Не се нервирај
Безусловен приход по жител
- Креатор на темата Mister No
- Време на започнување
- Член од
- 5 ноември 2012
- Мислења
- 2.527
- Поени од реакции
- 5.718
Еве еден текст на оваа тема од некој Хрватски професор
Temeljni dohodak spas je za kapitalizam
Iako ideja 'davanja novca ni za što' svim punoljetnim osobama sada većini građana djeluje apsurdno, uskoro će se svima činiti čak i nužnom, piše Zvonimir Šikić. Tvrdi da bi upravo isplata takvog temeljnog dohotka mogla biti korektor ekstremnih nejednakosti, spasiti za kapitalistički sustav, te da neće građane pretvoriti u dokone lijenčine
Temeljni dohodak je sustav socijalne sigurnosti u kojem svi građani regularno (mjesečno ili tjedno) dobivaju isti novčani iznos, bez obzira na njihove druge prihode. Obično se predlaže da taj iznos bude dostatan tek za puko preživljavanje, kako bi se ljude potaknulo da rade. Za sada ga nema nitko osim Aljaske, a i ta savezna država SAD-a isplaćuje ga u iznosu koji je nedostatan za preživljavanje.
Takvo "davanje novca ni za što“ većini je još uvijek neprihvatljivo, kao što im nije jasno ni „odakle novac za temeljni dohodak“. Još im je manje jasno da bi „temeljni dohodak mogao biti spasitelj kapitalizma“. No, krenimo redom.
Malthus je svoju slavnu teoriju „populacijske zamke“ objavio upravo u trenutku kada je ona prestala važiti. Od agrarne do industrijske revolucije ukupni je svjetski prihod bio dovoljan za rast svjetske populacije, ali ne i za rast njenog životnoga standarda (i to je bila ta “malthusova zamka”).
Od antike do 18. stoljeća gotovo bez promjena
Antički zemljoradnik kojega bi vremenski stroj prebacio u 18. stoljeće ne bi bio strašno iznenađen nastalim promjenama. Na vrhuncu rimske vlasti BDP je po glavi stanovnika iznosio 470 dolara, a do kraja 18. stoljeća popeo se na svega 660 dolara (sve u dolarima iz 1990. godine).
Sve se to promijenilo s industrijskom revolucijom. Razvoj tehnologije i kapitalističko poduzetništvo transformirali su svijet u 19. i 20. stoljeću. Došlo je do eksplozije stanovništva i životnoga standarda. Danas svjetski BDP po glavi stanovnika iznosi 7600 dolara, što je deseterostruko više od najveće vrijednosti koja je prethodila industrijskoj revoluciji. Bogatiji smo no što su naši preci mogli i sanjati.
Problem kapitalizma je nedostatak potražnje
Stari je problem bio kako preživjeti, kako osigurati hranu, utočište i osnovnu skrb. Taj nas atavizam još uvijek proganja (u obliku „strogih mjera štednje“, vidi okvir na kraju teksta), iako je danas stvarni problem dijametralno suprotan.
Nevjerojatna produktivnost kapitalizma dovela je do toga da mnogo više možemo proizvesti nego što možemo kupiti. Početkom 20. stoljeća za proizvodnju jedne tone čelika trebala su tri čovjek-sata. Ta tri čovjek-sata danas proizvode 1000 tona. Pred trideset godina TV oprema za živi prijenos koštala je 200.000 dolara, danas kvalitetniju opremu možete kupiti za 5000 dolara.
Takva bogata ponuda trebala bi dovesti do općeg blagostanja. Ipak ne dovodi, zbog “antimalthusove zamke”ograničene potražnje. Naime, ako možete proizvoditi sve više sa sve manje plaćenih radnika, tko će kupovati vaše proizvode?
Glavni problem današnjeg kapitalizma nije nedostatak ponude nego nedostatak potražnje.
Politika padanja mrvica s bogatih trpeza na siromašne ne rješava taj problem. No, mogao bi ga riješiti temeljni dohodak. On bi bio sigurnosna mreža za najugroženije, korektor ekstremnih nejednakosti, ali i spasitelj kapitalizma. Možda jedini način da se zaustavi spirala recesije.
Osiguranje trajne i konzistentne potražnje poduzetnicima bi vratilo uzdrmanu (i zapravo stalno labilnu) sigurnost investiranja i zapošljavanja. Bio bi to pravi lijek za glavnu boljku kapitalizma: premalu potražnju spram ogromne moguće ponude.
Ekonomske implikacije temeljnog dohotka bile bi očito pozitivne. No, mnogi dovode u pitanje njegove etičke implikacijekoje bi potom, kažu oni, mogle postati i ekonomske.
Prevelika efikasnost
Temeljni dohodak (iznos koji bi svaki građanin dobivao za osiguranje svojih temeljnih potreba) čini im se utopijskom ili čak apsurdnom idejom. No, uskoro će doći vrijeme kada će se danas apsurdna ideja svima činiti očito prihvatljivom, a potom i neizbježnom, čak nužnom.
Možda ne toliko zbog toga što će ispreplesti zaštitnu mrežu u koju će padati najsiromašniji građani ili što će ublažiti za društveno zdravlje sve bolniju segregaciju bogatih i siromašnih, koliko zbog čisto ekonomskih razloga. Temeljni bi dohodak lako mogao postati spasonosnom formulom kapitalizma (nije čudo da ga je propagirao i Milton Friedman).
Današnje kapitalističko-tehnološko ustrojstvo gospodarstva toliko je efikasno u proizvodnji dobara da zahtijeva sve manje rada. Na mikro razini to je fantastično, mnogo više outputa uz mnogo manje inputa. S manje troškova za radnu snagu produktivnost raste, a s njom i profiti. No, problemi se pojavljuju na makro razini.
Vaši su radnici moji kupci, a moji su radnici vaši kupci. Dakle, ako vi imate manje radnika (ili ih manje plaćate) ja imam manje kupaca. Moji poslovi će opadati, pa ću i ja zapošljavati manje radnika (ili ću ih manje plaćati). Zato će se i vaši proizvodi slabije prodavati, pa ćete morati otpustiti (ili još slabije plaćati) još više radnika itd.
Deficit potražnje proširit će se cijelim gospodarstvom, poput plimnog vala. Procjep između potencijalnog i aktualnogoutputa ekonomije sve će se više širiti.
Zato je temeljni dohodak možda jedini spas visoko automatizirane kapitalističke ekonomije. Njega će siromašniji i srednji sloj građana odmah potrošiti i to će stvoriti potrebnu potražnju koja će revitalizirati umrtvljeno gospodarstvo. Zapravo se ne radi o nikakvoj velikoj mudrosti, nego o prvoj godini studija ekonomije.
Građani neće postati lijenčine
Međutim, stvari ipak nisu jednostavne. Veliki je problem da političari (koji kao i većina građana nisu prošli prvu godinu studija ekonomije) ideju temeljnog dohotka još uvijek smatraju apsurdnom. Oni, naime, misle da bi nas temeljni dohodak pretvorio u lijenčine koje po cijeli dan leže na svojim sofama, jedu brzu hranu i bulje u TV stvarnost.
To je i glavni prigovor socijalnoj pomoći: one koji je dobivaju pomoć demotivira za rad. Naime, uglavnom se radi o ljudima koji ne mogu dobiti bolje plaćene poslove, pa je ono što bi možda i mogli zaraditi otprilike jednako onome što dobivaju kao socijalnu pomoć. Ta bi im zarada automatski ukinula socijalnu pomoć pa zato nisu motivirani da rade jer do istoga prihoda dolaze i bez rada.
No, temeljni dohodak baš rješava taj problem, jer rad i njime ostvarena zarada ne ukidaju temeljni dohodak. Dakle, on nas ne bi pretvorio u lijenčine (koje po cijeli dan leže na svojim sofama, jedu brzu hranu i bulje u TV stvarnost) nego bi nas, upravo suprotno, motivirao da radimo.
Budući da svoj temeljni dohodak zadržavate, radili ili ne radili, bili bogati ili siromašni, sigurno vam je bolje raditi nego ne raditi i zato ste motivirani da radite.
Temeljni dohodak poslodavcima je koristan i na mikro a ne samo na makro razini (što smo već objasnili), jer će lakše naći radnike koji su spremni raditi slabo plaćene poslove, povremene poslove, poslove sa skraćenim radnim vremenom, itd. Ukratko, poslodavcima toliko željenu „fleksibilizaciju rada“ tek bi temeljni dohodak učinio prihvatljivom većini radnika (a ne samo poslodavcima) pa bi je to konačno učinilo i politički prihvatljivom.
Dakle, slabo plaćene poslove tek bi temeljni dohodak mogao pretvoriti u realne poslove. Neki od njih su loši, ponižavajući i besmisleni u tolikoj mjeri da ih zaista ne bi trebalo promicati. Drugi su pak toliko ispunjujući i smisleni da ih je vrijedno prihvatiti i uz malu zaradu. No, tko će reći koji su koji? I za koga je koji koji?
To ne može odrediti neka birokracija za vrednovanje poslova. To svatko može odlučiti samo za sebe samog. Ali tek ako je dovoljno neovisan da donese takvu odluku. Netko sa slabim kvalifikacijama i na rubu gladi to sigurno nije. Ali netko tko ima zaleđe temeljnoga dohodka može donijeti takvu odluku
Odakle novac za temeljni dohodak
Naravno, osnovno i još uvijek neriješeno pitanje i dalje ostaje: „kako temeljni dohodak učiniti politički prihvatljivim“.„Davanje novca ni za što“ većini je još uvijek neprihvatljivo. Argument da “dobivaju svi” i da “svi dobivaju isto”, pa su u istoj situaciji kao i da nitko ne dobiva ništa relativno je jednostavan, ali je emotivno nedostatan. Previše vonja na socijalizam ili čak komunizam, a osim toga često želimo da susjedu bude gore nego nama, a ne da mu je samo jednako kao nama.
Drugi neriješeni problem jest: „odakle novac za temeljni dohodak“. Odgovor koji bi objasnio od kuda bilo koji novac i štoje uopće novac, toliko je neintuitivan da bar za sada nema nikakve šanse da uvjeri politički relevantnu većinu. Uvjerljivo bi bilo tek stvarno uvođenje temeljnog dohodka u nekoj zemlji ili regiji, koje bi se pokazalo uspješnim. Trenutno ga ima samo Aljaska, ali na razini od tek 2000 dolara godišnje.
Do tada možemo samo odgovarati protupitanjem „odakle novac za sanaciju svjetskog financijskog sustava“, ili činjenicom da su npr. švedski socijalni transferi 90 milijardi eura godišnje, što je 800 eura mjesečno po stanovniku.
Temeljni dohodak spas je za kapitalizam
Iako ideja 'davanja novca ni za što' svim punoljetnim osobama sada većini građana djeluje apsurdno, uskoro će se svima činiti čak i nužnom, piše Zvonimir Šikić. Tvrdi da bi upravo isplata takvog temeljnog dohotka mogla biti korektor ekstremnih nejednakosti, spasiti za kapitalistički sustav, te da neće građane pretvoriti u dokone lijenčine
Temeljni dohodak je sustav socijalne sigurnosti u kojem svi građani regularno (mjesečno ili tjedno) dobivaju isti novčani iznos, bez obzira na njihove druge prihode. Obično se predlaže da taj iznos bude dostatan tek za puko preživljavanje, kako bi se ljude potaknulo da rade. Za sada ga nema nitko osim Aljaske, a i ta savezna država SAD-a isplaćuje ga u iznosu koji je nedostatan za preživljavanje.
Takvo "davanje novca ni za što“ većini je još uvijek neprihvatljivo, kao što im nije jasno ni „odakle novac za temeljni dohodak“. Još im je manje jasno da bi „temeljni dohodak mogao biti spasitelj kapitalizma“. No, krenimo redom.
Malthus je svoju slavnu teoriju „populacijske zamke“ objavio upravo u trenutku kada je ona prestala važiti. Od agrarne do industrijske revolucije ukupni je svjetski prihod bio dovoljan za rast svjetske populacije, ali ne i za rast njenog životnoga standarda (i to je bila ta “malthusova zamka”).
Od antike do 18. stoljeća gotovo bez promjena
Antički zemljoradnik kojega bi vremenski stroj prebacio u 18. stoljeće ne bi bio strašno iznenađen nastalim promjenama. Na vrhuncu rimske vlasti BDP je po glavi stanovnika iznosio 470 dolara, a do kraja 18. stoljeća popeo se na svega 660 dolara (sve u dolarima iz 1990. godine).
Sve se to promijenilo s industrijskom revolucijom. Razvoj tehnologije i kapitalističko poduzetništvo transformirali su svijet u 19. i 20. stoljeću. Došlo je do eksplozije stanovništva i životnoga standarda. Danas svjetski BDP po glavi stanovnika iznosi 7600 dolara, što je deseterostruko više od najveće vrijednosti koja je prethodila industrijskoj revoluciji. Bogatiji smo no što su naši preci mogli i sanjati.
Problem kapitalizma je nedostatak potražnje
Stari je problem bio kako preživjeti, kako osigurati hranu, utočište i osnovnu skrb. Taj nas atavizam još uvijek proganja (u obliku „strogih mjera štednje“, vidi okvir na kraju teksta), iako je danas stvarni problem dijametralno suprotan.
Nevjerojatna produktivnost kapitalizma dovela je do toga da mnogo više možemo proizvesti nego što možemo kupiti. Početkom 20. stoljeća za proizvodnju jedne tone čelika trebala su tri čovjek-sata. Ta tri čovjek-sata danas proizvode 1000 tona. Pred trideset godina TV oprema za živi prijenos koštala je 200.000 dolara, danas kvalitetniju opremu možete kupiti za 5000 dolara.
Takva bogata ponuda trebala bi dovesti do općeg blagostanja. Ipak ne dovodi, zbog “antimalthusove zamke”ograničene potražnje. Naime, ako možete proizvoditi sve više sa sve manje plaćenih radnika, tko će kupovati vaše proizvode?
Glavni problem današnjeg kapitalizma nije nedostatak ponude nego nedostatak potražnje.
Politika padanja mrvica s bogatih trpeza na siromašne ne rješava taj problem. No, mogao bi ga riješiti temeljni dohodak. On bi bio sigurnosna mreža za najugroženije, korektor ekstremnih nejednakosti, ali i spasitelj kapitalizma. Možda jedini način da se zaustavi spirala recesije.
Osiguranje trajne i konzistentne potražnje poduzetnicima bi vratilo uzdrmanu (i zapravo stalno labilnu) sigurnost investiranja i zapošljavanja. Bio bi to pravi lijek za glavnu boljku kapitalizma: premalu potražnju spram ogromne moguće ponude.
Ekonomske implikacije temeljnog dohotka bile bi očito pozitivne. No, mnogi dovode u pitanje njegove etičke implikacijekoje bi potom, kažu oni, mogle postati i ekonomske.
Prevelika efikasnost
Temeljni dohodak (iznos koji bi svaki građanin dobivao za osiguranje svojih temeljnih potreba) čini im se utopijskom ili čak apsurdnom idejom. No, uskoro će doći vrijeme kada će se danas apsurdna ideja svima činiti očito prihvatljivom, a potom i neizbježnom, čak nužnom.
Možda ne toliko zbog toga što će ispreplesti zaštitnu mrežu u koju će padati najsiromašniji građani ili što će ublažiti za društveno zdravlje sve bolniju segregaciju bogatih i siromašnih, koliko zbog čisto ekonomskih razloga. Temeljni bi dohodak lako mogao postati spasonosnom formulom kapitalizma (nije čudo da ga je propagirao i Milton Friedman).
Današnje kapitalističko-tehnološko ustrojstvo gospodarstva toliko je efikasno u proizvodnji dobara da zahtijeva sve manje rada. Na mikro razini to je fantastično, mnogo više outputa uz mnogo manje inputa. S manje troškova za radnu snagu produktivnost raste, a s njom i profiti. No, problemi se pojavljuju na makro razini.
Vaši su radnici moji kupci, a moji su radnici vaši kupci. Dakle, ako vi imate manje radnika (ili ih manje plaćate) ja imam manje kupaca. Moji poslovi će opadati, pa ću i ja zapošljavati manje radnika (ili ću ih manje plaćati). Zato će se i vaši proizvodi slabije prodavati, pa ćete morati otpustiti (ili još slabije plaćati) još više radnika itd.
Deficit potražnje proširit će se cijelim gospodarstvom, poput plimnog vala. Procjep između potencijalnog i aktualnogoutputa ekonomije sve će se više širiti.
Zato je temeljni dohodak možda jedini spas visoko automatizirane kapitalističke ekonomije. Njega će siromašniji i srednji sloj građana odmah potrošiti i to će stvoriti potrebnu potražnju koja će revitalizirati umrtvljeno gospodarstvo. Zapravo se ne radi o nikakvoj velikoj mudrosti, nego o prvoj godini studija ekonomije.
Građani neće postati lijenčine
Međutim, stvari ipak nisu jednostavne. Veliki je problem da političari (koji kao i većina građana nisu prošli prvu godinu studija ekonomije) ideju temeljnog dohotka još uvijek smatraju apsurdnom. Oni, naime, misle da bi nas temeljni dohodak pretvorio u lijenčine koje po cijeli dan leže na svojim sofama, jedu brzu hranu i bulje u TV stvarnost.
To je i glavni prigovor socijalnoj pomoći: one koji je dobivaju pomoć demotivira za rad. Naime, uglavnom se radi o ljudima koji ne mogu dobiti bolje plaćene poslove, pa je ono što bi možda i mogli zaraditi otprilike jednako onome što dobivaju kao socijalnu pomoć. Ta bi im zarada automatski ukinula socijalnu pomoć pa zato nisu motivirani da rade jer do istoga prihoda dolaze i bez rada.
No, temeljni dohodak baš rješava taj problem, jer rad i njime ostvarena zarada ne ukidaju temeljni dohodak. Dakle, on nas ne bi pretvorio u lijenčine (koje po cijeli dan leže na svojim sofama, jedu brzu hranu i bulje u TV stvarnost) nego bi nas, upravo suprotno, motivirao da radimo.
Budući da svoj temeljni dohodak zadržavate, radili ili ne radili, bili bogati ili siromašni, sigurno vam je bolje raditi nego ne raditi i zato ste motivirani da radite.
Temeljni dohodak poslodavcima je koristan i na mikro a ne samo na makro razini (što smo već objasnili), jer će lakše naći radnike koji su spremni raditi slabo plaćene poslove, povremene poslove, poslove sa skraćenim radnim vremenom, itd. Ukratko, poslodavcima toliko željenu „fleksibilizaciju rada“ tek bi temeljni dohodak učinio prihvatljivom većini radnika (a ne samo poslodavcima) pa bi je to konačno učinilo i politički prihvatljivom.
Dakle, slabo plaćene poslove tek bi temeljni dohodak mogao pretvoriti u realne poslove. Neki od njih su loši, ponižavajući i besmisleni u tolikoj mjeri da ih zaista ne bi trebalo promicati. Drugi su pak toliko ispunjujući i smisleni da ih je vrijedno prihvatiti i uz malu zaradu. No, tko će reći koji su koji? I za koga je koji koji?
To ne može odrediti neka birokracija za vrednovanje poslova. To svatko može odlučiti samo za sebe samog. Ali tek ako je dovoljno neovisan da donese takvu odluku. Netko sa slabim kvalifikacijama i na rubu gladi to sigurno nije. Ali netko tko ima zaleđe temeljnoga dohodka može donijeti takvu odluku
Odakle novac za temeljni dohodak
Naravno, osnovno i još uvijek neriješeno pitanje i dalje ostaje: „kako temeljni dohodak učiniti politički prihvatljivim“.„Davanje novca ni za što“ većini je još uvijek neprihvatljivo. Argument da “dobivaju svi” i da “svi dobivaju isto”, pa su u istoj situaciji kao i da nitko ne dobiva ništa relativno je jednostavan, ali je emotivno nedostatan. Previše vonja na socijalizam ili čak komunizam, a osim toga često želimo da susjedu bude gore nego nama, a ne da mu je samo jednako kao nama.
Drugi neriješeni problem jest: „odakle novac za temeljni dohodak“. Odgovor koji bi objasnio od kuda bilo koji novac i štoje uopće novac, toliko je neintuitivan da bar za sada nema nikakve šanse da uvjeri politički relevantnu većinu. Uvjerljivo bi bilo tek stvarno uvođenje temeljnog dohodka u nekoj zemlji ili regiji, koje bi se pokazalo uspješnim. Trenutno ga ima samo Aljaska, ali na razini od tek 2000 dolara godišnje.
Do tada možemo samo odgovarati protupitanjem „odakle novac za sanaciju svjetskog financijskog sustava“, ili činjenicom da su npr. švedski socijalni transferi 90 milijardi eura godišnje, što je 800 eura mjesečno po stanovniku.
- Член од
- 5 ноември 2012
- Мислења
- 2.527
- Поени од реакции
- 5.718
Да не помине веста незабележително....
Идејата за безусловен приход на секој жител ја сватиле озбилно во Финска.
Уште на последните парламентални избори, над 65% од кандидатите за пратеници ја подржале идејата. Инаку, по јавни анкети, над 70% од населението го подржува ова.
Дека не било само празни ветувања, по формирање на владата, се формира работна група
U novoosnovanom istraživačkom timu sudjeluju akademici sa Sveučilišta Tampere, stručnjaci utjecajnog Instituta za ekonomska istraživanje i think-tanka Tänk koji je ranije objavio svoj prijedlog pilot programa
Како и да е, после сите анализи, ги почнуваат припремите за дефинитно воведување. Во првата фаза ќе даваат по 550 евра, а понатаму по 800 евра
Finska bi uskoro mogla postati prva europska država koja će uvestibezuvjetni temeljni dohodak. Ova izvrsna vijest mogla bi biti povijesna prekretnica u načinu na koji danas poimamo socijalnu ulogu države.
Идејата за безусловен приход на секој жител ја сватиле озбилно во Финска.
Уште на последните парламентални избори, над 65% од кандидатите за пратеници ја подржале идејата. Инаку, по јавни анкети, над 70% од населението го подржува ова.
Дека не било само празни ветувања, по формирање на владата, се формира работна група
U novoosnovanom istraživačkom timu sudjeluju akademici sa Sveučilišta Tampere, stručnjaci utjecajnog Instituta za ekonomska istraživanje i think-tanka Tänk koji je ranije objavio svoj prijedlog pilot programa
Како и да е, после сите анализи, ги почнуваат припремите за дефинитно воведување. Во првата фаза ќе даваат по 550 евра, а понатаму по 800 евра
Finska bi uskoro mogla postati prva europska država koja će uvestibezuvjetni temeljni dohodak. Ova izvrsna vijest mogla bi biti povijesna prekretnica u načinu na koji danas poimamo socijalnu ulogu države.
concrete
alte Esel
- Член од
- 22 март 2005
- Мислења
- 12.248
- Поени од реакции
- 1.703
..ај сеа и ти..Југославија беше првата која ги почна тие анализи (побарај некои "рани радови" на Корчуланската школа).., па ја утепаа ко последна селска џукела...,а и ден денешен некои пацери овдешни ја пљукаат ..због тоа што им кажале дека е тоа модерно...
Zvonimir Šikić сигурно е студент на некој од тие професори , од кои некои требаа глатко да добијат нобелова за економија , да не беа родени во ќуше....
- Член од
- 26 септември 2012
- Мислења
- 8.051
- Поени од реакции
- 6.657
види сега,Русија се дига одново што би можело да значи ново разнебитување на западниот капитал и повеќе давање власт на народот со цел да ги брка западните влијанија
ова само онака уз муабет,ќе видиме што ќе се случува наредните години..........
ова само онака уз муабет,ќе видиме што ќе се случува наредните години..........
concrete
alte Esel
- Член од
- 22 март 2005
- Мислења
- 12.248
- Поени од реакции
- 1.703
..парите се "заработуваат" само откако ја добиле функцијата на стока. Т.е. откако почнале да се купуваат и продаваат. Пред тоа биле средство на размена и можеле да се добијат само на два начина, да се разменат за реален производ или друго добро-услуга или да се земат со насилие илити пљачка.
Финоќата на денешниот систем кој е во функција е што се фиктивни, со тоа што некој..читај приватна американска банка ракоположена за тоа( како и што со кои методи сега не анализираме) ги емитира колку и требаат за да го фикса -дрогира светот да би играл онака како нејзините газди свират. И така е малтене од втората светска војна навака.... Практично целиот свет денес функционира на еден или друг начин , со помош на она што се спомнува погоре како безусловен приход, иако за сега истиот е солидно условен...
Националните банки се само локални дилери и сензори за состојбите од прва рака...ништо друго.
Затоа се смешни коментарите..: до кога ќе се задолжуваме...
Веројатно додека не решат дал ќе не прават само марионети, робови или едноставно паштета....
За друго треба многу ум, идеа , напор, воља и мнооогу пожртвувана работа. А за тоа веќе нема кој, дури и на ниво на свет се е веќе замастено, пијано, забегано, дрогирано или едноставно со мазен измиен мозок.....потонато во конформизам и мрза
Let 3
The Nipple Erector
- Член од
- 13 јули 2008
- Мислења
- 30.896
- Поени од реакции
- 31.268
Интересно би било кога би се вовело злато као платежно средство и тоа златни монети и да не постои друг начин на плаќање освен во кеш (вреќичка полна со злато), нема трансакциони, нема жиро, нема картици... колку шо имаш во чекмеџето - то ти е.....парите се "заработуваат" само откако ја добиле функцијата на стока. Т.е. откако почнале да се купуваат и продаваат. Пред тоа биле средство на размена и можеле да се добијат само на два начина, да се разменат за реален производ или друго добро-услуга или да се земат со насилие илити пљачка.
Финоќата на денешниот систем кој е во функција е што се фиктивни, со тоа што некој..читај приватна американска банка ракоположена за тоа( како и што со кои методи сега не анализираме) ги емитира колку и требаат за да го фикса -дрогира светот да би играл онака како нејзините газди свират. И така е малтене од втората светска војна навака.... Практично целиот свет денес функционира на еден или друг начин , со помош на она што се спомнува погоре како безусловен приход, иако за сега истиот е солидно условен...
Националните банки се само локални дилери и сензори за состојбите од прва рака...ништо друго.
Затоа се смешни коментарите..: до кога ќе се задолжуваме...
Веројатно додека не решат дал ќе не прават само марионети, робови или едноставно паштета....
За друго треба многу ум, идеа , напор, воља и мнооогу пожртвувана работа. А за тоа веќе нема кој, дури и на ниво на свет се е веќе замастено, пијано, забегано, дрогирано или едноставно со мазен измиен мозок.....потонато во конформизам и мрза
И за држава и за фирми и за луѓе
concrete
alte Esel
- Член од
- 22 март 2005
- Мислења
- 12.248
- Поени од реакции
- 1.703
...ко у каубојските филмови и банките на дивиот запад...???
Дојаваш у гратчето , оставаш златото на чување у банката и за дел од него купуваш локална валута со која плаќаш локално. Кога си одиш си го земаш златото, а пред да одјаваш за остатокот од локалната валута си купуваш злато....
И тоа малтене важело до некои години на 20 век , кога Рузвелт ги укинал сите тие локални и ја натерал цела америка и практично светот да користи долар по цена од 35 $ за унца злато , кое тој го ставил под свое и до сега никој веќе не го видел... .
А сепак и таму и до ден денешен НАЈРВРДА валута е златниот АвстоУнгарски дукат кој сеуште се кова во Виена...
Проба нешто у последно време Гадафи, ..............виде како безмилосно од одма го утепаа.....
- Член од
- 5 ноември 2012
- Мислења
- 2.527
- Поени од реакции
- 5.718
После Финска, еве ги Холанѓаните и Швајцарците поозбилно на темава...
Швајцарија ќе им дава месечно по 2000 евра на граѓаните
Швајцарија ќе биде првата држава во светот чии граѓани ќе гласаат на референдум дали сакаат да добиваат гарантиран приход од 2.500 швајцарски франци (околу 2250 евра), без разлика дали работат или не.
Референдумот ќе се одржи во јуни. Иницијативата за него е на група општественици, меѓу кои и поранешниот претседател на парламентот Освалд Сиг.
И покрај примамливиот предлог, само 2% од луѓето ќе ја напуштат работата во случај на позитивен глас, а 8% ќе го разгледаат во зависност од околностите.
Nizozemci za temeljni dohodak - ljudi će dobiti 900 eura i htjet će raditi
Vodstva nizozemskih gradova Utrechta, Tilburga, Groningena i Wageningena razmatraju uvođenje temeljnog dohotka od oko 900 eura, koji bi zamijenio razne socijalne pomoći, a sve s ciljem da se ljude potakne da razmišljaju o tome što žele raditi, možda da pokrenu kakvu tvrtku ili rade nešto na pola radnog vremena.
U testnoj će fazi projekta ljude podijeliti u četiri grupe:
- u prvoj će ljudima davati oko 900 eura, neće ništa tražiti zauzvrat i dopustit će im da rade koliko žele;
- u drugoj će tražiti od ljudi da volontiraju, a novac će se oduzeti onima koji ne budu željeli raditi;
- u trećoj će ljudi osim temeljnog dohotka dobivati još novca ako budu volontirali;
- u četvrtoj će dobivati temeljni dohodak, ali neće smjeti raditi.
Швајцарија ќе им дава месечно по 2000 евра на граѓаните
Швајцарија ќе биде првата држава во светот чии граѓани ќе гласаат на референдум дали сакаат да добиваат гарантиран приход од 2.500 швајцарски франци (околу 2250 евра), без разлика дали работат или не.
Референдумот ќе се одржи во јуни. Иницијативата за него е на група општественици, меѓу кои и поранешниот претседател на парламентот Освалд Сиг.
И покрај примамливиот предлог, само 2% од луѓето ќе ја напуштат работата во случај на позитивен глас, а 8% ќе го разгледаат во зависност од околностите.
Nizozemci za temeljni dohodak - ljudi će dobiti 900 eura i htjet će raditi
Vodstva nizozemskih gradova Utrechta, Tilburga, Groningena i Wageningena razmatraju uvođenje temeljnog dohotka od oko 900 eura, koji bi zamijenio razne socijalne pomoći, a sve s ciljem da se ljude potakne da razmišljaju o tome što žele raditi, možda da pokrenu kakvu tvrtku ili rade nešto na pola radnog vremena.
U testnoj će fazi projekta ljude podijeliti u četiri grupe:
- u prvoj će ljudima davati oko 900 eura, neće ništa tražiti zauzvrat i dopustit će im da rade koliko žele;
- u drugoj će tražiti od ljudi da volontiraju, a novac će se oduzeti onima koji ne budu željeli raditi;
- u trećoj će ljudi osim temeljnog dohotka dobivati još novca ako budu volontirali;
- u četvrtoj će dobivati temeljni dohodak, ali neće smjeti raditi.
- Член од
- 26 септември 2012
- Мислења
- 8.051
- Поени од реакции
- 6.657
http://www.mkd.mk/makedonija/partii/pavle-trajanov-minimalna-plata-300-evra
глас на разумот и проста математика - ако е потрошувачка кошница 500 евра на 4 члено семејство, минималната плата не треба да биде помала од 300 евра
глас на разумот и проста математика - ако е потрошувачка кошница 500 евра на 4 члено семејство, минималната плата не треба да биде помала од 300 евра
- Член од
- 12 март 2009
- Мислења
- 19.808
- Поени од реакции
- 15.731
а што кажуваат работодавателите ?? па самите газди на фирми се водат на мали плати...
- Член од
- 5 ноември 2012
- Мислења
- 2.527
- Поени од реакции
- 5.718
Сигурно не мислиш дека тоа е затоа што самите газди сакаат мали плати ?
Или мислиш ?
Не заебавај.
Несакаат луѓето да плакаат поголеми придонеси, за да не им отидат парите во стиропор. А парите ќе си ги извадат на други начини.
- Член од
- 12 март 2009
- Мислења
- 19.808
- Поени од реакции
- 15.731
бујрум отвори фирма, државата дава поволности !!...Па има случаи самиот газда и работник и конструктор....се, само економист мора професионалец да земе... не е лесни да бидеш газда...еве, пријави ја жената што го чисти станот или жена што чува дете или стар човек...
- Член од
- 5 ноември 2012
- Мислења
- 2.527
- Поени од реакции
- 5.718
Абе сеа, не е темава колку е успешна власта и какви поволности дава дражавата да отвориш фирма.
Муабетот е дали за похуман живот, за посоцијално општество, државата треба да дава, пример по 50 евра на секој жител, пример над 21 година ? Чисто да имаат луѓето сигурни пари за леб и лекови
Истовремено да ги укине сите субвенции ( земјоделски, соларни системи, купи куќа, социјални, трето дете,пето дете, незнамкои...), да го растерети буџетот од нишај врата-административци. Или да прераспредели пари од буџетот наместо, пример, пратеници од дијаспората, ( само гласањето ја чини државата 2 мил. евра ), да се укинат патни трошоци на пратениците, да се укине репрезентација, користење на службени возила вон работно време......., .
Многу ?