Не се согласувам.
Од таа фирма живеаат и работодавачите и вработените. И мораш да работиш совесно и да ја гледаш фирмата како своја, се додека егзистираш од неа. Не треба емоции и љубов, треба професионализам.
За каков професионализам зборуваш ако некој има 200 еур плата?
За мене некој да биде професионалец во некоја работа, покрај тоа што треба да си ја знае работата, да биде добар во тоа што го работи, треба да биде соодветно платен.
Пример некој мене ако ме платил 200 еур, како може да бидам професионалец кога ќе се нервирам затоа што на детето немам пари да му купам фармерки.
Ќе се нервирам затоа што ќе ми фалат пари за да ги платам сметките, па место да сум сконцентрирам на работата јас ке бидам сконцентриран на тоа од каде да позајмам пари за да го поминам месецот, па после ке мислам на тоа како да ги варатам парите, па ке мислам како и каде да најадам дополнителна работа.
Ако најдам дополнителна работа тоа значи дека ќе немам време за одмор, ќе бидам хорнично изморен.
Едноставно во една таква ситуација со плата од 200 еур и да сакаш неможеш да бидеш професионалец.[DOUBLEPOST=1475779859][/DOUBLEPOST]
Тоа значи 2-3 пати повеќе од реалната цена на труд.
Види, сите имаме ситуација кога НИЕ сме работодавачи, ангажираме работник и го плаќаме за трудот. Викаш молер дома, ја носиш колата на механичар да смени уље, во автоперална да ја испере....Прашање : дали, ако перење кола е сегде 200 денари, ТИ ( како работодавач ) ке му платиш на работникот 500 ? И зошто не ?
Во мојот сектор не е 200 еур реална цена на трудот, повеќе.
[DOUBLEPOST=1475779505][/DOUBLEPOST]
Верувај, вредиш токлу колку што
некој е спремен да плати за твојот труд, или колку што
ти ( ако си сам газда) можеш да заработиш со твојот труд....[/quote]
Баш и на тоа мислев, 200 еур ги земам само како пример затоа што многу луѓе во државава се во таква ситација, а и јас лично сум бил во таква ситуација со 200 еур плата, јас си знам како ми било.