Паписти во Македонија?

[Ipsissimus]

Науката, разумот, проучува законитости, предодредености. Ако настаните се непредодредени, нема простор за разум, нема простор за проучување, за размислување. Ако се настаните случајни, без зависност од претходни настани, немаме моќ да ги предвидиме и нема смисла да ги проучуваме. Така што би немале за што да размислуваме, нема простор ниту за филозофија. Нема да има причина ниту сега за што да разговараме, бидејќи сѐ е поставено врз основа на некои правила, законитости.
Впрочем два неприкосновени закони во физиката на целиот космос е дека сѐ е предодредено и од таму и во светот мора да има една иста количина на енергија. Така што дали сеуште се држиш на твојот став дека настаните се непредодредени и ако е така како ќе го одбраниш ставот на непредодреденост кога очигледно е дека сѐ се случува како последица на нешто претходно?

Пак ќе те прашам - Каква врска има ова со реалноста и одржливоста на концепт за Бог што во исто време е ем семоќен, сезнаен и се е според негова промисла, ем е судија?! Објасни која е врската помеѓу едново и другово?! Ако немаш објаснување, тогаш како можеш воопшто да тврдиш дека твојот концепт е оној што е одржлив?

 

[sardaukar]

Пак ќе те прашам - Каква врска има ова со реалноста и одржливоста на концепт за Бог што во исто време е ем семоќен, сезнаен и се е според негова промисла, ем е судија?! Објасни која е врската помеѓу едново и другово?! Ако немаш објаснување, тогаш како можеш воопшто да тврдиш дека твојот концепт е оној што е одржлив?

Сакав прво да се разјасни дека светот не можи да е непредодреден, потоа спротивното дека не можи да е предодреден. И дека иако тие две работи меѓусебно се исклучуваат, мора да се и се истовремено присутни. Ако тоа го истеравме барем ќе се согласеше за трансцедентноста на светот во кој постоиме. Иако тоа е особина која можи да е само на Бог и иако присуството на таа трансцендентност е показател за присуството на Бог ти веројатно немаше да се сложиш, ама барем немаше да се буниш за она прашање: Или не е сезнаен, или не е семоќен или не е се во согласност со неговата промисла! Затоа што ќе мораше, би требало да се согласиш дека е можно и неопходно присуството на противречностите. Така можно е Бог да утврдил совршенство кое иако можи да прави совршенство, можи да избери и несовршени постапки.
Господ создал совршенство, но тоа е помало од Него. Правата е безгранична исто како и рамнината и просторот во кој се наоѓа. Што значи исто моќна со просторот на која лежи, но просторот, рамнината се поголеми. Правата иако е истомоќна зависна е од пошироките тела бидејќи е дел од нив. Надвор од нив би се нашла во непостоење. Бог иако создал совршенство, им оставил можност да не живеат со Неговата енергија, да не напредуваат туку да живеат само на првичната енергија која им ја подарил. И со тоа да одат кон пропаст бидејќи се самозаградуваат. И при тоа и ги предвидел и не ги предвидел нивните постапки (затоа тргнав со предодреденоста, тоа ќе беше логичното прашање кое следи), а на крај кога ќе се случи настанот, независно што е изборот, тој сепак е од Бог предвиден каков што се случил. Тоа е нешто како во моментот на случувањето постапките влијаат не само на иднината туку во иста мера и на минатото. И тоа е стварност и мислам мора да е така.

 

[Ipsissimus]

Сакав прво да се разјасни дека светот не можи да е непредодреден, потоа спротивното дека не можи да е предодреден. И дека иако тие две работи меѓусебно се исклучуваат, мора да се и се истовремено присутни. Ако тоа го истеравме барем ќе се согласеше за трансцедентноста на светот во кој постоиме. Иако тоа е особина која можи да е само на Бог и иако присуството на таа трансцендентност е показател за присуството на Бог ти веројатно немаше да се сложиш, ама барем немаше да се буниш за она прашање: Или не е сезнаен, или не е семоќен или не е се во согласност со неговата промисла! Затоа што ќе мораше, би требало да се согласиш дека е можно и неопходно присуството на противречностите.
Господ создал совршенство, но тоа е помало од Него. Правата е безгранична исто како и рамнината и просторот во кој се наоѓа. Што значи исто моќна со просторот на која лежи, но просторот, рамнината се поголеми. Правата иако е истомоќна зависна е од пошироките тела бидејќи е дел од нив. Надвор од нив би се нашла во непостоење. Бог иако создал совршенство, им оставил можност да не живеат со Неговата енергија, да не напредуваат туку да живеат само на првичната енергија која им ја подарил. И со тоа да одат кон пропаст. И при тоа и ги предвидел и не ги предвидел нивните постапки, а на крај кога ќе се случи настанот, независно што е изборот, тој сепак е од Бог предвиден каков што се случил. Тоа е нешто како во моментот на случувањето нештата не влијаат само на иднината туку во иста мера и на минатото. И тоа е стварност и мислам мора да е така.

Не беше поентата дали се можни или не противречности, туку дали од апсолутно - Божјо ниво, може да се перцепира било што како непотребно, погрешно или зло. Исто така не беше поентата дали од наше човечко ниво на перцепција ќе гледаме на некој исход како на пропаст или како на просветлување. Поентата беше, дека од апсолутно - Божје ниво е апсурдно да постои гледиште дека нешто е пропаст, бидејќи тогаш тоа гледиште би сметало дека тој исход нема цел, нема смисла.... А ако Бог перцепира одреден исход како бесмислен, значи дека истиот не бил дел од неговата промисла. Апсолутноста значи сеопфатност, а гледиште во кое нешто треба да се осуди и во кое тоа нема смисла, не е апсолутно гледиште! Не му припаѓа на Господ, туку на битие од понизок ранг, битие што не е апсолутно.

 

[sardaukar]

Не беше поентата дали се можни или не противречности, туку дали од апсолутно - Божјо ниво, може да се перцепира било што како непотребно, погрешно или зло. Исто така не беше поентата дали од наше човечко ниво на перцепција ќе гледаме на некој исход како на пропаст или како на просветлување. Поентата беше, дека од апсолутно - Божје ниво е апсурдно да постои гледиште дека нешто е пропаст, бидејќи тогаш тоа гледиште би сметало дека тој исход нема цел, нема смисла.... А ако Бог перцепира одреден исход како бесмислен, значи дека истиот не бил дел од неговата промисла. Апсолутноста значи сеопфатност, а гледиште во кое нешто треба да се осуди и во кое тоа нема смисла, не е апсолутно гледиште! Не му припаѓа на Господ, туку на битие од понизок ранг, битие што не е апсолутно.

Ако тие исходи биле само потенцијални и ако не се дооствариле исто како и да не постоеле, односно воопшто не дошло до исход. Обоженоста иако стварна била само потенцијална.

 

[Ipsissimus]

Ако тие исходи биле само потенцијални и ако не се дооствариле исто како и да не постоеле, односно воопшто не дошло до исход. Обоженоста иако стварна била само потенцијална.

Повторно нешто кое нема врска со првичната суштина за која се дискутираше - Дали Апсолутно битие може да се става себе си во улога на судија. Без разлика дали се остватиле или не се оствариле, дали постоеле или не постоеле, ако бидат перцепирани како грешка, промашување, тогаш значи дека се перцепирани од гледиште кое не е апсолутно.

 

[sardaukar]

Објасни го ова: ако бидат перцепирани како грешка, промашување, тогаш значи дека се перцепирани од гледиште кое не е апсолутно.
Апсолутното битие не би било апсолутно ако не е сеопфатно. Иако нема што да опфаќа бидејќи нема ништо надвор од Него. Сеопфатноста од Неговата природа прави судија. Кога тоа Битие „суди“ само укажува на последиците кога субјектите останат затворени за прием на Неговата сеопфатна, универзална, совршена, општоприсутна природа (или енергија).

 

[Let 3]

Објасни го ова: ако бидат перцепирани како грешка, промашување, тогаш значи дека се перцепирани од гледиште кое не е апсолутно.
Апсолутното битие не би било апсолутно ако не е сеопфатно. Иако нема што да опфаќа бидејќи нема ништо надвор од Него. Сеопфатноста од Неговата природа прави судија. Кога тоа Битие „суди“ само укажува на последиците кога субјектите останат затворени за прием на Неговата сеопфатна, универзална, совршена, општоприсутна природа (или енергија).

многу големи очекувања имаш од твојо бог, не е баш така тој нај нај нај, знае и тој и да згреши и да ја зезни работата и да љубомори и да тагува и да се радува и да излаже и да претера во еуфорија...
тој си е како чоек само шо има плус некои моќи.

 

[Ipsissimus]

Објасни го ова: ако бидат перцепирани како грешка, промашување, тогаш значи дека се перцепирани од гледиште кое не е апсолутно.
Апсолутното битие не би било апсолутно ако не е сеопфатно. Иако нема што да опфаќа бидејќи нема ништо надвор од Него. Сеопфатноста од Неговата природа прави судија. Кога тоа Битие „суди“ само укажува на последиците кога субјектите останат затворени за прием на Неговата сеопфатна, универзална, совршена, општоприсутна природа (или енергија).

Па објаснето е. Ако Бог е апсолутно битие, тогаш неговиот суд би значел дека тој има гледиште од кое одреден исход е промашување, грешка. Тоа е апсурдно од проста причина што апсолутноста значи сеопфатност, значи ниво од кое се има смисла, цел, намена. Залудно ја комплицирате работата кога е едноставна - Ако се потекнува или е допуштено од Господ, тогаш и тоа што тој ќе го прогласи за промашување, грешка или зло исто така ќе потекнува од него. Со тоа самиот себе си би се демантирал дека е апсолутен, дека е совршен. Сам би се спуштил на ниво на ограничено битие или демијург.

 

[sardaukar]

многу големи очекувања имаш од твојо бог, не е баш така тој нај нај нај, знае и тој и да згреши и да ја зезни работата и да љубомори и да тагува и да се радува и да излаже и да претера во еуфорија...
тој си е како чоек само шо има плус некои моќи.

Какви и да се не постојат очекувања за Бог кои нема да испаднат безсмислено невредно мали спрема кога Бог ќе се подоткрие.

 

[Let 3]

Какви и да се не постојат очекувања за Бог кои нема да испаднат безсмислено невредно мали спрема кога Бог ќе се подоткрие.

али никако да се подокрие
а и ко ќе се подоткрие можи запрепстено да кажеш “Ејјјјј, Зевс бил!!“

 

[sardaukar]

али никако да се подокрие
а и ко ќе се подоткрие можи запрепстено да кажеш “Ејјјјј, Зевс бил!!“

Бог мене како и на други за жал малцинство колку што го побаравме толку и веќе ни е подоткриен и го познаваме. Потврден е со дела, чувства, разум, срце... Сѐ што побаравме за одговор добивме, освен светотаинства кои се преголеми и ненеопходни за спасението.
Ете една од непознатите тајни е не знаеме зошто покрај сите јасни одговори повеќето луѓе не сакаат да го признаат, не знам зошто се плашат од убавина. Глупавост ли е, страшливост, слаби личности опседнати со сегашноста... не знам.

 

[Let 3]

Бог мене како и на други за жал малцинство колку што го побаравме толку и веќе ни е подоткриен и го познаваме. Потврден е со дела, чувства, разум, срце... Сѐ што побаравме за одговор добивме, освен светотаинства кои се преголеми и ненеопходни за спасението.
Ете една од непознатите тајни е не знаеме зошто покрај сите јасни одговори повеќето луѓе не сакаат да го признаат, не знам зошто се плашат од убавина. Глупавост ли е, страшливост, слаби личности опседнати со сегашноста... не знам.

Збораш за христијанскиот бог?
пошто ваков текст може да произлезе и од муслиман, хиндус, будист или некој паган.
Тебе ти се чини дека бог е христијанин?

 

[Ipsissimus]

Бог мене како и на други за жал малцинство колку што го побаравме толку и веќе ни е подоткриен и го познаваме. Потврден е со дела, чувства, разум, срце... Сѐ што побаравме за одговор добивме, освен светотаинства кои се преголеми и ненеопходни за спасението.
Ете една од непознатите тајни е не знаеме зошто покрај сите јасни одговори повеќето луѓе не сакаат да го признаат, не знам зошто се плашат од убавина. Глупавост ли е, страшливост, слаби личности опседнати со сегашноста... не знам.

 

[sardaukar]

Па објаснето е. Ако Бог е апсолутно битие, тогаш неговиот суд би значел дека тој има гледиште од кое одреден исход е промашување, грешка. Тоа е апсурдно од проста причина што апсолутноста значи сеопфатност, значи ниво од кое се има смисла, цел, намена. Залудно ја комплицирате работата кога е едноставна - Ако се потекнува или е допуштено од Господ, тогаш и тоа што тој ќе го прогласи за промашување, грешка или зло исто така ќе потекнува од него. Со тоа самиот себе си би се демантирал дека е апсолутен, дека е совршен. Сам би се спуштил на ниво на ограничено битие или демијург.

Бог може да ги држи работите на потенцијално ниво. Што значи постојат работи како симптом за да бидат нешто, но не се целосно остварени. Зошто мислиш дека за Бог тоа би било невозможно и би го оспорило. Ако нешто не се остварило, нема неуспех на Бог, тоа било само потенцијално.
Ете и овој свет ако беше апсолутен, ќе немаше никакви спорови за ништо, се ќе беше идеално. А ако светот не е апсолутен тогаш не би можел да постои. Што значи светот е апсолутен, но Бог поставил да биде затскриена апсолутноста. Така е и научно, ние сме во релативен приказ на светот со показ за апсолутност на неговите основи.
Божјото присуство секаде е исто, но Божјата благодат не е секаде присутна во иста мера.[DOUBLEPOST=1475236277][/DOUBLEPOST]

Збораш за христијанскиот бог?
пошто ваков текст може да произлезе и од муслиман, хиндус, будист или некој паган.
Тебе ти се чини дека бог е христијанин?

Муслиман, јудеец и христијанин зборуваат за ист Бог само за различен пристап како да се пристапи до Него. Будистот нема Бог, тоа е само филозофија. Хиндуизмот е многубоштво, остаток од паганството. Тоа е лесно да се отфрли, не можи да постојат бог покрај друг бог.
Ете прва фаза и расчистивме. Сакаш да одиме втора фаза да расчистиме меѓу муслиман, јудеец и христијанин!?
Гледаш колку е просто да се расчисти за оние на кои Бог им ги одговорил прашањата. Нашите, христијанските сведоштва се комплетни, интегрални, целокупни, сеопшти. Библијата не е книга одеднаш дадена, таа се создава од почетокот сѐ до Христос. Само Бог може тоа да го оствари низ милениуми. Сите други се обидуваат нешто да прилагодат, да усогласат, но не можат сѐ, затоа што не се вистина, не можат да го фатат времето од почетокот до крајот.

 

[Let 3]

Муслиман, јудеец и христијанин зборуваат за ист Бог само за различен пристап како да се пристапи до Него. Будистот нема Бог, тоа е само филозофија. Хиндуизмот е многубоштво, остаток од паганството. Тоа е лесно да се отфрли, не можи да постојат бог покрај друг бог.
Ете прва фаза и расчистивме. Сакаш да одиме втора фаза да расчистиме меѓу муслиман, јудеец и христијанин!?
.

Значи нема разлика во молитвата на некој правоверен во џамија, или рецитирање на сури од куранот од православна литургија или поење од библија