треба како состав нешто или само нафрлани работи имам за Данте нешто ако ти заврши работа[DOUBLEPOST=1413832515][/DOUBLEPOST]
Првиот круг[уреди]
Данте е прифатен за еднаков со античките поети
Во првиот круг од Пеколот Данте ги сместува
многубошците, односно некрстените, доблесни пагани, кои иако не биле грешници, сепак, не го прифатиле Христа.
И плач и воздив, стон се креваше сред воздухот
без ѕвезда ниту една.
Низ образ солза ми се слеваше.
. . .
И души гледаш ангелски пред пекол
што пасивни останале до крај:
ни против, ни со бога минел векот!
Ги прогнал бог: Тој сака пречист рај,
но нејќе да ги прими нив ни адот.
подлабоко, да не зрачат, пак, сјај!
[9]
Во овој круг има зелени полиња и замок со седум порти кои ги претставуваат седумте доблести. Замокот е живеалиште на најмудрите мажи на антиката, вклучувајќи го
Вергилиј, и поетите
Хомер,
Хорациј,
Овидиј и
Лукан. Малку нескромно, но Данте самиот се вклучува во ова друштво, тој станува шестиот меѓу големите („Ме прифатија/ со чест во кругот: шести јас се сторив“
[10]). Освен поетите, тука се наоѓаат и амазонската кралица
Пентесилеја (убиена од Ахил под Троја), математичарот
Евклид; научникот
Диоскорид; државникот
Цицерон; првиот доктор
Хипократ и други научници како
Гален,
Анаксагор; филозофите
Сократ,
Платон,
Демокрит,
Емпедокле,
Зенон,
Хераклит,
Диоген,
Сенека,
Талес,
Ависен,
Аристотел и
Аврој, историските личности
Лукреција,
Луциј Јуниј Брут и
Јулиј Цезар; како и митолошките ликови:
Хектор (заштитник на Троја),
Електра (ќерка на Атлант, основач на Троја),
Камила (од „Енеида“, паѓа во борбата против Тројанците),
Латин (крал на Лација),
Орфеј и многу други.
Вториот круг[уреди]
Минос, со опашката го определува кругот во кој ќе влезе грешникот
На влезот од вториот, потесен круг, грешниците ги дочекува демонот
Минос[11].
Го видов Минос: грев тој бара, зол;
со заби чкрта, правда тој им дели
и суди сам со својот опаш долг.
Штом кутра душа наваму се сели
— за исповед пред Минос стасува:
го мери гревот. Потоа ѝ вели:
за колку грешна ја огласува:
колкупати ќе се обвитка со опаш
— од тој круг таа не се спасува!
[12]
Во овој круг се сместени
прељубниците „тие што се подале на сласт / на кои страсти умот им го зеле“. Тука се наоѓаат:
Семирамида,
Дидо,
Клеопатра,
Елена од Троја,
Тристан,
Ахил,
Франческа,
Ланчелот итн. Сите овие историски и митолошки ликови во својот живот дозволиле страста и прељубата да надвдеат. Нивните приказни се различни, и претежно трагични. За
вавилонската кралица Семирамида се зборувало дека живеела во недозволена љубов со својот син, а таа своја постапка ја озаконила со посебен закон
[13];
картагинската кралица Дидо, пак, извршила самоубиство откако
Енеј, во кој се вљубила, ја оставил. Таа ја заборавила клетвата од починатиот маж Сихеј да остане верна по неговата смрт
[14].
Египетскатакралица Клеопатра, љубовницата на
Цезар и
Антониј, кога била заробена од
Октавијан пуштила змија-отровница да ја касне и така се самоубила
[15], Елена, жената на Менелај, била грабната од
Парис и поради неа избила
Тројанската војна[16], Тристан, бил љубовник на Изолда и убиен од нејзиниот маж
[17], Ахил, непобеден на бојното поле, се вљубил во Поликсена, сестрата на Парис и бил убиен на денот на венчавката
[18].
Данте во виорот на вториот круг во Пеколот
Во петтата песна, двојката што се одвојува и разговара со поетот се Франческа ди Римини и Паоло Малатеста, нејзин девер и љубовник. Франческа била позната по својата убавина, а нејзиниот маж, Ланчјото Малатеста бил многу грд и куц. Таа уште како девојка се вљубила во убавиот Паоло и кога дошле стројниците, таа мислела дека ќе ја мажат за него. Подоцна, во една прилика двајцата вљубени седеле заедно и го читале познатиот дредновековен роман „Ланчелот ди Лак“, во кој се раскажува како Ланчелот се вљубил во кралицата Жинерва. Паоло ја бакнал Франческа и оттогаш односите им станале грешни. Ланчјото разбрал за нивната врска и ги убил обајцата
[19]. Данте сочувствува со нивната љубов и трагичен крај.
Казната што ја трпат грешниците во овој круг е виорна како и нивниот грев:
Низ крај без светлост води овој пат:
на море личи лулано од ветер,
и шуми виор носи грозен лад.
Тој адски виор што без престан мете
ги влече, врти душите без жал,
ги мачи, шиба, в нозе им се плете.
Крај темна бездна виоров го збрал
и тука слушаш болен викот, лелек:
го колнат бога што на свет ги дал!
[20]
Третиот круг[уреди]
Грешниците под вечен дожд во третиот круг од пеколот
Студена, дождлива атмосфера и страшното троглаво куче
Цербер го дочекуваат Данте на почетокот од третиот круг:
Троглавото куче
Цербер, чувар на пеколот
Во кругот трет сме, кај што створови
под вечен дожд, под леден град се збрале
и исто пиштат клети хорови.
Од века гадни водни нив ги прале
и градот силен ги засипува
па смрди сè во овој простор жален.
На дождов Цербер, глеј, подрипува
— со трите грла ѕверов чуден лае,
а страдна душа в страв залипува.
[21]
Во третиот круг се сместени
лакомите, алчните, завидливите.
Тука Данте разговара со Чако на актуелни политички теми. Самиот Данте бил вклучен во политичките настани во Фиренца во тој период. Партијата на гвелфите (кои биле за обединување на италијанските градови под власт на римскиот папа) се поделила на бели и црни. Данте бил на страната на белите. Во 1301 година некои водачи на црните биле прогонети од градот поради заговор, што им дало надеж на белите за победа, но подоцна со помош на
папата Бонифациј VIII црните победиле, а Данте бил осуден на смрт, па избегал од градот на доживотно прогонство. Умрел во Равена. Во разговорот со Чако се предвидува победа на белите, но таа нема да се случи.