после толку години имам фобија од деца o_O
 

Ѓорѓески

Бивши Скај Дог
Член од
25 мај 2007
Мислења
6.661
Поени од реакции
945
Иако имав само 4 години памтам колку патев додека наполнив 7 години од кога останав без родители кои ме остаеја на милост и немилост на овој наш “идеален“ свет.
Траумите следеја после тоа од комшии, од покажување на заби и сила од “паметните“ возрасни лица.
Да, баш така беше.
Се присеќам тие работи и сфаќам колку ми било тешко иако бабами ме има чувано но никогаш не ми исчезнува од пред очи сликата кога мојата мајка ме тепа и остава иако само толку години сум имал, проблемите од рајата исто така.
Но тоа незначи дека јас морам да бидам полош. Ниту некој сериски убиец на родители или дека јас нешто ќе им направам слично во иднина на моите деца. Напротив секоја маана спрема мене треба да ни биде само причина плус да станем подобри, а не полоши како во америчкото социјално друштво и нивните приказни.

Лошата ствар е тоа што буквално почнувајќи од моите родители па се до оние “јаките“ на мали деца им се одмаздив.

Сега одам со крената глава, горд сум на себе, тие трауми не ме направија наркоман, бездомник, уличар, пијаница или криминалец. Напротив, студирам два факултети, работкам во слободно време, пишувам сценарио за филм да си ја искористам мојата фантазија до максимум, се трудам да успеам.

Лошото е што направив физички да им вратам како што ме малтретирале порано оние “јаките“ со порака дека детето порасна.

Се откажав на секој можен начин од моите родители кога им требав и продолжив со својот живот, додека доживеани работи останаа само во мене за кои не се плашам да пишувам или да советувам некој со слични доживувања.

Секоја траума може да ве уништи психички но може да ве направи посилни во себе и позрело да размислувате.
 
B

BrunoFresh

Гостин
Да, секако дека имам ткви моменти кои што не само во детството туку и во почетоците на тинеџерството, такви моменти кои имам трауми и за глупости сум губел живци кој ден денес ги барам и сум сватил што сум изгубил и што ми правеле.
А конкретно за детството, имам баш повеќе кои повеќе лежат во основното училиште. И таму ќе останат засекогаш. Не сакам да се потсетувам на нив.....
 
Член од
23 август 2011
Мислења
113
Поени од реакции
46
Imam uste edna, pak vo rano detstvo, no ovoj pat za voda se raboti. Kako mala so bratucedite vo korito za dobitok baravme crvi, za na ribolov ni trebaa, jas slapkaav so recete po vodata se podlaboko i podlaboko i za moment sum se nasla vo koritoto. Ako ne me izvlecel dedo mi do sega nemalo ni da postojam :P I sega mi e strav vo voda sama, osven vo kada :D
 
Член од
5 ноември 2010
Мислења
4.841
Поени од реакции
3.873
Иако имав само 4 години памтам колку патев додека наполнив 7 години од кога останав без родители кои ме остаеја на милост и немилост на овој наш “идеален“ свет.
Траумите следеја после тоа од комшии, од покажување на заби и сила од “паметните“ возрасни лица.
Да, баш така беше.
Се присеќам тие работи и сфаќам колку ми било тешко иако бабами ме има чувано но никогаш не ми исчезнува од пред очи сликата кога мојата мајка ме тепа и остава иако само толку години сум имал, проблемите од рајата исто така.
Но тоа незначи дека јас морам да бидам полош. Ниту некој сериски убиец на родители или дека јас нешто ќе им направам слично во иднина на моите деца. Напротив секоја маана спрема мене треба да ни биде само причина плус да станем подобри, а не полоши како во америчкото социјално друштво и нивните приказни.

Лошата ствар е тоа што буквално почнувајќи од моите родители па се до оние “јаките“ на мали деца им се одмаздив.

Сега одам со крената глава, горд сум на себе, тие трауми не ме направија наркоман, бездомник, уличар, пијаница или криминалец. Напротив, студирам два факултети, работкам во слободно време, пишувам сценарио за филм да си ја искористам мојата фантазија до максимум, се трудам да успеам.

Лошото е што направив физички да им вратам како што ме малтретирале порано оние “јаките“ со порака дека детето порасна.

Се откажав на секој можен начин од моите родители кога им требав и продолжив со својот живот, додека доживеани работи останаа само во мене за кои не се плашам да пишувам или да советувам некој со слични доживувања.

Секоја траума може да ве уништи психички но може да ве направи посилни во себе и позрело да размислувате.
Колку само ме допре текстов,браво.
Инаку да не бидам скроз офтопик,не немам трауми од детството,а и не би сакал да ги имам.
 

Forrest Gump

низа1
Член од
12 ноември 2009
Мислења
7.038
Поени од реакции
29.618
Трауми во детство се најперфектен начин да сјебеш некој живот. И прашање е дали тој некој воопшто после се живее...?
 

NelTu

Coffee addict
Член од
1 август 2011
Мислења
2.370
Поени од реакции
7.013
Кој во овој свет нема трауми од детството?
Училиште..натриродни сили... не сакам да се присетувам на нив..
 

Kajgana Shop

На врв Bottom