Дај прст, ќе ти земат цела рака

[Crazy in Love]

Стара народна поговорка, верувам дека секој од вас ја слушнал во повеќе наврати.

Се согласувате ли со неа и како ја разбирате вие? Дали навистина е тоа така? Дали е генерално правилото дека ако попуштиш некому еднаш, ќе ти се качи на глава?

Ако во животот сме приморани да правиме компромиси, дали тоа значи дека ако дадеме прст, ќе ни ја одгризат и раката во процесот?

Што мислите за оваа и појава и ако се согласувате со реченицата, што мислите која е причината за тоа? Каква е психологијата на луѓето, да се занесуваат и да ти се качуваат на глава, се додека не повлечеш црта? И каде е таа црта на дозволено, нормално дозволување без да ти се качат на глава?
Каде е клучот за балансот?

 

[Out of Order]

Повеќе од точно

 

[Crazy in Love]

Повеќе од точно

Елаборирај го своето мислење, сепак ова е форум за дискусија, зошто мислиш дека е повеќе од точно?

 

[Out of Order]

Таква им е психата на луѓето колку повеќе даваш толку повеќе зимаат не е речено за џабе човечкото око е ненаситно

 

[GreenRoot]

Секогаш коха попушташ некој ке го искористи тоа и ке ти се качи на глава. Тоа факт и неможе преку тоа. Затоа е најдобро да нема попуштање и цврсто да се брани сопствениот стаф. А ако мора да се попушти тогаш туриму онаквото и навикнисе да те ебе кој ке стигне(не буквално)

 

[Journalist]

Сигурно имаш приметено кога на другар(к)ите им даваш некој предлог и постои некој од друштвото и ќе најде мана, води инат оправдувајќи се дека тоа не му се допаѓа (а всушност сака да биде како што тој ќе каже) , земи го тоа како "брутален пример" и помисли си како е кога на некој ќе му дозволиш нешто а тој упорно бара и бара додека не те "изеде"

 

[Crazy in Love]

Сигурно имаш приметено кога на другар(к)ите им даваш некој предлог и постои некој од друштвото и ќе најде мана, води инат оправдувајќи се дека тоа не му се допаѓа (а всушност сака да биде како што тој ќе каже) , земи го тоа како "брутален пример" и помисли си како е кога на некој ќе му дозволиш нешто а тој упорно бара и бара додека не те "изеде"

Секогаш коха попушташ некој ке го искористи тоа и ке ти се качи на глава. Тоа факт и неможе преку тоа. Затоа е најдобро да нема попуштање и цврсто да се брани сопствениот стаф. А ако мора да се попушти тогаш туриму онаквото и навикнисе да те ебе кој ке стигне(не буквално)

Океј, но што правиме со балансот? Не е возможно никогаш да не попушташ, секогаш има моменти кога мора да се направат компромиси. Мене она што отсекогаш ме интересирало е како да направиш баланс да не ти изедат рака, а сепак да направиш компромис, односно да попуштиш за одредена работа?
Што е клучот за баланс?

 

[Out of Order]

Океј, но што правиме со балансот? Не е возможно никогаш да не попушташ, секогаш има моменти кога мора да се направат компромиси. Мене она што ме интересирало од секогаш е како да направиш баланс да не ти изедат рака, а сепак да направиш компромис односно да попуштиш за одредена работа?
Што е клучот за баланс?

Па да си имаш граница докаде може да оди твојот стаф, ако си во право а другите го негираат тоа нормално дека нема да се попушти и обратно

 

[kalimer0]

Затоа ќе им дадеш среден прст и нема да ти чепнат ништо повеќе од раката.

 

[GreenRoot]

Океј, но што правиме со балансот? Не е возможно никогаш да не попушташ, секогаш има моменти кога мора да се направат компромиси. Мене она што ме интересирало од секогаш е како да направиш баланс да не ти изедат рака, а сепак да направиш компромис односно да попуштиш за одредена работа?
Што е клучот за баланс?

Види вака јас сум секогаш познат по тоа дека прв попуштам. Затоа и многу пати сум се сам себе убијал. Затоа последно време станав ептен тврдоглав и непопуштам воопшто без разлика дали сум во право. Упорно го терам мојот став до крај без разлика дали држи вода, глупав е...
Мора така инаку кажав погоре што се случува. А дали може баланс да се направи тоа е ептен дискутабилно. Можеш да попушташ кај одредени личности кои нема да го злоупотребат тоа, но секогаш ке се најде некој морон и ке ти го спопика.
Ако некој има пронајдено универзален баланс нека сподели, смртно ме интересира

 

[Journalist]

Океј, но што правиме со балансот? Не е возможно никогаш да не попушташ, секогаш има моменти кога мора да се направат компромиси. Мене она што ме интересирало од секогаш е како да направиш баланс да не ти изедат рака, а сепак да направиш компромис односно да попуштиш за одредена работа?
Што е клучот за баланс?

Хм за компромис може да се дојде многу лесно секако доколку сте сложни . Но за балансот .. Пример ти му дозволуваш него да те изигра , да те лаже гледајќи те во очи а ти се правиш дека му веруваш . Го чекаш онојпат кога ќе дојде кај тебе со наведната глава и ќе ти рече брат I'm broken без разлика за што се работи ти ќе го ислушаш и тој момент ја оддржуваш рамнотежата што некогаш си ја трпел и тежела повеќе на твоја страна тогаш него/неа да го пецне дека грешел. Тука е таа граница што сите ти ја кажуваме , ама денес не се верува на секој оти пред да помислиш ќе ти ја земе цела рака

 

[Strider]

Стара народна поговорка, верувам дека секој од вас ја слушнал во повеќе наврати.

Се согласувате ли со неа и како ја разбирате вие? Дали навистина е тоа така? Дали е генерално правилото дека ако попуштиш некому еднаш, ќе ти се качи на глава?

Ако во животот сме приморани да правиме компромиси, дали тоа значи дека ако дадеме прст, ќе ни ја одгризат и раката во процесот?

Што мислите за оваа и појава и ако се согласувате со реченицата, што мислите која е причината за тоа? Каква е психологијата на луѓето, да се занесуваат и да ти се качуваат на глава, се додека не повлечеш црта? И каде е таа црта на дозволено, нормално дозволување без да ти се качат на глава?
Каде е клучот за балансот?

Попуштање ДА, но до таа мерка се’ дури не почнат да се загрозуваат сопствените интереси. Мене ако ме прашаш, оваа тактика ја практикувам. Не можи цело време инает да се тера, ама мора да се знае до каде треба да се дава и да се попушта.

 

[Пепси_]

Стара народна поговорка, верувам дека секој од вас ја слушнал во повеќе наврати.

Се согласувате ли со неа и како ја разбирате вие? Дали навистина е тоа така? Дали е генерално правилото дека ако попуштиш некому еднаш, ќе ти се качи на глава?

Ако во животот сме приморани да правиме компромиси, дали тоа значи дека ако дадеме прст, ќе ни ја одгризат и раката во процесот?

Што мислите за оваа и појава и ако се согласувате со реченицата, што мислите која е причината за тоа? Каква е психологијата на луѓето, да се занесуваат и да ти се качуваат на глава, се додека не повлечеш црта? И каде е таа црта на дозволено, нормално дозволување без да ти се качат на глава?
Каде е клучот за балансот?

Јас мислам дека е нормална ова појава, само треба да се контролира да биде у нормала.
Пример мене татко ми ако ми ја даде колата да ја возам на полигон денес,ја сигурно дека утре или после една недела ќе му побарам и низ град да ја возам,а потоа може ќе посакам и сам да ја возам и на крај ќе ми ја забранат.

 

[Nymphadora]

Не важи кај сите.. али луѓето мислам дека во принцип повеќе ги паметат лошите работи шо некој им ги направил отколку добрите..
баш затоа ги преминуваат границите и често го забораваат она што некој го направил за нив дури и плукаат по тоа по некое извесно време.
Јас одам по тоа дека ако за некого замижеш или му дозволиш да ја премине границата.. тој ќе проба повторно и пак ќе ја пречекори затоа е добро да се има граница.. кога некому ќе му укажеме дека греши и дека ја преминал границата .. ќе се подразмисли за следниот пат.

Кај секој човек е различно .. некои се потолерантни па дозволуваат некои да им се качуваат на глава ..некои не... али мислам дека дозволуваме да ни се качат на глава само кога се работи за особа која нас многу ни значи.. затоа што веруваме дека таа особа исто толку не цени колку и ние неа.. но не е секогаш така

 

[Out Of Reality]

не треба да се гледа тоа како недостаток на другите туку како недостаток на карактер кај себеси.
треба да бидеш искрен кон себеси и другите, да им кажеш до каде колку бараш и до каде се границите, а не како што повеќе трпат во себеси нечии туѓи срања.
не велам да не попуштате, тоа е знак на здрав разум, но кога ќе го сторите тоа треба да се нагласи и предупреди дека нема по втор пат толерирање. А доколку толерирате понатаму тоа е лоу статус си ги газите сопствените принципи и вашата вредност/почит од другите а и личноста на која и попуштате опаѓа. (тоа значи ќе те ебат како им дојде)

Ако дозволиш, секој може да ти се качи на глава. Темава е причина на ниска самодоверба, ако се почитуваш себеси и вреднуваш своето време нема да дозволиш околу тебе да се најдат личности кои нема да им биде укажано со кој си имаат работа. Односно да им нагласиш дека вашето присуство околу нив е привилегија. Со доминантен став верувам луѓе за вашиот прст ќе ви се одолжуваат со нивната рака.