NikolaP
Команданат Флик
- Член од
- 30 октомври 2005
- Мислења
- 1.095
- Поени од реакции
- 16
Вчера бев на концертот Мизар во неродната ми Љубљана.
Отидов со уште еден нашинец и два словенци. Концертот се одржуваше во Гала Хала на Метелкова(автономна културна зона, во чиј склоп работат неколку клубови и хостел).
Гала Хала полна даркери. На стејџот се дере некој облечен како Лошата Вештерка од Запад. Остатокот од групата беа како од садо мазо шоп да си ги набавиле облеките. Знам дека е хелоувин, ама барем малце укус да се има.
Си викам, наеба Мизар.
Ги слушам овие кај дрндаат и правам муабет со другарите кога на шанк ги здогледувам Горан и Горазд. Идам, пружам рука, се представувам, се преставуваат и они и ги прашувам момците кога почињаат, пошто овие ме отекоја више.
Горан му вика на Горазд „наше дете бе“ и ме информира дека свират одма после овие, негде за пола сат. Правам уште троа муабет и ги оставам на раат да си го допијат пивото.
Кога конечно вештерката престана да се дере, фаќаме позиција у првите редови.
Се напрај таман гужва и им викам на словенците, држте се сега да видите што е музика.
Почнува интро ала Енигма и свират Почесна Стрелба. Словенците паѓаат на гс.
Им се свиѓаше ептен. Епа викам тоа ти е музика, не она полката кај што се тетеравите како тетреб паднат у казан препек, да ви ја ебам музиката.
Добра музика со крвои и вековна робија се плаќа. Ние, црнците и циганите. Другите можат само школо да учат.
Концертот траеше едно сат и пол, публиката воодушевена(и даркерите ). Глеам околу колку наши има(тие што го знаат текстот), двојца без тројца.
Маму ви ебам, кога доаѓа Ленче Дедејска на квази свадба у хотел Лав, сите сте таму.
На два биса ги вративме, ама скоро и да не беа, пошто словенците не се народ шо се дере, посебно некој пак да искочи. Не ги бива бе. Бечка школа ти е тоа.
Се развикавме неколку нашинци и некои црни овци, плус ја им претев на другарите ако не викаат пешки ќе си идат дома.
Чим заврши концертот(а можеше поише бисови да има, ама јебига, дисциплина, се растури руљата), трк у другиот клуб, пошто ми кажаа дека има наградна игра и главната награда е Ај Под.
Пак бев приморан да слушам даркерска музика едно два саати. Нејќе па нејќе у македонче. Добив од трите подл’гото.
Нејсе, свирката беше на место, и цело време им се пував на словенците колку сме надмоќни од нив на тоа поле(барем у нешто да ги тепаме )
Ова ми беше прв концерт на Мизар, ваљда не и последен.
Сакам да ги гледам во Скопје, на саем, каде што сите се луди по нив.
Кога следен пат Мизар ќе имаат концерт во вашиот град, исперете ги теписите, напишете ги домашните, букирајте ги бабите месец унапред да ви ги чуваат децата.
Не оставајте некоја обврска да ве смае. Не пропуштајте! Нема оправдувања.
Мизар е само еден, обврските се многу.
Лог аут.
Отидов со уште еден нашинец и два словенци. Концертот се одржуваше во Гала Хала на Метелкова(автономна културна зона, во чиј склоп работат неколку клубови и хостел).
Гала Хала полна даркери. На стејџот се дере некој облечен како Лошата Вештерка од Запад. Остатокот од групата беа како од садо мазо шоп да си ги набавиле облеките. Знам дека е хелоувин, ама барем малце укус да се има.
Си викам, наеба Мизар.
Ги слушам овие кај дрндаат и правам муабет со другарите кога на шанк ги здогледувам Горан и Горазд. Идам, пружам рука, се представувам, се преставуваат и они и ги прашувам момците кога почињаат, пошто овие ме отекоја више.
Горан му вика на Горазд „наше дете бе“ и ме информира дека свират одма после овие, негде за пола сат. Правам уште троа муабет и ги оставам на раат да си го допијат пивото.
Кога конечно вештерката престана да се дере, фаќаме позиција у првите редови.
Се напрај таман гужва и им викам на словенците, држте се сега да видите што е музика.
Почнува интро ала Енигма и свират Почесна Стрелба. Словенците паѓаат на гс.
Им се свиѓаше ептен. Епа викам тоа ти е музика, не она полката кај што се тетеравите како тетреб паднат у казан препек, да ви ја ебам музиката.
Добра музика со крвои и вековна робија се плаќа. Ние, црнците и циганите. Другите можат само школо да учат.
Концертот траеше едно сат и пол, публиката воодушевена(и даркерите ). Глеам околу колку наши има(тие што го знаат текстот), двојца без тројца.
Маму ви ебам, кога доаѓа Ленче Дедејска на квази свадба у хотел Лав, сите сте таму.
На два биса ги вративме, ама скоро и да не беа, пошто словенците не се народ шо се дере, посебно некој пак да искочи. Не ги бива бе. Бечка школа ти е тоа.
Се развикавме неколку нашинци и некои црни овци, плус ја им претев на другарите ако не викаат пешки ќе си идат дома.
Чим заврши концертот(а можеше поише бисови да има, ама јебига, дисциплина, се растури руљата), трк у другиот клуб, пошто ми кажаа дека има наградна игра и главната награда е Ај Под.
Пак бев приморан да слушам даркерска музика едно два саати. Нејќе па нејќе у македонче. Добив од трите подл’гото.
Нејсе, свирката беше на место, и цело време им се пував на словенците колку сме надмоќни од нив на тоа поле(барем у нешто да ги тепаме )
Ова ми беше прв концерт на Мизар, ваљда не и последен.
Сакам да ги гледам во Скопје, на саем, каде што сите се луди по нив.
Кога следен пат Мизар ќе имаат концерт во вашиот град, исперете ги теписите, напишете ги домашните, букирајте ги бабите месец унапред да ви ги чуваат децата.
Не оставајте некоја обврска да ве смае. Не пропуштајте! Нема оправдувања.
Мизар е само еден, обврските се многу.
Лог аут.